บทละครโทรทัศน์ ฝันเฟื่อง ตอนที่ 12 หน้า 9
อีกด้านหนึ่ง รัฐรวี และมณฑิราแอบดูอาทิตย์ วิไลลักษณ์อยู่ ทั้งคู่ยิ้มดีใจที่แผนสำเร็จ รัฐรวีจะแตะมือไฮไฟว์หญิงสาว มณฑิรายกมือจะไฮไฟว์ด้วย แล้วชะงักเปลี่ยนใจ “กะล่อนนะนายน่ะ! ถึงขนาดฆ่าตัวตายเลยเหรอ?”
“เฮ้ย! ของผมแค่ดีดกีตาร์ง้อ ไอ้เดินลงทะเลของคุณอาทิตย์เอง” ชายหนุ่มรีบแก้ตัว
“เหรอ? แล้วนายดีดกีตาร์ง้อสาวมากี่คนแล้วล่ะ?” มณฑิราย้อนถาม
“หึงเหรอครับ?... นี่ถ้าผมเดินลงทะเลบ้าง คุณจะลงไปช่วยผมไหม?”
“ชั้นจะจ้างคนขี่เจ็ทสกีมาชนนายซ้ำ!”
“อย่างนี้สินะที่เค้าเรียกว่า..” รัฐรวีชี้ปากมณฑิรา กับหัวใจตัวเอง “.ปากไม่ตรงกับใจ”
มณฑิรายิ้มขำ
ตกเย็น รัฐรวี กับอาทิตย์กำลังช่วยกันจุดเตาถ่านสำหรับย่างบาร์บีคิว
“เมื่อกี้ตอนแกแกล้งจมน้ำเหมือนจริงมากเลยว่ะ” รัฐรวีคุยเบาๆ กับอาทิตย์
อาทิตย์กระซิบ “ไม่ได้แกล้งครับ ผมจมจริง!” รัฐรวีตกใจ “ก็ขาผมดันเป็นตะคริว ถ้าคุณวิไลลักษณ์ใจแข็งไม่ลงไปช่วย ไอ้ทิตย์ได้ไปนอนคุยกับปะการังแน่ครับ แต่ยังไงก็ขอบคุณคุณวีมากนะครับที่ช่วยผมง้อคุณวิไลลักษณ์จนสำเร็จ”
เสียงโทรศัพท์ของอาทิตย์ดังขึ้น อาทิตย์หยิบมาดูเห็นว่าเป็นอิงอรโทรมา “คุณอิงอรโทรมาอีกแล้วครับคุณวี! นี่จะรอบที่ร้อยแล้วมั้ง เอาไงดีครับ รับหรือไม่รับดีครับ?”
“จะรับไม่รับก็เรื่องของแก แต่อย่าให้เค้าโกรธแล้วพาลมาลงกับธุรกิจที่ทำกับฉันก็แล้วกัน!”
“งั้นไม่รับก็แล้วกันครับ เดี๋ยวเบื่อก็คงเลิกโทรไปเอง” อาทิตย์มองโทรศัพท์แล้วตัดสินใจไม่รับ
ด้านอิงอรโกรธมากที่อาทิตย์ไม่ยอมรับสาย “คิดเหรอว่าจะหนีพ้น?!!” หญิงสาวพยายามจะคิดว่าจะทำอย่างไรให้อาทิตย์เป็นของตน
เสียงโทรศัพท์ของอาทิตย์เงียบไปทำให้ชายหนุ่มโล่งใจ ทว่าเสียงโทรศัพท์ของรัฐรวีดังขึ้นแทน ซึ่งเป็นสายของอิงอรโทรมาหา
“วางสายจากแกแต่โทรมาหาฉันแทน! เอาไงดีวะไอ้ทิตย์ รับหรือไม่รับดี?”
“จะรับไม่รับก็เรื่องของคุณวีครับ แต่อย่าให้เค้าโกรธแล้วพาลมาลงกับธุรกิจที่ทำกับคุณวีก็แล้วกัน!” อาทิตย์ได้ทีย้อน
รัฐรวีเซ็ง เงื้อเท้าจะเตะ อาทิตย์รีบวิ่งหนี ชายหนุ่มตัดสินใจไม่รับ เก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋าไป
อีกด้านหนึ่งอิงอรรอสายจนสาวตัด หญิงสาวบอกกับตัวเองอย่างแค้นๆ “คนอย่างอิงไม่ยอมถูกทิ้งง่ายๆหรอก!!”
อิงอรเข้ามาที่ออฟฟิศของรัฐรวี เห็นส้มโอนั่งทำงานอยู่ จึงเดินเข้ามาถาม ”ส้มโอรู้ไหมว่าพี่วีไปไหน?”