บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 1 หน้า 5

แพรวดาวกำลังมองนางรำจากการแสดงระบำพัด ที่เดินผ่านไปอย่างปลาบปลื้ม ทาเคชิเห็นแพรวดาวมองนางรำอย่างตื่นเต้นก็ยิ้มให้แพรวดาวอย่างรู้สึกเอ็นดู นางรำเห็นทาเคชิยิ้ม เลยเข้าใจผิดคิดว่าทาเคชิยิ้มให้เลยยิ้มตอบไป ดนตรีระบำพัดเริ่มขึ้น นางรำเริ่มร่ายรำไปตามจังหวะเพลง 

ริวเห็นอาการทาเคชิก็ถองศอกใส่ “เพิ่งรู้ว่าในโรงละครมีมดด้วย  ดูสิขึ้นมาอยู่บนตาหวาน ๆ ของแกเต็มเลย”   

“ไร้สาระ” ทาเคชิทำทีหันไปมองการแสดงตรงหน้าแทน  ริวยิ้มขำทาเคชิอย่างรู้ทัน

ด้านไอโกะเห็นนางรำพัดคนนั้นร่ายรำและเอียงหน้ายิ้มให้ทาเคชิพอดี ไอโกะเข้าใจผิด คิดว่านางรำยิ้มให้ทาเคชิ   รีบบอกซาโตชิด้วยความเดือดดาล “นางรำคนนั้น... มันให้ท่าทาเคชิ  พี่ต้องจัดการมัน”

“อยากให้มิซาว่าขายหน้าเหรอ” ซาโตชิตอบด้วยความรำคาญ ไม่สนใจไอโกะ ไอโกะหงุดหงิด จ้องมองนางรำอย่างอาฆาตมาดหมายว่าจะเล่นงานภายหลัง

การแสดงระบำพัดญี่ปุ่นบนเวทีจบลง คนดูในโรงละครลุกขึ้นปรบมือชื่นชม  

พิธีกรขึ้นพูดกลางเวที “ขอเชิญโอะนิซึกะและมิซาว่าร่วมถ่ายภาพกับนักแสดงบนเวทีครับ”

อิจิโร่และริกิเดินนำทุกคนขึ้นเวทีไป ทาเคชิกำลังจะเดินตามไดสุเกะไป แต่ริวคว้าตัวไว้แล้วขยิบตาให้ ริวและ ทาเคชิก้มหน้าก้มตาเดินปะปนกับกลุ่มคนดูออกจากโรงละครไป 

บนเวที ไอโกะมองหาทาเคชิไม่เจอ หันไปถามริกิ “ทาเคชิไม่อยู่ ทาเคชิหายไปไหนไม่รู้ค่ะ”

ริกิและอิจิโร่หันมองไปรอบๆ แต่ไม่เห็นทาเคชิและริว  อิจิโร่ส่ายหน้าเอือมๆ 

บริเวณโถงโรงละคร ไอโกะต่อว่าคัตซึกับเซกิที่ยืนอยู่กับสมาชิกกลุ่มโอะนิซึกะด้วยความไม่พอใจ 

“เป็นคนรับใช้ส่วนตัวประสาอะไร ถึงไม่รู้ว่าทาเคชิไปไหน”

คัตซึชี้แจง “นายน้อยสั่งให้พวกเรารออยู่ตรงนี้”

“ไม่ได้เรื่อง” ไอโกะอารมณ์เสีย ก่อนหันไปเห็นนางรำคนที่ไอโกะคิดว่ายิ้มให้ทาเคชิ แยกตัวจากกลุ่มระบำพัดไป ไอโกะรีบตามนางรำคนนั้นไปด้วยความเจ็บใจ “แกเสร็จฉันแน่”

ซาโตชิร้องเรียก  “ไอโกะ” และสั่งลูกน้อง “ตามไปเร็ว อย่าให้คุณหนูก่อเรื่องเด็ดขาด”

ซาโตชิกับเหล่าสมาชิกกลุ่มมิซาว่ารีบตามไอโกะไปทันที 

คัตซึ เซกิ และเหล่าสมาชิกของโอะนิซึกะยืนงง ไม่เข้าใจว่าเรื่องอะไร

ริวดึงตัวทาเคชิเดินก้มหน้าหลบสายตาผู้คน จนมาถึงหน้าร้านผลไม้ 

ทาเคชิเห็นแพรวดาวกำลังเรียงผลไม้อยู่หน้าร้าน จู่ ๆ ก็ชะงัก เปลี่ยนใจ “กลับเถอะ”

“อะไรวะ”

“ฉันไม่อยากทำให้เธอเดือดร้อน”