รีเซต

บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 23 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 23 หน้า 2
24 กรกฎาคม 2557 ( 17:47 )
1.9M
1
รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 23
11 หน้า

ริวเริ่มเข้าใจ “ท่านโอะซะมุต้องการล้างไพ่ ล้มล้างระบบอันธพาลครองเมือง?”

โอะซะมุยิ้มในหน้า เมื่อริวคาดเดาความคิดเขาได้ถูกต้อง “ผมอยากให้กฎหมายยังคงความศักดิ์สิทธิ์ อยากให้ความสงบสุขกลับคืนมาสู่เมืองนี้”

ริวไม่คิดว่าเรื่องจะจบง่ายๆ อย่างที่โอะซะมุคิด “โลกมีคนแค่สองจำพวก คือคนดีกับกับเลว ต่อให้จัดการมิซาว่ากับซะโต้ได้ ก็ต้องมีกลุ่มใหม่เกิดขึ้นมาอีกไม่สิ้นสุด”

“คนดีไม่มีวันตาย... คนชั่วเกิดใหม่แค่ไหน.. ก็ต้องมีคนดีมาจัดการ”

ริวกับโอะซะมุยังคงสนทนาแลกเปลี่ยนความเห็นกันอย่างเคร่งเครียด  

ทาเคชิเริ่มรู้สึกเหนื่อยหน่ายกับชีวิตที่ต้องวนเวียนต่อสู้และห้ำหั่นกันอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แวบหนึ่ง เขาก็นึกถึงคำพูดของแพรวดาวตอนที่หญิงสาวปฏิเสธที่จะแต่งงานกับเขา 

 “ฉันเป็นผู้หญิงธรรมดา อยากแต่งงานกับผู้ชายที่ตัวเองรัก.. พร้อมจะแก่เฒ่าไปด้วยกัน ฉันไม่อยากอยู่ท่ามกลางคมหอกคมดาบไปตลอดชีวิต แล้วถ้าเรามีลูก ลูกของเราต้องสืบทอดภาระความแค้นไปอีกไม่มีที่สิ้นสุดงั้นเหรอคะ ฉันไม่ต้องการให้เป็นแบบนั้นค่ะ..ทาเคชิ”

ทาเคชินิ่งอึ้ง ภาพและน้ำเสียงของแพรวดาวแว่วอยู่ในความคิด จนไม่มีสมาธิจะสนใจเรื่องการสู้รบกับใคร 

ริวแอบมองทาเคชิ อยู่เงียบ ๆ

 

ในรถ ทาเคชินั่งเงียบ มองเหม่อออกไปนอกหน้าต่าง โดยมีริวนั่งอยู่ข้าง ๆ ตรงเบาะด้านหลัง ส่วนคัตสึกับเซกิ ขับรถและนั่งอยู่ด้านหน้า 

ริวลังเล ก่อนตัดสินใจพูดกับทาเคชิ “ลุงอิจิโร่เคยสอนว่าระหว่างทำสงคราม ใจนักรบต้องนิ่ง.. สงบ เพราะทุกๆ นาทีอาจเกิดอันตรายถึงชีวิต” 

ทาเคชิชำเลืองมองริว ราวกับอยากรู้ว่าริวจะพูดอะไรอีก

“ลืมไปแล้วหรือว่าแกก็เคยต้องการชีวิตอิสระ ไม่อยากอยู่ในวังวนของการต่อสู้..  เหมือนกับที่โอคุซังรู้สึกตอนนี้”

“แต่สุดท้าย...ฉันก็ต้องยอมรับหน้าที่อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้”

“หน้าที่กับหัวใจมันคนละเรื่องกันไม่ใช่เหรอ”

“ไม่มีหัวใจก็ไม่เจ็บ” 

“ถ้าความรักคือจุดอ่อนของนักรบ  แกต้องเปลี่ยนความรักให้เป็นพลังที่เข้มแข็ง”

ทาเคชินิ่ง คิดตาม  

 

ร้านผลไม้ของมาซาโกะ แพรวดาวโค้งตัวให้ลูกค้าอย่างนอบน้อม ขณะยื่นถุงใส่ผลไม้ให้ลูกค้ารับไป “ขอบคุณที่มาอุดหนุนนะคะ”

ลูกค้ายิ้มให้แพรวดาวแล้วเดินออกจากร้าน สวนกับทาโร่ที่กำลังยกลังใส่ผลไม้หลายลัง เข้ามาวาง บริเวณหน้าร้านชั่วคราว แพรวดาวหันไปเห็น จึงเข้าไปช่วยยกลังผลไม้ทันที

“โอคุซังไม่ต้องทำครับ เดี๋ยวผมจัดการเอง” ทาโร่เพิ่งวางลังสุดท้ายลง ก็รีบปรี่เข้าไปยื้อแย่งแพรวดาวยกลังผลไม้อีกด้านหนึ่ง

“ช่วยกันทำ จะได้เสร็จเร็วขึ้น”

“แต่โอคุซังยังไม่ค่อยแข็งแรง”


11 หน้า