บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 12 หน้า 2
“เรียบร้อยแล้วค่ะ... คุณกลับห้องไปก่อนนะคะ ฉันขออาบน้ำแป๊บนึง” แพรวดาวผละออกจากทาเคชิทันที แต่ทาเคชิรั้งไว้
ทาเคชิส่ายหน้า “ไม่ได้ เข้าพร้อมกันต้องออกพร้อมกัน... ถ้าผมออกไปก่อน ริวต้องเข้าใจผิดคิดว่าถึงคิวของเค้าแล้ว...กลอนประตูห้องน้ำก็ไม่มีด้วยนะ”
แพรวดาวเหลือบมองไปที่ประตูห้องน้ำที่เป็นบานเลื่อนไม่มีกลอน แล้วทำหน้ากลุ้มใจ
“คุณเข้าไปอาบน้ำเถอะ ผมจะรอในห้องนี้แหละ”
“แต่ฉัน...”
“ผมสัญญาว่าจะหันหลัง ไม่แอบมองคุณแม้แต่นิดเดียว” ทาเคชิพูดจบยกมือปิดตาตัวเองพร้อมกับหันหลังให้ทางห้องอาบน้ำทันที
แพรวดาวมองแล้วยิ้มๆ “ห้ามผิดคำพูดนะคะ”
ทาเคชิพยักหน้า แพรวดาวหยิบผ้าสำหรับเปลี่ยนอาบน้ำแล้วเข้าห้องอาบน้ำไปทันที ทาเคชิแอบหันไปมองแพรวดาว ผ่านช่องประตูที่ปิดไม่สนิท แพรวดาวรวบผมขึ้นเพื่อไม่ให้เปียกน้ำ และกำลังจะถอดเสื้อออก ทาเคชิรีบหันหน้ากลับไปทันที สักพักได้ยินเสียงแพรวดาวตักน้ำราดตัว ทาเคชิถอนใจเครียดกลัวความหวั่นไหวของตัวเอง
ทาเคชิและแพรวดาวเดินออกมาจากห้องอาบน้ำ เห็นริวยืนมองอยู่อย่างหมั่นไส้
“ทำเป็นอ้างว่าปวดแผลหนีออกมาจากงานเลี้ยง ที่แท้มานอนแช่น้ำให้แผลเน่า”
“ฉันมาอาบน้ำก่อนนอน ผิดตรงไหน?”
ริวกวน “ผิดตรงที่ทำให้คนหน้าตาดีแต่โสดอย่างฉันหมั่นไส้!! ไว้ฉันมีโอคุซังเมื่อไหร่ จะยึดทั้งห้องน้ำ ห้องครัว ยังโรงซ้อมเคนโด้เลย”
ริวพูดจบแล้วเดินไปอาบน้ำทันที
ทาเคชิหมั่นไส้ “ปากดี ถึงเวลานั้นจริงๆ แกก็มีไม่ได้หรอก”
ห้องนอนทาเคชิ ทาเคชิทิ้งตัวลงบนที่นอน แพรวดาวลงนั่งที่โต๊ะเครื่องแป้งใกล้ๆเบาะที่นอนของตัวเอง
“ทำไมริวถึงมีโอคุซังไม่ได้ล่ะคะ? เค้าให้สิทธิ์เฉพาะโซเรียวเหรอ?” แพรวดาวพูดไปหวีผมไปด้วย
“ใครๆ ก็มีเมียรองได้ ถ้าอยากจะมี แต่กะล่อนเจ้าชู้อย่างริว เวลารักใครรักจริง”
“แสดงว่าริวซังมีคนรักอยู่แล้ว?”
“ไม่ใช่คนรัก แต่เป็นว่าที่คู่หมั้นที่ริวกำลังหลงรักโดยไม่รู้ตัว”
“ถ้าริวซังยังไม่รู้ตัว แล้วคุณไปรู้ใจเค้าได้ยังไงคะ?” แพรวดาวพูดจบหันกลับไปหวีผมต่อ
ทาเคชิมองไปที่แพรวดาวที่กำลังหวีผมแล้วรวบผมเบี่ยงมาข้างหนึ่ง ขยับตัวไปหาแพรวดาวแล้วใช้มือสางผมให้แพรวดาวอย่างแผ่วเบา “ดึกแล้ว... นอนเถอะ”