บทละครโทรทัศน์ เล่ห์ลับสลับร่าง ตอน 4 หน้า 2
“มิน่าล่ะคะ หายหน้าหายตาไปเลย เจอกันคราวนี้นกยูงจำพี่ฤทธิ์แทบไม่ได้ นึกว่านายแบบที่ไหนซะอีก พี่ฤทธิ์ดูหล่อขึ้นผิดหูผิดตาเชียว”
“ชมพี่เกินไปแล้ว พี่ก็ยังเป็นพี่ฤทธิ์ของน้องนกยูงขี้แยคนเดิมนั่นแหละ”
พวงครามหัวเราะพร้อมกัน อาคมยิ่งอึดอัด รู้สึกเหมือนเป็นคนนอก
“จำได้ว่า ป้าเคยเห็นหนูนกยูงร้องไห้โยเยไม่ยอมไปโรงเรียนอยู่เลย เผลอแป๊บเดียวจะแต่งงานมีครอบครัวเสียแล้ว อีกไม่นานป้าก็คงจะได้อุ้มหลาน”
“แล้วพี่ฤทธิ์ชาติล่ะคะ เนื้อหอมขนาดนี้ มีแฟนแล้วหรือยัง”
“พี่ยังไม่เจอคนที่ถูกใจเลยครับ ขออยู่เป็นโสดแบบนี้สบายใจกว่า”
“จะมีแฟนทั้งที ต้องเลือกให้ดี หาผู้หญิงที่เรียบร้อยเป็นกุลสตรีเหมือนหนูนกยูงนะลูก แม่จะได้ไม่ปวดหัว”
ฤทธิ์ชาติ พวงครามหัวเราะร่วน ฤทธิ์ชาติถือโอกาสโอบไหล่นกยูง อาคมเห็นมือฤทธิ์ชาติบีบไหล่ยูงแถมมีการคลึง ๆ บีบนวด นกยูงหัวเราะคิก อาคมหึงหน้ามืด ฤทธิ์ชาติยังบีบไหล่นกยูงอยู่
หน้าอาคมฮึดฮัดเต็มที ลุกพรวด จับมือของฤทธิ์ชาติที่กุมไหล่ยูง กระชากออก
“เฮ้ย เลิกแต๊ะอั๋งคุณนกยูงสักที ไอ้หน้าปลาจวด”
ฤทธิ์ชาติลุกพรวด “เฮ้ย นกยูงแฟนข้า แส่อะไรด้วยวะ ไอ้หน้าจืด”
ฤทธิ์ชาติพุ่งหมัดชกอาคม อาคมตั้งการ์ดรับปัดแขนฤทธิ์ชาติไป แล้วชกเข้าที่ท้อง ฤทธิ์ชาติตัวงอ อาคมสวนหมัดเข้าเต็มหน้าฤทธิ์ชาติ พวงครามร้องลั่น “ลูกแม่ !!!” ฤทธิ์ชาติร่วงลงไปกองกับพื้น พวงครามเข้าไปดูอาการ
อาคมแค่นหัวเราะ นกยูงลุกขึ้น มองหน้าอาคมเอาเรื่อง “คุณนกยูงครับ ผมขอโทษ แต่ผมยอมไม่ได้ที่ไอ้หื่นนี่มันฉวยโอกาสกับคุณ คุณนกยูงโกรธผมหรือเปล่าครับ”
นกยูงส่ายหน้านิ่งๆ “ไม่ค่ะ ไม่เลยสักนิด” นกยูงเข้ากอด อาคม “ขอบคุณนะคะที่ช่วยปกป้องนกยูง นกยูงรักคุณอาคมที่สุดเลยค่ะ” นกยูงหอมแก้มอาคม อาคมหลับตาปี๋ด้วยความอาย ยิ้มเบิกบาน
“คุณอาคม คุณอาคมคะ..” เสียงนกยูงดังขึ้น
อาคมยิ้มน้อยนิ้มใหญ่อยู่ในภวังค์ ลืมตาขึ้น เห็นนกยูง ฤทธิ์ชาติ พวงครามมองอย่างงง ๆ อาคมสะดุ้ง
“ครับ... คุณนกยูงเรียกผมเหรอครับ”
“คุณอาคมเป็นอะไรคะ นั่งยิ้มอยู่ได้คนเดียว”
“เอ่อ ปละ...เปล่าครับ ผมแค่กำลังคิดอะไรเพลินๆ ไม่มีอะไรหรอกครับ”