บทละครโทรทัศน์ ฝันเฟื่อง ตอนที่ 6 หน้า 5
“ดีค่ะ อิงจะได้มีโอกาส” อิงอรเอ่ยตรงๆ จนอาทิตย์เหวอ“พูดเล่นค่ะ” อาทิตย์โล่งอก อิงอรตบมุข “แต่คิดจริง!”
อาทิตย์อึ้ง อิงอรขำแกล้งกอดแขนอาทิตย์ทำท่าสนิทสนมให้วิไลลักษณ์เห็น วิไลลักษณ์ที่นั่งอยู่เห็นอาทิตย์ท่าทางสนิทสนมกับอิงอร ก็อึ้งๆไป
อาทิตย์กับอิงอรยืนคุยกันอยู่ซักครู่ อิงอรเดินแยกไปกับเพื่อน
อาทิตย์เดินกลับมาหาวิไลลักษณ์ พยายามเอาใจ “เดี๋ยวระหว่างรอนายวีกับพี่มณ เราไปหาอะไรทานกันไหมครับ”
“ไม่ค่ะ วิไลลักษณ์อยากกลับบ้าน” วิไลลักษณ์นิ่งๆ ตอบปฏิเสธ
อาทิตย์รู้สึกแย่ๆ เพราะรู้ว่าตนพลาดอย่างแรงที่ทำให้หญิงสาวระแวง
รัฐรวีและมณฑิราเดินมาตามทางเดิน ในมือของชายหนุ่มถือถุงก๋วยเตี๋ยวมาถุงใหญ่ เห็นอาทิตย์และวิไลลักษณ์นั่งอยู่ท่าทางตึงๆ กัน
มณฑิราเห็นอาการของทั้งคู่ก็แปลกใจ รีบเดินมาหาวิไลลักษณ์ “มีอะไรรึเปล่าคะคุณหนู?”
วิไลลักษณ์หันไปเห็นมณฑิรา เลยรีบลุกมาหา อาทิตย์เดินตามมาท่าทางเจื่อนๆ “ไม่มีค่ะพี่มณ กลับบ้านกันเถอะค่ะ”
“อ้าว ทำไมรีบกลับจังเลยล่ะครับ?” รัฐรวีสงสัย วิไลลักษณ์หันมามองรัฐรวีอย่างไม่ชอบใจ
“ไปเถอะค่ะพี่มณ”
“เดี๋ยวครับ!” รัฐรวีส่งถุงก๋วยเตี๋ยวให้ “แล้วเจอกันนะครับคุณมณ“ หญิงสาวรับถุงก๋วยเตี๋ยวไป วิไลลักษณ์รีบดึงมณฑิราออกไปทันที
รัฐรวีรีบเดินมาหาอาทิตย์ “แกไปทำอะไรเค้า!?”
อาทิตย์ขับรถมาจอดที่โรงรถบ้านรัฐรวี รัฐรวีลงจากรถด้านหลัง อาทิตย์ลงตามมา
“แกพลาดอย่างแรงเลยไอ้ทิตย์!! ไปจับมือเค้าในโรงหนังไม่พอ มารถไฟชนกันที่หน้าโรงหนังอีก ถ้าอยู่ไอซียูก็จองห้องเย็นได้เลย”
“โธ่คุณวีครับ เรื่องคุณอิงนี่ผมไม่ทันตั้งตัวจริงๆนะครับ” อาทิตย์บ่นอุบ
“แปลว่าเรื่องจับมือแกคิดไปจากบ้านใช่ไหม?” รัฐรวีง้างเท้าจะเตะ แต่อาทิตย์กระโดดหลบทัน
“เปล่าครับ แต่มันเจอแบบไม่ทันตั้งหลัก”
“ฟังจากที่แกเล่า ท่าทางน้องอิงเค้าจะชอบแกจริงๆ นะเนี่ย.. ไม่ได้ขู่นะ คนอย่างน้องอิงอยากได้อะไรต้องได้ แล้วแกก็เตรียมเป็นของเค้าได้เลย”
“ไม่เอานะครับคุณวี! แค่นี้คุณวิไลลักษณ์เค้าก็งอนผมจะแย่อยู่แล้ว ผมจะทำยังไงดีครับ” อาทิตย์เอ่ยอย่างร้อนใจ