บทละครโทรทัศน์ ฝันเฟื่อง ตอนที่ 16 หน้า 4
“เรื่องที่หนูมณจะบอก..คือเรื่องผู้หญิงอีกคนที่ตาวีคบอยู่ใช่ไหม?” มณฑิราอึ้งไปที่รัฐรู้ “ถ้าให้อาเดา จริงๆ แล้วหนูมณกับผู้หญิงคนนั้นคือคนๆ เดียวกัน?”
“พูดอะไรน่ะคุณ!??” ภัสสรตกใจ
“ใช่ค่ะคุณอา มณคือมณฑา พี่เลี้ยงของคุณหนูวิไลลักษณ์ที่คุณวีคบหาอยู่ค่ะ” มณฑิรายอมรับ
“นี่มันเรื่องอะไรกันหนูมณ?” ภัสสรงง
“ใจเย็นๆ คุณ ผมเองก็ไม่ได้รู้อะไรมากหรอก แค่สงสัยตั้งแต่ตอนอยู่ปราณบุรีว่าเรื่องบังเอิญมันเยอะเกินไป ...ให้หนูมณเล่าเรื่องทั้งหมดให้เราฟังเองดีกว่า”
มณฑิรายิ้มเจื่อนๆ ทุกคนรอฟังมณฑิราเล่า
อีกด้านหนึ่ง ที่อพาร์ตเมนต์ วิไลลักษณ์กวาดพื้นห้องอยู่ อาทิตย์ที่เพิ่งกลับจากทำงานเข้ามา ถือถุงกับข้าวมาด้วย ชายหนุ่มค่อยๆ วางถุงกับข้าวลงบนโต๊ะ แล้วย่องไปด้านหลังแล้วกอดวิไลลักษณ์ไว้
หญิงสาวตกใจหันกลับมามอง
“ผมเองครับ” อาทิตย์เอ่ยขึ้นพร้อมหอมแก้มหญิงสาว “ทำงานกลับมาเหนื่อยๆ ได้หอมแก้มภรรยา ชื่นใจ”
หญิงสาวเขิน รีบเปลี่ยนเรื่อง “วิไลเอาน้ำให้นะคะ”
“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมเอาเอง” อาทิตย์เดินไปหยิบน้ำแข็งจากกระติกมาใส่แก้ว กำลังจะหยิบน้ำเปล่ามาริน ทันใดนั้นเสียงข้อความเฟสบุ๊คมือถือของอาทิตย์ก็ดังขึ้น อาทิตย์หยิบมือถือมากดดู เห็นว่าเวกส่งข้อความมาว่า
“ฝากบอกคุณวิไลลักษณ์ด้วยว่าคุณผู้ชายป่วยหนัก ให้กลับบ้านด่วน” อาทิตย์ชะงักนิ่งไป
วิไลลักษณ์หันมาเห็นอาทิตย์นิ่งอึ้งอยู่ก็ถามขึ้นอย่างแปลกใจ “เป็นอะไรรึเปล่าคะคุณอาทิตย์?”
“เปล่าครับ ผมลืมซื้อน้ำอัดลมขึ้นมา เดี๋ยวผมลงไปซื้อก่อนนะครับ คุณวิไลจะเอาอะไรไหมครับ?”
“ไม่ค่ะ”
ชายหนุ่มก็ขอตัวออกไปจากห้องเพื่อซื้อของทันที
อีกด้านหนึ่งที่เรือนคนใช้บ้านมณฑิรา เวกนั่งมองมือถือ รออาทิตย์ตอบกลับมาอยู่ โดยมีนายวง และแม่เมียดนั่งอยู่ด้วยอยู่ข้างๆ
“ไอ้เวก ไอ้อาทิตย์มันตอบกลับมาไหมวะ?” นายวงถามขึ้น เวกส่ายหน้าปฏิเสธ “อะไรวะ! นี่ขนาดแกโกหกว่าชั้นไม่สบาย มันยังไม่ตอบกลับมาอีกเหรอวะ!”
ทันใดนั้นเสียงข้อความเฟสบุ๊คมือถือของเวกดังขึ้น