บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 21 หน้า 3
ที่บ้านแพรวดาว แพรวดาวก้าวเข้ามายืนหน้าบ้าน มองบ้านด้วยความคิดถึง ก่อนหันไปเห็นพ่อกับน้องชายช่วยกันรดน้ำพรวนดินแปลงผักของไม่ไกลนัก
พ่อหันมาเห็นแพรวดาว ตะลึง ไม่คาดคิด ละมือจากงาน ปรี่เข้าไปหาแพรวดาวทันที “แพรวดาว!”
น้องชายวิ่งตามพ่อเข้าไปกอดแพรวดาวด้วยความดีใจ “เย้....พี่แพรวดาวกลับมาแล้ว”
แม่วิ่งออกมาจากบ้าน เพราะได้ยินเสียงน้องชาย ชะงัก เมื่อเห็นแพรวดาวอยู่ในอ้อมกอดพ่อและน้องชาย
แพรวดาวหันไปเห็นแม่ “แม่...”
แม่ถลารีบเข้ามากอดแพรวดาวอีกคน ดีใจและคิดถึงลูกมาก “เรียนจบแล้วใช่ไหมลูก... กลับมาอยู่บ้านเราแล้วสินะ”
แพรวดาวสลด พูดไม่ออก พ่อกับแม่สังเกตเห็นท่าทางแพรวดาว จึงถามด้วยความแปลกใจ “มีเรื่องอะไร?”
แพรวดาวมองพ่อแม่ รู้สึกผิด ไม่กล้าเล่าให้ฟัง
ในบ้านแพรวดาว แพรวดาวกราบพ่อแม่ทั้งน้ำตา สารภาพเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้ฟัง “หนูทำให้พ่อแม่ผิดหวัง... ยกโทษให้หนูด้วยนะคะ”
สีหน้าพ่อตึงเครียด โกรธมาก แม่หันมาสบตาพ่อ สายตาอ้อนวอนขอร้องให้ยกโทษให้ลูก
พ่อชำเลืองมองแพรวดาวที่ร้องไห้อย่างรู้สึกผิด เริ่มใจอ่อน น้ำเสียงอ่อนลง “อะไรที่มันผิดพลาดไปแล้วก็ให้ถือเป็นบทเรียน ไม่ต้องเอาความรู้สึกนั้น..กลับมาทำร้ายตัวเอง”
“เรื่องของหนูกับทาเคชิ...”
“ลูกเห็นแล้วไม่ใช่หรือ ว่าโลกของเรากับเขาแตกต่างกันยังไง”
แพรวดาวนิ่ง ราวกับยอมรับความจริง แม่กุมมือแพรวดาว พูดเตือนสติ “ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะฝัน หรือหลงอยู่ในโลกของความฝันชั่วเวลาหนึ่ง แต่สุดท้ายเราก็ต้องตื่นมาอยู่ในโลกที่แท้จริง... นั่นก็คือการยอมรับความจริง”
“ผู้หญิงของนักรบ คือจุดอ่อนที่สำคัญที่สุดของนักรบ.. ถ้าลูกรักทาเคชิ ลูกก็ต้องตัดใจจากเขา” พ่อเตือน
แพรวดาวสับสน ว้าวุ่นใจมาก
แพรวดาวสะดุ้งเฮือก ตกใจตื่นขึ้นมาจากฝัน แพรวดาวสำรวจตัวเองด้วยความเหนื่อยหอบ งุนงง “ฝัน?”
แพรวดาวนึกทบทวนความฝัน หันมองจนทั่วท้อง ตกใจ นึกขึ้นได้ “สายแล้ว...”
แพรวดาวรีบลุกจากที่นอน ออกไปหาทาเคชิทันที
ทาเคชิยืนหันหลัง เปลือยท่อนบน กำลังแต่งตัว แพรวดาวเปิดประตู รีบเข้ามาในห้อง ก้มศีรษะขอโทษทาเคชิอย่างรู้สึกผิด “ขอโทษค่ะ ฉันตื่นสาย”
“ผมไม่ปลุก เพราะอยากให้คุณนอนพักผ่อนเยอะๆ”