บทละครโทรทัศน์ Fly To Fin สุดติ่งจิงเกอเบล ตอนที่ 4
ที่โรงงานลูกชิ้นเจริญยิ่งยวด ลูกๆ และเอิร์ทกำลังช่วยน้อยกวาดล้างพื้นโรงงาน และทำความสะอาดอุปกรณ์ต่างๆ
น้อยห้ามปราม “เอิร์ท ไม่ต้องทำหรอกลูก ไปอาบน้ำไป”
“ไม่ได้หรอกครับม้า ผมมาขอนอนที่นี่ตั้งหลายครั้ง ก็ต้องช่วยงานบ้างสิครับ”
เล้งตรวจเช็คเครื่องปั๊มลูกชิ้น ท่าทางหนักใจ
หนุนมองๆ เล้ง เอิร์ทพยักเพยิดให้หนุนเข้าไปพูดกับเตี่ย หนุนพยักหน้าแล้วเข้าไป หนุนอ้อมแอ้ม “เตี่ย..เค้าขอซ้อม..” เด็กหนุ่มยังพูดไม่ทันจบ
เล้งพูดขึ้นมาเสียก่อน “ท่าจะเสียจะซะละมั้ง”
น้อยวิตก “ทั้งสองเครื่องเลยเหรอเฮีย”
“ฮื่อ”
“งั้นพรุ่งนี้เช้านพโทรให้ช่างมาซ่อมละกัน”
“กลัวมันจะช้าน่ะสิ กว่าจะซ่อมเสร็จ เครื่องก็เก่าแล้วด้วย”
หนึ่งเสนอ “ก็ช่วยกันปั้นมือไปก่อนก็แล้วกัน”
นุชที่สวมหูฟัง ฉีดน้ำล้างพื้นอยู่ ถอนใจออกมาเสียงดัง “เฮ้อออ....!”
ทุกคนหันไปมอง
แนทสงสัย “ได้ยินด้วยเหรอเนี่ย”
นุชทำนิ่ง ล้างพื้นต่อไป
“หนุน นุช พรุ่งนี้กลับกันเร็วๆล่ะ จะได้มาช่วยกันปั้นลูกชิ้น”
“ครับ.. “ หนุนรับคำเสียงอ่อย แล้วมองหน้ากันกับเอิร์ท เซ็งๆ
หนุนทิ้งตัวนอนบนเตียง ส่วนเอิร์ทวางกระเป๋าเป้ และกีต้าร์ แล้วมานั่งใกล้ๆหนุน
“โฮ้ย..จะบอกยังไงวะเนี่ย”
“ก็กลั้นใจบอกไปเลย ให้มันเสียงดังฟังชัด ซัดเข้าประเด็นไปเลย”
หนุนมองเบสที่ตั้งอยู่มุมห้องอย่างหนักใจ “กลัวเตี่ยจะซัดเอาอะดิ เฮ้อ..อยากเป็นอย่างนายบ้าง พ่อแม่ไม่ห้ามอะไร แถมยังไม่ต้องมีภาระ ไม่ต้องมีปัญหาอะไรให้กลุ้มใจ”
“ทำไมจะไม่มี ไม่งั้นไม่มานอนนี่บ่อยๆหรอก...”