บทละครโทรทัศน์ พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอน 1 หน้า 3
พยาบาลบอกพาย “คุณพ่อเปลี่ยนเสื้อเสร็จก็เป็นลมไปเลยค่ะ” พายอึ้งๆ หมอและพยาบาลคนอื่นในห้องยิ้มๆ
“จะรอแฟนฟื้นก่อนมั้ยครับ”
พายปวดท้องเกร็งขึ้นมา สีหน้าเจ็บปวดมาก “โอ๊ย รอไม่ไหวแล้วหมอ โอ๊ย”
ผ่านเวลาพักใหญ่ เต็งในชุดปลอดเชื้อนอนหมดแรงอยู่บนเตียงในห้องฉุกเฉิน ในมือถือสำลีชุบแอมโมเนียดมไปดมมา พยาบาลเดินยิ้มแย้มเข้ามาหาเต็ง “คุณพ่อค่อยยังชั่วรึยังคะ”
เต็งฝืนยิ้ม “ดีขึ้นแล้วครับ”
พยาบาลยิ้มแย้ม “ยินดีด้วยนะคะ ลูกชายแข็งแรงหน้าเหมือนคุณพ่อมากเลยค่ะ” เต็งยิ้มออกมาอย่างดีใจ
“อยากเห็นหน้าลูกชายรึยังคะ”
เต็งมองไปทางพยาบาล ทันใดนั้นก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งรีบเดินแทรกตัวเข้ามาหาเต็ง โต๊ดสีหน้าร้อนใจปนตื่นเต้น “พี่เต็ง” เต็งเด้งขึ้นนั่งอย่างเร็ว หายหน้ามืดปลิดทิ้ง “ไอ้โต๊ด”
เต็งลากคอเสื้อโต๊ดเดินคุยมาทางล็อบบี้ของโรงพยาบาล
“แกหายหัวไปไหนมา”
“พี่ปล่อยก่อน อายเค้า”
เต็งหยุดเดิน หันมาจ้องหน้า “อาย แค่นี้ทำอาย ฉันตะหากที่ต้องอาย อายจนอยากจะไปเกาหลี ศัลยกรรมผ่าหน้าให้ เป็นคนใหม่ไปเลย”
“จะอายอะไรขนาดนั้นพี่”
“อายสิวะ เป็นผู้ชายทั้งแท่งแค่เปลี่ยนเสื้อเข้าห้องคลอดก็เป็นลมล้มทั้งยืน แถมโชว์แท่งให้เมียแกเห็นอีก”
โต๊ดงง จ้องหน้าพี่ชาย “โชว์แท่งอะไรเหรอพี่”
เต็งจ้องหน้าน้องชาย พูดลำบาก “แท่ง ศักดิ์สิทธิ์มั้ง ช่างหัวมันเถอะ เออ แล้วจะเอายังไง”
“เรื่องอะไร”
“ก็เรื่องลูกแกน่ะสิ แกกับพายไม่ได้จดทะเบียนสมรสกัน ลักลอบจิ้มแล้วท้องยังเงี้ย”
“พี่เต็ง พูดให้ดีๆหน่อย เรารักกัน”
“เออ เหมือนกันแหละ อย่าเพิ่งขัดสิ ฉันถามเพื่อนที่เคยพลาดแบบแกมาแล้ว แกจะเซ็นชื่อรับรองว่าเป็นพ่ออย่างเดียวไม่พอ มันยังไม่ใช่ลูก ที่ถูกต้องตามกฎหมายของแกถ้าแกตาย ลูกจะไม่ได้มรดก”
“ผมจะตายเร็วอะไรขนาดนั้นล่ะพี่”
“ถ้าพ่อกับแม่รู้เรื่องวันไหน วันนั้นคือวันตายของแก” โต๊ดกลืนน้ำลายแทบไม่ลงคอ