บทละครโทรทัศน์ เล่ห์ลับสลับร่าง ตอน 10 หน้า 2
เภตราหน้าแทบคะมำเลยทีเดียว “เอ่อ ที่เจ๊สงสัยนี่คือที่เภมาเร็วเหรอครับ เอ๊ย คะ”
“ก็ใช่น่ะสิยะ ปกติเธอเคยมาตรงเวลาซะที่ไหน เห็นเลททีครึ่งค่อนวัน บางวันหายต๋อมไปเลยด้วยซ้ำ แต่ดีแล้วล่ะที่รู้จักปรับปรุงตัวได้ จะให้ดีทำให้ได้ทุกวันเลยนะ มันจะดีงามพระรามสามมากเลยรู้มั้ย”
เภตรายิ้มอย่างโล่งใจกันเลยทีเดียว ขณะที่อั้มมองหน้าเภตราอย่างจับผิดแล้วถอดวานกันแดดของเภตราออกมาเลย
“ว่าแต่ทำไมวันนี้หน้าถึงได้โล้นอย่างนี้ฮะ แล้วดูซิเนี่ย ชุดอะไรของเธอ อย่างกับจะไปรำกระบองที่สวมลุมกับอาซิ่มที่ไหน นี่ดีนะที่ไม่ได้เจอนักข่าว ไม่งั้นคงได้ลงเพจจับผิดดาราแน่ๆ”
เภตราอึกอัก “พอดีเภตื่นสายไง เลยต้องรีบมาสภาพนี้
อั้มมองสำรวจเภตราตั้งแต่หัวจรดเท้า ขณะที่เภตราออกอาการประหม่าสุดๆ “ทำไมวันนี้พี่ว่าเธอดูแปลกๆนะยัยเภ”
เภตราลนลานปฏิเสธพัลวัน “เปล่านี่เจ๊ เภปกติดีทุกอย่าง”
“แน่นะ?”
“แน่สิเจ๊” เภตรายืนยัน “จริงจิ๊งงงง” อั้มตัดบท “โอเคๆ งั้นเรารีบเข้าไปหาคุณดนูกันเร็ว ป่านนี้รอแย่แล้ว”
อั้มสะบัดก้นพรืดดดด เดินนำไปทันที เภตราเป่าปากโล่งอกโล่งใจ ค่อยยังชั่ว
ภายในห้องยุทธพงศ์ ยุทธพงศ์อ่านรายงานการผลการตรวจร่างกายของรามิลพลางพูดไปด้วย
“ผลการตรวจร่างกายก็ปกติดีนี่ แค่ฟกช้ำดำเขียวนิดหน่อย ไม่น่าเป็นอะไรมาก”
ภายในห้องทำงานดนู อั้มยิ้มร่าทันทีรีบทำคะแนนกับดนู
“ไม่มีอะไรน่าห่วงเลยค่ะคุณดนู ยัยเภน่ะโชคดีที่ได้ผู้หมวดมือเหล็กอย่างผู้หมวดรามิลช่วยไว้ ก็เลยปลอดภัยสภาพครบ32เป๊ะเหมือนเดิมค่ะ” เภตราฟังอั้มพูดก็รีบแย้งทันที “ใครบอกล่ะเจ๊ ร่างกายไม่น่าห่วงก็จริง แต่เภยังตกใจอยู่นะคะ ยังไงเภก็ยังเล่นละครไม่ได้หรอกค่ะ เภขอลาพัก”
“ขอลาพัก” ดนูทวนคำ
ยุทธพงศ์เลิ่กคิ้วทำหน้างงๆ “จะมาขอลาพัก ผมไม่ตลกด้วยนะหมวด เป็นถึงหมวดมือเหล็ก เจ็บแค่นี้จะสำออยอะไรนักหนา” รามิลรีบอธิบายทันที
“คือ เอ่อ มันเป็นไซด์เอฟเฟคมาจากอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นครับสารวัตร” ยุทธพงศ์มองอย่างไม่เชื่อ
“จริงๆนะครับสารวัตร เนี่ยๆๆแค่นึกขึ้นมาผมยังใจสั่นเลย” รามิลเอามือทาบอกพยายามเรียกขวัญกำลังใจสุดฤทธิ์
ยุทธพงศ์มองรามิลงงๆ รามิลนึกได้ว่าแอคติ้งเยอะไปก็ยืนตัวตรงอกผายไหล่ผึ่งขึ้นมาทันที
ฝ่ายดนูยืนยันน้ำเสียงหนักแน่นมาก “งั้นเภก็ต้องมาเล่นละครเหมือนเดิม โดยไม่มีข้อแม้”
เภตราหน้าเสียพยายามเว้าวอนสุดๆ “แต่เภไม่ไหวจริงๆนะคะ ให้เภพักฟื้นฟูสภาพจิตใจให้ดีกว่านี้อีกนิดแล้วค่อยกลับมาเล่นละครเถอะค่ะ เภสัญญาเลยว่าจะตั้งใจแสดงให้ดีที่สุด” อั้มฟังก็หงุดหงิดรีบขัด
“โอ๊ยยย พูดง่ายๆใครเค้าจะไปรอเธอไหวล่ะยะยัยเภทีมงานกองถ่ายทุกคนเค้าก็ต้องกินต้องใช้ ขืนเบรกกองรอเธอคน
เดียวเค้าไม่อดตายกันหมดเหรอ ใช่มั้ยคะคุณดนู”