บทละครโทรทัศน์ เพลิงนรี ตอนที่ 7
ริมกระจกทางเดินตึกบูรพเกียรติ คณินมองจากกระจกของอาคารลงมาด้านล่างของตึก คณินถอนใจไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้เลยสักนิด
ธีภพเดินเข้ามาเห็นคณินเหมือนไม่สบายใจ “คุณอาไม่ได้อยากบังคับให้ริสาลาออกใช่ไหมครับ”
“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเธอ”
“แต่ผมคิดว่าเกี่ยว เพราะ...”
คณินยกมือไม่ให้ธีภพพูดอะไรอีก “ไม่มีประโยชน์จะพูดอะไรอีก อายอมทำทุกอย่างให้คนในครอบครัวพอใจได้ ก็คือจบ” คณินรู้สึกสมเพชตัวเองที่ต้องยอมเพื่อครอบครัวมาตลอดชีวิต
“การยอมอาจจะไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาได้ทุกครั้งไปหรอกนะครับ”
คณินมองธีภพ รู้สึกอิจฉาที่ธีภพมีความกล้าที่จะพูดจะทำอะไรมากกว่าตนเอง เมื่อครั้งอยู่ในวัยเดียวกัน “แต่มันก็ทำให้เราหนีออกมาจากปัญหาได้ชั่วคราวไม่ใช่เหรอ บางทีอาก็เหนื่อยที่จะต้องสู้กับเรื่องบางเรื่อง” คณินพูดจบก็เดินออกไปไม่ใช่ทางกลับห้องทำงาน
“คุณอาจะไปไหนครับ”
คณินเปิดใจให้ธีภพมากขึ้น “ไปด้วยกันไหมล่ะ” ธีภพแปลกใจที่คณินเอ่ยปากชวน
ห้องรับรองสถานทูตไทรจีส มิรากระวนกระวายใจพยายามโทรหาพริริสา แต่พริริสาไม่ยอมรับสาย “ริสาทำไมไม่รับสายนะ” ไคซัจเดินเข้ามา มิรากดวางโทรศัพท์มาสนใจไคซัจแทน “ได้เรื่องเกี่ยวกับผู้กองอธิรุธไหมไคซัจ”
ไคซัจยื่นประวัติอธิรุธที่ไปหามาได้ให้มิรา “ผู้กองอธิรุธ เป็นเพื่อนสนิทของนายธีภพ วงศ์ทวีกาล”
“ว่าแล้วเชียว ไม่อย่างงั้นเขาจะมาถามฉันเรื่องริสาทำไม ดีนะที่ฉันโกหกเขาไป” มิราเป็นกังวลเมื่อรู้ว่าอธิรุธเป็นเพื่อนกับธีภพ “ริสาจะรู้ไหมเนี่ยว่าถูกแอบตามสืบประวัติอยู่”
“คุณมิราจะให้ตัดไฟแต่ต้นลมเลยไหมล่ะ”
“ตัดไฟยังไง” ไคซัจเอานิ้วปาดคอ มิราตกใจ “ไม่ได้นะ จะฆ่าแกงกันง่ายๆได้ไง”
“ดูคุณจะห่วงผู้กองอธิรุธนะครับ”
มิรารีบแก้ตัว “ชั้นจะเป็นห่วงทำไม ฉันไม่ได้ห่วง ฉันแค่ไม่เห็นด้วยกับการใช้ความรุนแรง”
“ผมก็จะพยายามไม่ใช้ความรุนแรง แต่ถ้าทำอะไรเค้าไม่ได้ก็ต้อง ตามปิดรูรั่วที่คุณกับเจ้าหญิงทำเอาไว้เพื่อไม่ให้เขาสงสัยมากไปกว่านี้”
มิราค้อนไคซัจที่พูดหลอกตน “แต่ตอนนี้ฉันยังติดต่อริสาไม่ได้เลย ไม่รู้หายไปไหน” มิรากดโทรศัพท์พยายามติดต่อพริริสา