บทละครโทรทัศน์ ฝันเฟื่อง ตอนที่ 16 หน้า 2
“มณ ป้าถามตรงๆ เลยแล้วกันนะ มณคิดยังไงกับนายรัฐรวี” คุณหญิงเอ่ยเข้าเรื่องไม่อ้อมค้อม
“คุณวีเป็นคนดีค่ะ”
“เอาความรู้สึกน่ะ ชอบเค้าไหม?”
“ก็...” มณฑิราอึกอัก แต่พอเห็นคุณหญิงมองคาดคั้นเลยต้องตอบตามตรง “ชอบค่ะ”
“แล้วเรากับนายรัฐรวีเล่นอะไรกันอยู่?” มณฑิราชะงัก “คุณต๋อยเค้าเล่าให้ป้าฟังหมดแล้วว่า มณปลอมตัวเป็นคนใช้ออกไปกับคนขับรถ ทีแรกป้าก็ไม่อยากจะเชื่อ แต่พอเห็นรูปที่เค้าแอบถ่ายมาให้ดู ป้าถึงรู้ว่าคนขับรถที่ว่าคือนายรัฐรวี”
มณฑิราอึ้งไป ยกมือไหว้ “มณต้องขอโทษคุณป้าด้วยค่ะที่ทำให้คุณป้าเป็นห่วง จริงๆแล้วมณแค่อยากลองใจคุณวีว่าเค้าจะมองข้ามฐานะทางสังคมของมณตอนเป็นมณฑิรา แล้วเลือกมณฑาที่เป็นแค่สาวใช้จริงๆ ไหม?”
“หมายความว่าเค้าไม่รู้เหรอว่าเรากับมณฑาเป็นคนเดียวกัน?” คุณหญิงถามอย่างแปลกใจ
“เขาก็สงสัยหลายครั้งแล้วค่ะ แต่มณตั้งใจทำให้เค้าเข้าใจว่าเราเป็นคนละคนกัน”
คุณหญิงเพิ่งคิดได้ “เดี๋ยวนะ...แสดงว่าผู้หญิงที่นายภูเห็นว่าอยู่กับรัฐรวีก็คือมณฑาใช่ไหม?” มณฑิราพยักหน้า “แปลว่านายรัฐรวีเค้าชอบเราที่เป็นสาวใช้มากกว่าเราที่เป็นมณฑิราเหรอ?”
“ค่ะ”
“ป้าเข้าใจแล้ว...”
“ทีแรกมณก็ไม่อยากเชื่อค่ะ แต่เมื่อกลางวันเค้ามาบอกว่าเค้าบอกเรื่องมณฑากับคุณอาภัสสรแล้ว อีกวันสองวันนี้เค้าจะพามณฑาไปพบคุณอารัฐกับคุณอาภัสสรด้วยค่ะ”
คุณหญิงพยักหน้า หนักใจ “เรารู้ใช่ไหมว่าสิ่งที่เราทำมันไม่ถูก เราไม่ควรไปล้อเล่นกับความรู้สึกของนายรัฐรวีแบบนี้ ป้าจะบอกหนูไว้เลยนะ อย่าล้อเล่นกับความรักเลยนะลูก”
“มณเข้าใจค่ะ มณกำลังคิดอยู่เหมือนกันว่าอยากจะบอกความจริงกับเค้าสักที”
นิดเดินเข้ามารายงานคุณหญิง “คุณรัฐกับคุณภัสสรมาขอพบค่ะ”
ที่เรือนคนใช้ในบ้านของรัฐรวี แม่ชื่นเดินกลับมา ก็เห็นรัฐรวีนั่งอยู่ “คุณวี มาทำอะไรตรงนี้คะเนี่ย?”
รัฐรวียิ้มให้ แต่ข้างในกำลังกลุ้มใจอยู่ “ผมจะมารอทานขนมฝีมือแม่ชื่นครับ”
แม่ชื่นรู้ทัน “มีเรื่องอะไรใช่ไหมคะ ตั้งแต่เด็กเวลาคุณวีมีปัญหาอะไร คุณวีชอบมาขอขนมป้าทาน”
รัฐรวีตัดสินใจพูด “ผมจะทำยังไงดีครับ.. แม่เค้าไม่ยอมให้ผมคบกับแฟนผม”
“คุณหญิงท่านก็ชอบคุณมณฑิรานี่คะ”