บทละครโทรทัศน์ ฝันเฟื่อง ตอนที่ 3 หน้า 2
“ถ้าคุณต๋อยคอยยุอยู่แบบนี้ก็ไม่แน่... ภาวนาให้พ่อถูกรางวัลที่ 1 งวดนี้แล้วกัน โดนไล่ออกไปจะได้ไม่ลำบากมาก”
แม่เมียดตีแขนนายวง “ห่วงแต่เรื่องหวย ช่วยห่วงลูกก่อนได้ไหม!!!”
มณฑิราเดินนำเข้ามาในห้องแต่งตัว
คุณต๋อยลากวิไลลักษณ์เดินตามเข้ามาด้วย “ไหน..เธอหยิบอะไรจากตรงไหนไปบ้าง!”
วิไลลักษณ์เดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าแล้วชี้ให้มณฑิรากับคุณต๋อยดู“หยิบเสื้อผ้ามาจากตรงนี้ค่ะ กระเป๋าตรงนี้ รองเท้า ต่างหู แล้วก็กำไลตรงนี้ค่ะ" หญิงสาวทำหน้าจ๋อย สำนึกผิด ไม่กล้ามองหน้ามณฑิรากับคุณต๋อย
คุณต๋อยดึงวิไลลักษณ์ออกมาจากห้อง มณฑิราเดินตามออกมา แม่เมียด นายวง และเวกยืนลุ้นๆ กระวนกระวายใจ กุ๊กกิ๊กยิ้มๆ สะใจ
“นังวิไลมันสารภาพแล้ว จับส่งตำรวจเลยมั้ยคะคุณมณ! นิสัยแบบนี้เลี้ยงไว้ไม่ได้!” คุณต๋อยเอ่ยเสียงจริงจัง วิไลลักษณ์หน้าซีด ส่วนนายวง แม่เมียด และเวกตกใจ
นายวงเข้ามายกมือไหว้มณฑิรา “ถ้าจะจับลูกผมส่งตำรวจ จับผมดีกว่าครับ ผมผิดเองที่เลี้ยงลูกไม่ดี”
แม่เมียดขอร้อง“จะไล่ออกหรือจะทำอะไรเราสองคนก็ได้ แต่อย่าจับนังวิไลเข้าคุกเลย มันยังเด็ก ยังไม่รู้อะไร”
วิไลลักษณ์ร้องไห้เสียใจ “พ่อจ๋าแม่จ๋า อย่าทำแบบนี้ วิไลผิดเอง” หญิงสาวหันไปทางมณฑิรา “คุณมณลงโทษวิไลเถอะค่ะ”
คุณต๋อยรีบซ้ำเติม “ไม่ต้องมาขอหรอก แกโดนกันทั้งบ้านแน่!! ป้าเรียกตำรวจเลยนะคะคุณมณ” ก่อนหันไปสั่งกุ๊กกิ๊ก “นังกุ๊กกิ๊ก โทรเรียกตำรวจ!”
“กุ๊กกิ๊กไม่ต้อง!” มณฑิราสั่งเสียงเข้ม กุ๊กกิ๊กหยุดชะงัก
“ทำไมล่ะคะคุณมณ!?” คุณต๋อยสงสัย
“มณขอคุยกับวิไลก่อน แล้วจะลงโทษยังไง มณจัดการเอง”
“แต่มันเป็นขโมยนะคะ! คุณมณจะเลี้ยงขโมยไว้ในบ้านเหรอคะ!”
“เค้าไม่ได้ขโมยหรอก เพราะถ้าวิไลจะขโมยจริงๆ คงไม่ใส่กลับเข้ามาในบ้านอีก”
“ก็พ่อแม่พี่น้องเค้าอยู่ที่นี่ เค้าก็ต้องกลับสิคะ แล้วดูซิเนี่ย! ด่าขนาดนี้ยังไม่ยอมถอดอีก”
“วิไลเค้าจะไปถอดตอนไหน ก็คุณต๋อยเล่นดึงเค้าไปดึงเค้ามาแบบนี้” คุณต๋อยขัดใจที่มณฑิราเข้าข้างวิไลลักษณ์ “ทุกคนลงไปก่อน มณขอคุยกับวิไลตามลำพัง”
“คุณมณต้องลงโทษวิไลให้เด็ดขาดนะคะ จะได้ไม่เป็นเยี่ยงอย่างกับคนอื่น”
มณฑิรามองคุณต๋อยนิ่ง หญิงสาวหันไปสั่งวิไลลักษณ์ “วิไลตามชั้นเข้าไปในห้อง” มณฑิราเดินนำเข้าห้องไปโดยมีวิไลลักษณ์เดินตามไปติดๆ