รีเซต

บทละครโทรทัศน์ เพลิงนรี ตอนที่ 7 หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ เพลิงนรี ตอนที่ 7 หน้า 4
Pannaput_tvs
2 สิงหาคม 2559 ( 10:48 )
270.6K
2
เพลิงนรี ตอนที่ 7
15 หน้า

กรุงเทพฯ เวลากลางคืน  ริมหน้าต่างห้องพักพริริสา พริริสานั่งมองกองเอกสารต่างๆที่แอบรวบรวมมาจากบริษัทบูรพเกียรติที่ตอนนี้ดูไร้ค่าเพราะไม่สามารถทำอะไรได้อีก

มิรายกแก้วเครื่องดื่มอุ่นๆมาให้ “ดื่มซะจะได้หลับสบาย ลืมเรื่องแย่ๆวันนี้ไปให้หมด พวกไม่รู้ที่ต่ำที่สูง ถ้าอยู่ที่ไทรจีสล่ะก็คนพวกนั้นคง....”มิราแค้นแทนเพื่อนที่ถูกทำร้าย

“คนพวกนั้นคงคิดว่าตัวเองสูงกว่าคนอื่น ยิ่งคิดว่าตัวเองสูงมากเท่าไหร่ วันที่ต้องตกลงมามันก็ยิ่งเจ็บเท่านั้น ฉันยอมทำทุกอย่างก็เพื่อรอดูวันนั้น” พริริสาหยิบโทรศัพท์มือถือเปิดรูปใบ Order ที่ถูก Cancel ให้มิราดู “ฉันได้ข้อมูลสำคัญมา สถานการณ์ของบูรพเกียรติตอนนี้ไม่สู้ดีเท่าไหร่ ถ้าเรารู้สถานการณ์ที่แท้จริงของบริษัทบูรพเกียรติได้มากกว่านี้ เราก็จะหาทางบีบให้คนพวกนั้นจนตรอก”

“แต่ข้อมูลที่มีตอนนี้ก็ยังสรุปอะไรไม่ได้หรอกนะ จะไปบีบอะไรพวกบูรพเกียรติได้ ที่สำคัญ ตอนนี้สถานการณ์มันพลิกกลับไปแล้วนะริสา” พริริสาถอนใจ

“เพราะยัยคุณหนูเกรซคนเดียว ยังไงฉันก็ไม่ล้มเลิกความตั้งใจง่ายๆ”

“จริงสิ นี่เธอยังไม่ได้บอกเลยนะว่าไปมีเรื่องอะไรกับยัยคุณหนูเกรซจนโดนบีบให้ลาออก”

พริริสาไม่อยากเล่าสาเหตุที่ถูกไล่ออกเพราะถูกหาว่าไปจับธีภพ “เรื่องไร้สาระ”

“ผู้หญิงเราจะมีเรื่องกัน มีไม่กี่สาเหตุหรอกเกี่ยวกับผู้บริหารคนใหม่ที่ชอบมาวุ่นวายกับเธอหรือเปล่า ชื่ออะไรนะ” มิรานึกออก “ธีภพ” สายตาพริริสาแสดงออกมายังโกรธธีภพอยู่ ที่เป็นต้นเหตุของเรื่องนี้ ยิ่งทำให้มิรามั่นใจ“ฉันเดาถูกใช่ไหม ยัยคุณหนูเกรซหาเรื่องให้เธอออกเพราะหึงเธอกับนายธีภพ”

“พวกชอบมโน ทำเรื่องไร้สาระให้เป็นเรื่องใหญ่”

มิราล้อ “แน่ใจนะว่ายัยคุณหนูเกรซมโนไปเอง ไม่ใช่เรื่องจริง”

พริริสามองมิราอย่างโกรธๆ เข้าไปหยิกแก้มมิรา “เรื่องจริงอะไรกันเล่า ฉันน่ะเกลียดหน้าเขาจะแย่”

“โอ๊ย เกลียดเขาแล้วมาลงกับฉันทำไมเนี่ย”

“แล้วไม่ต้องพูดชื่อนี้อีกนะ ช่วงนี้ไม่อยากได้ยิน”

พริริสาเดินหนีไป มิราอมยิ้ม รู้ว่าพริริสาเป็นพวกปากไม่ตรงกับใจ

 

ห้องทำงานบ้านธีภพ ธีภพนั่งทำงานอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์แต่ไม่มีสมาธิ คิดแต่เรื่องที่พริริสาโดนให้ลาออก

พริริสาเดินออกจากห้องไปอย่างเจ็บปวด สวนกับธีภพที่เดินเข้ามา พริริสาไม่มองหน้าธีภพเดินตรงออกไปทันที

วิวรรณเดินเข้ามาดูลูกชาย “ยังไม่นอนอีกเหรอลูก”

“ครับ พอดีมีเอกสารที่ต้องใช้หลายอย่างพรุ่งนี้น่ะครับ”

“ทำไม ไม่ให้เลขาช่วยงานเราบ้างล่ะ”

ธีภพละสายตาจากจอคอมพิวเตอร์อย่างเหนื่อยๆ “ผมยังไม่มีเลขาเลยครับ”


15 หน้า