บทละครโทรทัศน์ พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอน 7 หน้า 2
“ค่ะ” สไตลิสต์เดินเข้าไปดูแลโต้ ละอองหันมองตามเต็งที่เดินไปรวมกับเวนิสและทอย รีบเดินตามไปหา
“ฉันอ่านสคริปต์เทปแรกจบแล้วนะ” ทั้งงสามคนหันมอง ละอองยักไหล่ “ก็โอเค”
“แน่นอนอยู่แล้ว พี่เต็งเค้ามืออาชีพ”
“แต่ก็มีบางอย่างที่สปอนเซอร์ไม่ปลื้ม”
“อะไรเหรอครับ” ละอองทำสีหน้าท่าทางแบบดูถูก รับไมได้ “ก็ไอ้ท่าทางปิดรายการเฉิ่มๆ นั่นน่ะสิ อ๋อ ที่พวกเธอว่าท่าจำ หรือ ท่าขายนะ” ละอองขำๆ ทอยโกรธ “แต่...”
เต็งยกมือห้ามทอย “แล้วคุณจะเอายังไง เอาออกเหรอครับ”
“ก็ไม่เชิงเอาออก แต่ไม่เอา” ละอองยิ้มกวนๆ เวนิสกำหมัดแน่นเจ็บใจแทน
เต็งพยายามข่มอารมณ์เต็มที่ “แล้วจะให้ผมแก้ยังไง”
“เฮียยอมเค้ามากไปรึเปล่า” ละอองจิกตามองทอย)
“เราต้องรีบสรุปไม่งั้นไม่ทันแล้วนะ” เวนิสและทอยค่อยสงบลง
“คุยกันเข้าใจง่ายๆ ยังงี้ก็ดี จะได้ร่วมงานกันยืด” ละอองยิ้มแย้ม “บทเปิดรายการที่คุณพูดแนะนำโต้ เยี่ยมมาก ไม่แก้ไขอะไร ส่วนท่าปิดรายการ โต้เค้าคิดมาใหม่ สปอนเซอร์ซื้อ” ละอองเน้นเสียง “ชอบมาก”
เต็ง ทอย และเวนิส สบตากันไปมา
“สรุปนะ” ละอองจ้องหน้าเต็ง “เธอกับโต้เปิดหัวรายการ ส่วนโต้เป็นคนปิดรายการ”
“เปิดหัวรายการ 2 คน ตอนปิด ปิดคนเดียวแล้วเฮียเต็งหายไปไหน”
ละอองยักไหล่ไม่แคร์ “ใครจะสนใจเหรอ ไม่ใช่พระเอกละครนะจะได้ต้องออกทุกเบรค...” ละอองถอนใจรำคาญ “เอาแผ่นโต้ทำปิดรายการไปดูซะ จะได้รู้ว่ามืออาชีพเค้าทำกันยังไง” ละอองเปิดกระเป๋าถือ ทุกคนมองไปที่ละออง ละอองหยิบแผ่นดีวีดีใส่ซองพลาสติกใสออกมา ที่แผ่นเขียนข้อความว่า โต้#ปิดรายการ ออกมายื่นให้เต็ง เต็งรับแผ่นไป
“คิดว่าไม่มีอะไรแล้วล่ะ พวกเธอจะกลับก็กลับได้นะ เดี๋ยวถ่ายโต้เดี่ยวเซ็ทนี้เสร็จก็จะกลับเหมือนกัน แล้วเจอกันตามคิวถ่ายเลย” ละอองเดินกรีดกรายจากไป เวนิสและทอยหน้าตาโกรธมาก
“ตกลงนี่รายการของเฮียหรือของยัยละอองฉี่นี่กันแน่”
“เฮียจะยอมมันง่ายๆแบบนี้น่ะเหรอ”
“ปวดฉี่” เต็งเดินออกไปเลย เวนิสและทอยหันมองหน้ากันงงๆ
ห้องน้ำชาย เต็งยืนฉี่อยู่ในห้องน้ำหน้าเครียดๆ เวนิสเดินตามมายืนฉี่ข้างๆ หน้าตาหงุดหงิด