บทละครโทรทัศน์ มหัศจรรย์รักข้ามกระดาษ ตอนที่ 14 หน้า 2
ลูน่าตกใจจะเข้าไปดูแผลที่มือไคโร มือไคโร ที่เลือดค่อยๆไหลออกมา ไคโรโกรธเกรี้ยวมากขึ้นเมื่อเห็นเลือด เอามือคว้าผ้าพันแผลที่หัวออก โยนทิ้งลงบนพื้น ลูน่าจะเข้าไปจับมือไคโร
“นั่นมือเธอ…”
“ไม่ต้องมายุ่ง!!!”
ลูน่าตกใจ ไคโรรีบเดินหนีไปออกไปก่อนที่จะระงับอารมณ์ไม่อยู่ ลูน่านิ่งงัน สับสนอยู่ท่ามกลางบรรยากาศที่เงียบ มองตามไคโรไป ในใจคิดๆถึงสิ่งที่ไคโรพูด พยายามทบทวนตัวเองที่ยังสับสนจากความฝันร้าย และเริ่มคิดถึงโฮชิ
เช้าวันใหม่ ริมชายหาด ที่ท้องฟ้า ได้ยินเสียงนกร้องดังมา สกายลุกขึ้นนั่ง เห็นด้านหน้าเป็นคลื่นน้ำทะเลกำลังสาดเข้าใส่เท้าจนเปียก สกายหันไปเห็นโฮชินอนอยู่ข้างๆ
“โฮชิ!” สกายเขย่าตัวโฮชิ โฮชิค่อยๆลืมตาขึ้น แล้วลุกขึ้นมานั่ง “เช้าแล้วเหรอ?”
สกายลุกขึ้น โฮชิจับมือสกาย สกายหันมาหาโฮชิ “เมื่อคืน…”
ทั้งสองมองตากัน นึกถึงช่วงเวลาที่กำลังจะบอกความรู้สึกบางอย่าง แต่ถูกลุงหนวดขัดจังหวะ
“ฉันก็รู้สึกนะ” สกายได้ยินก็ยิ้มเขินๆ
ที่มุมใกล้ๆ เห็นลุงหนวดนอนกอดขวดเหล้า ลุงหนวดละเมอ “อีเขียว…”
หน้าร้านลุงหนวดยามเช้า แวนด้ากำลังจัดร้านอยู่กับเด็กเสิร์ฟ สกายกับโฮชิ กลับเข้ามาพร้อมกับลุงหนวดที่เดินเมาเป๋
“ป้าคะ”
“อะไรจ๊ะ?”
“…วันที่ป้ามาที่นี่ ป้าเอาหนังสือมาด้วยใช่มั้ยคะ?”
แวนด้าคิดๆ “หนังสือเหรอ?” แวนด้าคิดไม่ออก “หนังสืออะไร?”
“ป้าลองคิดดูดีๆสิคะ คืนนั้นที่ตึกร้าง ป้าได้เอาหนังสือหนีมาด้วยรึเปล่า? คืนนั้นที่ตึกร้าง” สกายคิดๆ
“คืนนั้นคืนไหน? ตึกร้างตึกไหน?” สกายมองกันกับโฮชิ
“ลุงหนวดรู้มั้ยคะ?”
“อะไรเหรอ?”
สกายอึกอัก “เอ่อ… หนังสือค่ะ หนังสือปกไม้เล่มหนาๆ ข้างในเป็นไดอารี่ เขียนการ์ตูนน่ะค่ะ ลุงหนวดเคยเห็น