บทละครโทรทัศน์ ฝันเฟื่อง ตอนที่ 6 หน้า 4
“นี่คุณไม่เคยออกจากบ้านมาเห็นเดือนเห็นตะวันเลยใช่ไหม ทำอย่างกับคนไม่เคยกินก๋วยเตี๋ยว!” รัฐรวีขำๆ ท่าทางของอีกฝ่าย
มณฑิราตกใจ ที่เผลอทำตัวมีพิรุธ รีบแก้ตัว “ชั้นเป็นคนใช้ทำไมชั้นจะไม่เคยกิน แต่ที่ชั้นกินเยอะก็เพราะชั้นชอบกินมากก็แค่นั้นเอง”
“ถ้าคุณชอบขนาดนี้ ผมมีเด็ดกว่านี้อีก เคยกินก๋วยเตี๋ยวเรือจริงๆไหม ที่คนทำนั่งอยู่ในเรือ ส่วนคนกินนั่งอยู่ที่ท่าน้ำ”
“ก๋วยเตี๋ยวเรือน่ะเหรอ ไม่เห็นแปลกเลย ชั้นก็กินบ่อย”
“แต่ตรงที่ผมจะพาไป ไม่ได้มีแค่ก๋วยเตี๋ยวเรืออย่างเดียวนะ ยังมีน้ำจับเลี้ยง กล้วยเบรกแตก แล้วคุณรู้จักฝรั่งแช่บ๊วยไหม” รัฐรวีเอ่ยถาม มณฑิราพยักหน้าตื่นเต้น “แต่นี่เป็นไอติมนะ อยากกินแล้วใช่ไหม เอาไว้ว่างๆผมพาไป” ชายหนุ่มอาสาพาชิม
มณฑิรานึกได้ทำฟอร์ม “ใครจะไปกับนาย” รัฐรวียิ้มๆ กับท่าทีของหญิงสาว
อาทิตย์ และวิไลลักษณ์ที่เพิ่งดูหนังจบเดินออกมาจากโรงหนัง วิไลลักษณ์ท่าทางเขินๆ พลางส่งสายตามองหามณฑิรา “พี่มณอยู่ไหนก็ไม่รู้.. เห็นบอกว่าจะรออยู่แถวๆหน้าโรงหนัง”
“เดี๋ยวผมโทรหานายวีให้ครับ” อาทิตย์ก้มลงกดโทรศัพท์
วิไลลักษณ์หันหลังให้อาทิตย์ มองหามณฑิรา
อิงอรเดินมากับเพื่อน หันมาเห็นอาทิตย์จึงร้องทักขึ้น “คุณอาทิตย์..”
อาทิตย์เงยหน้ามาเห็นอิงอร อิงอรเดินแยกกับเพื่อนตรงมาหาอาทิตย์ ชายหนุ่มอึ้งๆ “คุณอิง..”
“มาดูหนังเหรอคะ?”
วิไลลักษณ์หันไปมองเห็นอิงอร สาวไฮโซ เปรี้ยว ดูดี กำลังคุยกับอาทิตย์พอดี
“เอ่อ..ครับ” อาทิตย์เห็นวิไลลักษณ์มองอิงอรงงๆ จึง รีบแนะนำทันที “คุณวิไลลักษณ์ครับ นี่คุณอิงอรครับ...คุณอิงครับ นี่คุณวิไลลักษณ์”
“สวัสดีค่ะ..” วิไลลักษณ์ยกมือไหว้
“จะไหว้ทำไมคะ ไม่ได้ประกวดมารยาท” อิงอรเอ่ยทีเล่นทีจริง วิไลลักษณ์เอามือลงเก้อๆ อิงอรตีแขนหยอกๆ อาทิตย์ “แหม คุณอาทิตย์นี่ใจร้ายจริงๆ ทีอิงชวนไปกินข้าวไม่ยอมไป แต่หนีมาดูหนัง อิงน้อยใจนะ...”
อาทิตย์เห็นวิไลลักษณ์มองๆ อยู่ ตอบไม่ถูก “เอาไว้โอกาสหน้าแล้วกันครับ”
อิงอรเห็นว่าอาทิตย์แคร์วิไลลักษณ์เลยแกล้งชวนคุย “แล้วนี่ดูเรื่องอะไรเหรอคะ?”
“คุณอาทิตย์คะ.. วิไลลักษณ์ไปนั่งรอทางนั้นนะคะ” วิไลลักษณ์เดินไปนั่ง
อาทิตย์จะเรียก แต่อิงอรก็พูดแทรก “แฟนเหรอคะ?”
“อ๋อ..เอ่อ..ไม่ใช่ครับ”