บทละครโทรทัศน์ มหัศจรรย์รักข้ามกระดาษ ตอนที่ 18 หน้า 3
ศาสตรจารย์ซิงมองไปที่หนังสือ
“บางครั้งทางออกก็อยู่ที่จุดเริ่มต้นที่เราเดินจากมา ลองย้อนเวลากลับไปตามหาที่จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ดูสิ เราอาจจะพบทางออกก็ได้”
สกายตื่นเต้น “ศาสตราจารย์หมายถึง…ที่ที่ได้หนังสือเล่มนี้มา”
แวนด้า ที่เดินไปเดินมาครุ่นคิด ก้มดูนาฬิกาข้อมือของเจตน์อยู่ตลอดเวลา ก่อนจะพึมพำออกมา
“…ดูสิ พังหมดเลย” แวนด้าคิดๆ “ผ่านมายี่สิบปีแล้ว เขายังใส่มันอยู่อีกเหรอเนี่ย”
สกายมองเห็นนาฬิกาข้อมือเจตน์ที่แวนด้าถือไว้ คิดๆ “ลุงเจตน์”
บ้านสกาย ภายในห้องนั่งเล่น คริสอุ้มแหง่ว บี๋นั่งเฝ้าลูน่าที่นอนอยู่บนโซฟาใกล้ๆ ทั้งสองหันมองลูน่า แล้วมองหน้ากันเซ็งๆ คริสบ่นๆ “สกายมันเห็นเราเป็นแนนนี่เหรอวะ? ต้องมาคอยดูแลคนนั้นทีคนนี้ที”
“เออ! คิดว่าชีวิตฉันว่างมากรึไง วันๆมีอะไรให้ทำตั้งเยอะนะ”
“ทำไรวะ?”
“เอ๊า! ตื่นเช้ามาต้องรีบอาบน้ำ แต่งตัวไปหาข้าวให้แม่กิน ให้ข้าวหมาเสร็จต้องรดน้ำต้นไม้กับล้างบ่อปลา พอเที่ยงรับออเดอร์ลูกค้ากับอบขนม พอบ่ายสามต้องไปทำผม แล้วไปซื้อถุงที่สำเพ็ง แวะไหว้พระกับแพ็คของ แล้วรอรับหลานที่โรงเรียนไปส่งบ้าน ส่งเสร็จไปส่งของลูกค้าที่ไปรษณีย์ รีบวนรถกลับบ้านเอาข้าวเย็นไปให้แม่ กว่าจะฝ่ารถติด ที่แยกอโศก ก็ต้องขับไปพิมพ์ตอบลูกค้าไปจนรถจะชนตาย กว่าจะถึงบ้านก็หมดวันแล้ว ฉันไม่มีเวลาว่างเลยสักวัน!”
“อืม” คริสคิดๆ “แล้ววันนี้ทำอะไร?”
“วันนี้ว่าง…”
คริสเงียบ มองบี๋เอือมๆ ทันใดนั้นได้ยินเสียงลูน่างึมงำบางอย่างออกมา คริสกับบี๋ตกใจหันไปมองลูน่า
“ไปดูนางหน่อย นางไข้ขึ้นรึเปล่า”
ทั้งสองเดินย่องไปดูลูน่าใกล้ๆ คริสบี๋ เห็นลูน่านอนตัวแข็งทื่อก็ตกใจ บี๋ตกใจ “เฮ้ย! ตายยังวะ?”
“แกลองจับชีพจรดิ”
บี๋เอามือจับไปที่ตัวลูน่า “เฮ้ย! ชีพจรไม่เต้น!!”
“อีฟาย!” คริสชี้ไปที่ข้อมือลูน่า “ชีพจรอยู่นี่!!”
“อ้าวเหรอ” บี๋จับไปที่ข้อมือลูน่าแล้วตกใจ “เฮ้ย!”
ทั้งคู่มองหน้ากัน ดูเหมือนคิดอะไรออก “…ผิวนุ่มอ่ะ ทาครีมอะไรเนี่ย!!”