บทละครโทรทัศน์ เล่ห์ลับสลับร่าง ตอน 7 หน้า 2
ห้องผู้ป่วยเภตรา เภตราจับต้นชนปลายไม่ถูก งงไปหมด คิดทบทวนสิ่งที่ยังจำได้
“ต้องมีอะไรสักอย่างผิดพลาด ทำให้เราเข้าร่างผิด มาอยู่ร่างยัยเภตรานี่ เฮ้ย... แล้วร่างของเราล่ะ ร่างของเราอยู่ที่ไหน อย่าบอกนะว่าเผาไปแล้ว”
ทันใดนั้น ประตูเปิดเข้ามา เภตรารีบกระโดดแผล็วขึ้นเตียงผู้ป่วยทันทีด้วยความระแวง นางพยาบาลสาวสวยหุ่นเซ็กซี่มาก เข้ามาพร้อมอุปกรณ์วัดความดัน
“รู้สึกตัวแล้วเหรอคะ คุณเภตรา... เป็นยังไงบ้างคะ ยังเจ็บตรงไหนอยู่หรือเปล่า”
“ผม....เออ เภไม่เป็นไรแล้ว แข็งแรง สดชื่น สบายดีทุกอย่าง ชีวิตดี๊...ดี...”
รามิลในร่างเภตราพยายามดัดเสียงให้เล็ก ทำท่าโอเว่อร์แอคติ้งเลียนแบบไข่มุกเอเชีย
“ขอวัดความดันหน่อยนะคะ ช่วยยกแขนขึ้นด้วยค่ะ” พยาบาลก้มลงใส่ปลอกแขนวัดความดัน เภตราเหลือบมองร่องอกขาวจั๊วะ ยิ้มกรุ้มกริ่มตามสัญชาตญาณผู้ชาย พยาบาลไม่ทันสังเกต พยาบาลเงยหน้าขึ้นมา เภตรารีบหลบสายตาทันที พยาบาลจดบันทึกในประวัติผู้ป่วย
“ความดันปกติ... รอสักครู่ เดี๋ยวดิฉันเข้ามาเช็ดตัวให้นะคะ”
“เอ่อ คุณพยาบาล แล้ว...ผู้หมวดรามิลที่ตกตึกลงมาพร้อมกับเภล่ะ เป็นยังไงบ้าง”
“ปลอดภัยดีค่ะ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง” เภตราลืมตัว “Yesss !!! เรายังไม่ตาย !”
พยาบาลมองแปลกๆ เภตรารีบทำกลบเกลื่อน
“ไม่เป็นไรก็ดีแล้วค่ะ เภช่างโชคดีจริงๆ แล้วตอนนี้ผู้หมวดอยู่ห้องไหนคะ”
เภตราถามน้ำเสียงร้อนรน แต่พยายามเก็บอาการให้เป็นปกติที่สุด
ห้องผู้ป่วยรามิล รามิลยังคงสติแตก เดินพล่านวนไปวนมา นั่งไม่ติด แน่ใจแล้วว่าไม่ได้ฝันไป
“ฉันมาอยู่ร่างนี้ได้ยังไง ต้องมีใครเล่นตลกกับฉันแน่ๆ ไม่นะ... นี่ฉันกำลังมึนเพราะฤทธิ์ยา หรือว่า...สมองฉันกระทบกระเทือนจนประสาทหลอนไปแล้ว”
นกยูงเปิดประตูเข้าห้องมาพร้อมกับอาคมและจีอุน เห็นรามิลนั่งขยุ้มหัว บ่นพึมพำคนเดียวก็ตกใจ
“คุณมิล ปวดหัวอีกแล้วเหรอคะ”
จีอุนกระซิบนกยูง “อาการน่าเป็นห่วง ตาก็ขวางๆท่าทางเหมือนคนถูกผีเข้ายังไงยังงั้น”
“เหลวไหลน่า จีอุน”
“เดี๋ยวผมไปตามหมอมาให้ครับ”
รามิลรีบห้าม “ไม่ต้อง ! ฉัน เอ้ย ! ผมไม่เป็นไร แค่รู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองเท่านั้น”
“ให้หมอมาดูสักหน่อยเถอะครับ อาการพี่มิลเหมือนยังไม่ค่อยดีเท่าไหร่”