บทละครโทรทัศน์ ฝันเฟื่อง ตอนที่ 6 หน้า 2
ภายในโรงหนัง อาทิตย์นั่งดูหนังข้างๆ วิไลลักษณ์ ในโรงมีคนดูหรอมแหรม
วิไลลักษณ์หันไปมองรอบโรงแล้วหันมาโวยอาทิตย์ “ที่ว่างตั้งเยอะ ทำไมเมื่อกี๊เราไม่ซื้อตั๋วให้พี่มณเข้ามาดูด้วยกันล่ะคะ!”
“ผมจะซื้ออยู่แล้วครับ แต่คนขายตั๋วเค้าบอกว่ามันเต็ม เดี๋ยวต้องออกไปเอาเรื่องซักหน่อยแล้ว”
วิไลลักษณ์ดึงอาทิตย์ไว้ “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ วิไลลักษณ์แค่เป็นห่วงพี่มณ”
“ไม่ต้องห่วงหรอกครับ อยู่กับนายวีสบาย...” วิไลลักษณ์หันมามองอย่างระแวง อาทิตย์จึงรีบแก้ตัว “ไว้ใจได้ครับ” ชายหนุ่มรีบเปลี่ยนเรื่อง “หนังตัวอย่างมาแล้วครับ”
ภายในร้านหนังสือ มณฑิรายืนเลือกหนังสืออยู่ รัฐรวีแกล้งไปโผล่หน้าตามช่องหนังสือที่ว่าง หญิงสาวเซ็งเดินหนี รัฐรวีขำๆ ตามไป
มณฑิราหยิบหนังสือขึ้นมาแกล้งอ่านบังหน้าตัวเอง รัฐรวีตามมาสะกิด
“อย่ากวนได้ไหม? ฉันจะอ่านหนังสือ” มณฑิราทำท่ารำคาญ เสียงดุ
“เล่มนี้เหรอครับ?” รัฐรวีชี้หน้าปกหนังสือที่มณฑิราถืออยู่ หญิงสาวพลิกหน้าปกดูเห็นเป็นรูปผู้ชายยืนโชว์หุ่นอยู่ มณฑิราสะดุ้งรีบวางคืน
“คุณจะซื้อหนังสือเล่มไหนไหม? ถ้าไม่ซื้อรีบไปเหอะ ผมหิวแล้ว!!”
“นายหิวแล้วมันเกี่ยวอะไรกับชั้น กระเพาะเราไม่ได้ติดกันซักหน่อย”
“ก็ผมกินข้าวไม่ลงนี่ครับ ถ้าไม่ได้เห็นหน้าคุณ”
“ทะลึ่ง!”
“ทะลึ่งอีกแล้ว .. ถ้าวันไหนคุณไม่ได้ด่าผม คุณจะนอนไม่หลับใช่ไหมครับ”
“แล้วถ้านายไม่โดนฉันด่า นายก็จะนอนไม่หลับใช่ไหม”
“ครับ! เพราะอย่างนี้ไงครับ เราถึงต้องมาเจอกันทุกวัน” มณฑิราเซ็งที่ชายหนุ่มพูดเข้าข้างตัวเองตลอด “กินอะไรดีครับ ที่นี่อาหารฝรั่งเศสอร่อยมาก”
“อาหารฝรั่งเศส? นายกินเป็นเหรอ?” หญิงสาวย้อนถามอย่างแปลกใจ
รัฐรวีนึกได้รีบแก้ตัว “คุณอาทิตย์เคยพาผมมากินครับ”
“แล้วถ้าชั้นอยากกินจริงๆ นายมีเงินจ่ายไหม?” หญิงสาวยิ้มท้าทาย
รัฐรวียิ้มๆ ตอบ
รัฐรวีพามณฑิราเดินมาหยุดอยู่ร้านชายสี่หมี่เกี๊ยว “นี่ครับ ร้านอาหารฝรั่งเศสของผม”
มณฑิราอึ้งๆ แล้วหันไปมองรัฐรวี “นายจะให้ชั้นกินที่นี่จริงๆ เหรอ?”