บทละครโทรทัศน์ พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอน 22 หน้า 5
พ่อกระเซ้า “แหม ก็เห็นโยกหัวสั่นหัวคลอน”
แม่หยิกแขนพ่อ “สัปหงกย่ะ...สรุปเป็นปาร์ตี้ให้พนักงานเสิร์ฟ” แม่ส่ายหน้าไปมา
“ไม่มีพวกเขาก็กร่อยแย่เลยนะคะ พวกเราเหลือไม่กี่คน” แม่หางตาค้อนใส่พายเล็กน้อย ยังไม่ปลื้มสะใภ้อยู่ดี
พายแหยๆไป
“นี่ยังดีนะ ห้องเจ้าบ่าวเจ้าสาวก็ให้พี่เขยพี่สะใภ้เค้าพักไป ถือว่าคุ้ม”
“คุ้มอะไรล่ะ ไม่ได้ซองเลย” แม่สีหน้าเซ็งๆ โต๊ดกระเซ้า “ซื้อหวยสิแม่ วันที่วันนี้ไง” แม่ยื่นมือไปเขกหัวโต๊ด
โต๊ดเจ็บ “โอ๊ย” กาโม่ขำๆ ออกมา
“ขำพ่ออีกกาโม่ ไม่สงสารพ่อรึไง” พายยิ้มๆ ลูบผมกาโม่อย่างเอ็นดู โต๊ดเลี้ยวรถเข้าซอย
พ่อเพ่งมองไปสงสัย “รถตำรวจมาทำอะไร”
“บ้านติดกับเรานี่พ่อ” โต๊ดสีหน้าสงสัย จากด้านหน้ารถเข้ามาแทน ทุกคนเพ่งมองมาที่กล้อง สีหน้าแปลกใจสงสัย.. เสียงไซเรนดังกล้องมาจากรถตำรวจ แสงจากไฟรถตำรวจหมุนสาดเข้าหน้าทุกคน กาโม่ ชะเง้อมองสุดคอ สีหน้าสงสัยเป็นห่วงเพื่อนตัวเอง..
หน้าบ้านเต็ง-หน้าบ้านคุณหลวง โต๊ดขับรถเลยมาจอดที่หน้าบ้านเต็ง ทุกคนลงจากรถ กาโม่วิ่งนำไปบ้านคุณหลวงก่อนใคร “กาโม่ ไปไหนลูก”
"บ้านเพื่อนเค้าน่ะแม่ แม่ดุโต๊ด “อ้าว ก็รีบตามไปดูลูกสิ มีโจรผู้ร้ายรึเปล่าก็ไม่รู้ชักช้าอยู่ได้”
โต๊ดและพายรีบเดินตามกาโม่ได้ ทางด้านกาโม่ มีเจ้าหน้าที่ตำรวจคอยกันไม่ให้คนไม่เกี่ยวข้องเข้ามาในบ้าน
เจ้าหน้าที่ตำรวจกั้นแนวห้ามเข้าเอาไว้ และมีเจ้าหน้าที่คอยเก็บหลักฐานหาวัตถุพยานต่างๆไป กาโม่กวาดตามอง ไม่เห็นคุณหลวง แต่เห็นคุณหญิงยืนร้องไห้อยู่ที่สนามข้างๆ รั้วบ้าน กาโม่จะเข้าไป
“เข้าไม่ได้นะหนู” กาโม่เห็นคุณหญิงยืนร้องไห้อยู่ ฉวยโอกาสรีบวิ่งเข้าไปหาด้วยความตกใจและเป็นห่วงเพื่อน
“ผมมาหาเพื่อนครับ” กาโม่อาศัยตัวเล็กและเร็ว วิ่งรอดตำรวจเข้าไปได้ “เอ้า เจ้าหนูนี่
-โต๊ดและพายจะตามกาโม่เข้าไป แต่ตำรวจหันมาเจอซะก่อน กันเอาไว้ไม่ให้เข้า
“ผมขอเข้าไปตามลูกชายกลับบ้านนะครับ
“ไม่เกะกะการทำงานของตำรวจหรอกค่ะ
“เร็วๆ นะครับ อย่าเข้าไปด้านในนะครับ
“ขอบคุณค่ะ” โต๊ดและพายรีบเดินเข้าไปหากาโม่ที่วิ่งมาหาคุณหญิง กาโม่ถามคุณหญิง “คุณหลวงล่ะครับ”
คุณหญิงร้องไห้โฮออกมา กาโม่ก็งงๆ