รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ฝันเฟื่อง ตอนที่ 2 หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ ฝันเฟื่อง ตอนที่ 2 หน้า 4
20 พฤศจิกายน 2557 ( 20:01 )
1.4M
ฝันเฟื่อง ตอนที่ 2
19 หน้า

“คุณทำตลอด / แม่ทำตลอดครับ” ทั้งรัฐ และรัฐรวีเอ่ยพร้อมกัน

“ก็ฉันห่วงตาวี เพิ่งกลับมาจากเมืองนอกแบบนี้ เดี๋ยวแม่สาวๆ คงได้วิ่งตามกันเป็นพรวน ฉันก็ต้องกันไว้ก่อน!” ภัสสรเริ่มงอน

“จะกันอะไรถามลูกมันก่อนไหม เกิดมันไม่ฟังขึ้นมา จะเตลิดไปกันใหญ่” รัฐเอ่ยเตือนคนเป็นภรรยา

“คุณนี่ก็ขัดชั้นอยู่เรื่อย” ภัสสรทำเสียงไม่พอใจนิดๆ

รัฐรวีรีบแทรกขำๆ “พ่อกับแม่อย่าเพิ่งทะเลาะกันครับ มันยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น” 

“ก็อย่าให้เกิดเลยลูกเอ๊ย พ่อขี้เกียจฟังแม่บ่นหูแฉะ” ภัสสรได้แต่มองค้อน รัฐลุกขึ้นหอมแก้มภรรยา “พ่อไปกรมก่อนนะ” 

รัฐรวีรีบวางช้อน “ผมก็มีประชุมเช้าเหมือนกัน ไปก่อนนะครับแม่” ชายหนุ่มลุกไปหอมแก้มภัสสร

ท.ส.เดินเข้ามารับกระเป๋าจากรัฐ  รัฐเดินออกไป ท.ส.เดินตาม รัฐรวีเดินตามไป

“นี่ตาวี ยังไงแม่จะดูคนดีๆไว้ให้นะลูก” ภัสสรพูดตามหลังรัฐรวียังไม่ล้มเลิกความตั้งใจ

 

ที่ทำงานงานของรัฐรวี ชายหนุ่มเดินเข้าห้องมาท่าทางเซ็งๆ โดยมีอาทิตย์ถือกระเป๋าของรัฐรวีเดินตามมาด้วย

“ผมว่าแล้ววววว มิน่าคุณท่านถึงซักเรื่องคุณวีกับผม” อาทิตย์ขำ

“แม่จะหาแฟนให้ฉันจริงๆเหรอ? นี่มันสมัยไหนแล้ววะไอ้ทิตย์?” รัฐรวีเอ่ยขึ้นอย่างไม่อยากจะเชื่อ

“สมัยไหนแม่ก็เป็นใหญ่ที่สุดในบ้านทั้งนั้นครับคุณวี”

“ส้มโอ” เลขาของรัฐรวีนั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะหน้าห้องรัฐรวี พอเห็นชายหนุ่มเดินเข้ามา หญิงสาวรีบทัก “สวัสดีค่ะคุณวี..เดี๋ยว 10 โมงคุณวีมีประชุมเรื่องคอลเลคชั่นเพชรที่จะออกจำหน่ายต้นเดือนหน้านะคะ” 

รัฐรวีพยักหน้ารับรู้แล้วเดินเข้าห้องไป อาทิตย์เอากระเป๋าของรัฐรวีไปวางข้างโต๊ะทำงานของรัฐรวีในห้องทำงาน แล้วเดินออกจากห้องรัฐรวีมาคุยกับส้มโอที่หน้าห้อง

“ส้มโอครับ เที่ยงนี้คุณวีมีออกไปไหนมั้ย?” 

ส้มโอวางสมุดคิวงานลงบนโต๊ะ แล้วก้มดู อาทิตย์แอบดูหน้าอกส้มโอที่กำลังก้มดูตารางนัดอยู่ “ไม่มีนะคะ” 

“บ่ายสองล่ะครับ?” 

“บ่ายสองก็ไม่มีค่ะ”

“สี่โมงเย็นล่ะครับ?”

“สี่โมงเย็นก็ไม่มีค่ะ” 

รัฐรวีเดินออกมาหน้าห้อง “ดูพอรึยังไอ้อาทิตย์?” 

“ยังครับ..” อาทิตย์สะดุ้ง “อุ้ย!”  


19 หน้า