รีเซต

บทละครโทรทัศน์ เพลิงนรี ตอนที่24 หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ เพลิงนรี ตอนที่24 หน้า 4
Pannaput_tvs
19 สิงหาคม 2559 ( 14:02 )
270.6K
2
เพลิงนรี ตอนที่24
15 หน้า

“นี่เขายังจะให้พวกเราทำงานอีกเหรอครับ”

เอกสิทธิ์มองอธิรุธอย่างระอาที่ชอบพูดจาเรื่อยเปื่อย อธิรุธรู้ตัวรีบสงบปากสงบคำลง

ธีภพจริงจัง “ผมยินดีทำงานนี้ต่อครับผู้การ”

“ถึงจะเกิดเรื่อง แต่ทางไทรจีสก็ต้องการแบบนั้นเหมือนกัน เพราะเขาคงรู้ว่าไม่มีใครดูแลเจ้าหญิงได้ดีไปกว่าคุณแล้วล่ะมั้ง”

ธีภพเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน  “ผมสัญญาจะไม่ให้เกิดเรื่องอะไรกับเจ้าหญิงได้อีก”

เอกสิทธิ์เห็นธีภพจริงจังก็เข้าใจ “งั้นผมก็ฝากงานนี้ด้วยแล้วกัน คุณก็ด้วยผู้กอง”

“ครับผม” อธิรุธตอบรับแข็งขันแต่ยังทำหน้าทะเล้นเหมือนเคย

 

ห้องพักฟื้น พริริสานั่งเหม่ออยู่ที่เตียง เพราะตั้งแต่รู้สึกตัวยังไม่เห็นธีภพมาหาตนสักครั้ง ตุ๊กตาแกะถูกยื่นมาข้างแก้ม พริริสาดีใจ “คุณภพ” พริริสาหันมาเห็นมิราเป็นคนถือตุ๊กตาก็หุบยิ้ม

“เห็นเหงาๆ ฉันก็เลยเอาตุ๊กตาตัวโปรดมาให้ แต่สงสัยคนเจ็บจะอยากเจอคนที่ให้ตุ๊กตานี่มากกว่า”

พริริสานึกน้อยใจที่ธีภพหายไป “ฉันไม่ได้อยากเจอใคร ก็แค่เบื่อๆอยู่แต่ในห้องแบบนี้”

“งั้นก็ออกไปแก้เบื่อกัน” มิรายิ้มกว้างอย่างมีแผนในใจเซอร์ไพร์สพริริสา

 

มิราเข็นรถที่พริริสานั่งมาตามทางเดิน มิราเห็นเรื่องระหว่างพริริสาและบูรพเกียรติคลี่คลายก็สบายใจ “ตอนนี้ก็หมดเคราะห์หมดโศกสักทีนะริสา”

“พูดเป็นคนแก่เชียว”

“ก็มันจริงนี่ เรื่องในอดีตที่ทำให้ทุกข์ใจมานานก็จบแล้ว จากนี้ถึงเวลาที่จะมีความสุขได้สักที”

พริริสายิ้มได้ไม่เต็มที่นัก แม้จะเข้าใจกับพ่อแท้ๆแล้ว แต่ก็ยังเหลือเรื่องของหัวใจที่ยังค้างคาอยู่ “ถ้ามันเป็นแบบนั้นได้ก็ดีสิ” มิราอมยิ้มมีแผนในใจอยากให้เพื่อนมีความสุขจึงหยุดเดิน ปล่อยมือจากรถเข็น พริริสาไม่ได้หันไปมอง “หยุดทำไมล่ะ อย่าบอกนะว่าเมื่อยแล้ว”

มือธีภพมาจับที่แฮนด์รถเข็นที่ด้านหลังพริริสาแทนและเข็นไปต่อ พริริสาไม่ได้คิดอะไรปล่อยให้ธีภพเข็นรถต่อไป อธิรุธเดินเข้ามามิราที่ยืนมองธีภพเข็นรถให้พริริสาแทนตน “ขอบคุณนะครับที่ช่วยเพื่อนผม”

“ฉันก็ช่วยเพื่อนฉันเหมือนกันนั่นล่ะ”

“งั้นเรามาทำอะไรเพื่อตัวเราเองบ้างดีไหมคุณ” อธิรุธยื่นมือมาจับบ่ามิรา ส่งสายตากรุ้มกริ่ม

มิราตีมืออธิรุธอย่างแรงไม่ยอมให้จับ

ธีภพเข็นรถให้พริริสามาเงียบๆ

“ตกลงจะพาฉันไปไหนกันแน่มิรา “

“คุณอยากไปไหนล่ะ ผมจะได้พาไปถูก” พริริสาได้ยินเสียงธีภพก็ดีใจมาก จะลุกขึ้นแต่รู้สึกเจ็บแผลขึ้นมา ธีภพรีบเข้าไปประคองไว้ “อย่ารีบลุกสิ”


15 หน้า