รีเซต

บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 19 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 19 หน้า 5
21 กรกฎาคม 2557 ( 15:31 )
1.9M
1
รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 19
14 หน้า

“ช่วงนี้วุ่น ๆ ยังไม่มีเวลาเปลี่ยนกรอบรูปที่ถ่ายคู่กับเพื่อนรัก”

“คุณพ่อคงดีใจที่รู้ว่ามิตรภาพระหว่างลุงริกิกับพ่อยังเหมือนเดิม”

“ไม่มีอะไรเปลี่ยนความรู้สึกที่ลุงมีต่ออิจิโร่ เมื่อก่อนเคยรู้สึกยังไง ตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิม” ริกิพูดมีนัยยะของความรู้สึกแค้น ขณะหยิบซองเอกสารสีน้ำตาล เก็บเข้าไปในลิ้นชัก นิ่งมาก ทาเคชิมองตามเอกสาร ยิ่งสงสัย ก่อนเห็นสายตาริกิที่จ้องมองเขาเขม็ง ราวกับมีคำถามในใจว่าเข้ามาอยู่ในห้องนี้ได้ยังไง 

ทาเคชิรีบแก้ตัว “ไอโกะให้ผมเข้ามาหาหนังสืออ่าน  ระหว่างที่อยู่เป็นเพื่อนตอนเธอหลับน่ะครับ”

สายตาริกินิ่งมาก คาดเดายาก ว่าเชื่อหรือไม่ “ขอบใจที่มาดูแลไอโกะ”

“ไอโกะก็เคยไปดูแลผมที่โรงพยาบาล  ผมยินดีครับ”

“อย่ามาเพราะบุญคุณ” ริกิเดินไปยืนประจันหน้าทาเคชิ สีหน้าและแววตาเคร่งขรึม “เจตนาดีกับความรู้สึกดีมันต่างกัน... อย่าทำให้ไอโกะผิดหวัง เพราะการทุ่มเทความรักให้กับคนที่ไม่เห็นคุณค่า” 

“ผมต้องทำตามหน้าที่ว่าที่คู่หมั้น และรักษาสัญญาของโอะนิซึกะ” 

“คำสัญญาอาจไม่มีค่า ถ้าไม่ได้ทำด้วยใจ” 

ทาเคชิสีหน้าเรียบ เงียบไป  ริกินิ่งมองทาเคชิ ซ่อนความแค้นไว้ในแววตา  

 

บ้านพักโคจิ ทาโร่เดินเข้ามา เห็นโคจิกำลังจะซ่อมเสื้อตัวโปรดของทาโร่ให้อยู่ จึงรีบเข้าไปทัก “ทำอะไรครับ”

“พ่อเห็นกระดุมเสื้อแกหลุด ก็เลยจะซ่อมให้”

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมทำเอง” ทาโร่รีบคว้าเสื้อไปจากโคจิ เนียน ๆ 

“เสื้อตัวนี้ขาดจนมีแต่รอยเย็บเต็มไปหมด ก็ยังเห็นแกใส่อยู่บ่อย ๆ”

ทาโร่มองเสื้อตัวโปรดในมือ นึกถึงอดีตที่แพรวดาวช่วยเย็บเสื้อให้ทาโร่เป็นการขอบคุณ ทาโร่อมยิ้มคนเดียว เมื่อนึกถึงแพรวดาว  

“แกเคยบอกว่าผ้ามันใส่สบาย แต่พ่อว่ามันมีอะไรมากกว่านั้น?” โคจิมองทาโร่ด้วยความสงสัย 

ทาโร่อึกอัก เสเปลี่ยนเรื่อง “พ่อสายตาไม่ค่อยดี ผมเย็บกระดุมเสื้อเองดีกว่า”  

โคจิไม่ยอม “เดี๋ยวจะสอดด้ายกับเข็มให้ดูเป็นบุญตา” โคจิพูดพลางหยิบเข็มกับด้ายขึ้นมา พยายามจะสอดด้ายเข้าไปในรูเข็ม แต่พยายามเพ่งยังไงก็มองไม่ค่อยเห็น ทำไม่ได้สักที 

ทาโร่ขำ ๆ มองโคจิที่เริ่มฮึดฮัด ไม่ได้ดั่งใจ “ผมเชื่อว่าพ่อทำได้ แต่เมื่อไหร่จะเสร็จก็ไม่รู้  ให้ผมทำเองเถอะครับ” ทาโร่คว้าเข็มกับด้ายไปจากมือโคจิ แล้วสอดด้ายเข้ารูเข็มได้อย่างง่ายดายรวดเร็ว พลางหันไปยิ้มเย้ยให้โคจิ ทาโร่เย็บกระดุมไป โดยมีโคจิลอบมองด้วยสายตาทึ่ง แต่พอทาโร่หันมา โคจิก็ทำเป็นเมินทางอื่น ไม่อยากสนใจ 

 ทาโร่เย็บกระดุมเสื้อเสร็จ จึงเก็บอุปกรณ์การเย็บกลับใส่กล่องไว้เรียบร้อย โคจิยกชาเข้ามาวางใกล้ ๆ ทาโร่ ก่อนจะเทชาใส่ถ้วยชาทั้งสองถ้วย ถ้วยหนึ่งถือไว้เอง ก่อนยื่นอีกถ้วยให้ทาโร่


14 หน้า