บทละครโทรทัศน์ จัดรัก..วิวาห์ลวง ตอนที่ 11 (2/2) หน้า 5
“ต่อไปนี้ ...กูจะดูแลเมเปิ้ลเอง” อาร์มเงื้อไม้เบสบอลขึ้นจะฟาดหัวแจ๊ค
ทันใดนั้นโน้ตวิ่งเข้ามาถีบอาร์มเต็มแรง ทำให้อาร์มกระเด็นไปจากตัวแจ๊ค
พี่โยกับนินตามเข้ามา “เล่นมันเลย!!” พี่โยกับนินวิ่งเข้าไปรุมกระทืบอาร์มไม่ยั้ง “โรคจิตเหรอ! เดี๋ยวกูรักษาให้ นวดหน้าด้วยฝ่าเท้า!”
โน้ตเข้าไปฉุดแจ๊คขึ้นจากพื้น แจ๊คสะบัดออกจากโน้ต แล้วรีบวิ่งโซซัดโซเซขึ้นไปชั้นสองเพื่อตามหาเมเปิ้ล
“แจ๊ค!!” โน้ตรีบวิ่งตามแจ๊คไป โดยมีเสียงหวอรถตำรวจดังมาจากด้านนอก
แจ๊ควิ่งขึ้นมาที่ชั้นสอง โน้ตตามขึ้นมาติด แจ๊คไม่รู้ว่าเมเปิ้ลถูกขังอยู่ห้องไหน เลยวิ่งไปเปิดประตูที่ห้องนึง แต่ไม่เห็นใคร
โน้ตไปเปิดประตูอีกห้อง แต่เปิดไม่ได้เพราะติดล็อค “แจ๊ค ห้องนี้!!” แจ๊ครีบวิ่งเข้ามาแล้วเซ แต่ก็พยายามจะกระแทกเปิดประตู โน้ตจับตัวแจ๊คไว้ “เดี๋ยวพี่เอง!”
แจ๊คถอยออกจากประตู โน้ตใช้ไหล่กระแทกประตูจนประตูเปิดออก ในห้องเมเปิ้ลถูกมัดมือมัดปากนั่งอยู่ตรงมุมห้อง แจ๊ครีบวิ่งเข้าไปหาเมเปิ้ล โน้ตยืนมองแจ๊คเข้าไปช่วยเมเปิ้ล
“เมเปิ้ล!” เมเปิ้ลดีใจสุดๆที่เห็นแจ๊ค แจ๊ครีบเข้าไปแก้มัดมือมัดปากให้เมเปิ้ล เมเปิ้ลร้องไห้โผเข้ากอดแจ๊คทันที “มันทำอะไรเมเปิ้ลรึเปล่า”
เมเปิ้ลส่ายหน้า “เรากลัวมากเลยแจ๊ค เราขอโทษนะที่ไม่เชื่อเธอ”
แจ๊คลูบหัวเมเปิ้ลปลอบๆ “ไม่เป็นไรแล้วนะ”
โน้ตที่ยืนมองทั้งคู่ โล่งใจที่ไม่มีใครเป็นอะไร
พี่โยกับนินถือโทรศัพท์แจ๊ค วิ่งตามขึ้นมา “น้องเมเปิ้ลปลอดภัยแล้วใช่มั้ย?” พี่โยเห็นเมเปิ้ลกอดกับแจ๊คอดบ่นไม่ได้
“โธ่ กูอดหล่อเลย!!”
นินยื่นมือถือแจ๊คให้โน้ต “คุยกับคุณจูนหน่อยพี่ โวยวายใหญ่แล้ว”
โน้ตยิ้มรับมือถือมาคุยกับจูน “ฮัลโหลคุณจูน ไม่ต้องห่วง น้องคุณปลอดภัยแล้ว”
จูนโล่งอกที่แจ็คปลอดภัย รู้สึกขอบคุณโน้ตอยู่ในใจ
อิทธิเดินเข้ามาในห้อง มองจนแน่ใจว่านกไม่อยู่ เลยเปิดเป้หยิบเสื้อที่ใช้ทำงานร้านกาแฟออกมา อิทธิคลี่เสื้อดู เห็นว่ามีโลโก้ร้านกาแฟกับรอยเลอะกาแฟดวงใหญ่ อิทธิรีบเข้าห้องน้ำไป เปิดน้ำใส่กะละมัง เทผงซักฟอกรีบขยี้เสื้อ
จังหวะนั้นเห็นนกผลักประตูห้องน้ำเข้ามา
“คุณนก! ไหนบอกว่าไปหาเพื่อน ทำไมกลับเร็วจังเลยครับ?”
นกมองเสื้ออิทธิที่อยู่ในกะละมังถามด้วยความสงสัย “ทำไมคุณอิทธิต้องซักเสื้อเองล่ะคะ ?”
“อ๋อ มันเปื้อนน่ะครับ เลยไม่อยากทิ้งไว้ “
นกพูดขำๆ “เปื้อนลิปสติกสาวรึเปล่าคะ มาค่ะ เดี๋ยวนกซักให้ดีกว่า”
นกเดินเข้ามาจะซักเสื้อให้อิทธิ อิทธิรีบลุกขึ้นห้าม เขากำเสื้อปิดโลโก้ไว้ “ไม่เป็นไรครับ เสร็จพอดีเลย”
“อ้าว! ไม่ล้างน้ำเปล่าเหรอคะ”
“อุ่ย ลืมเลย” อิทธิเดินกลับมาเทน้ำผงซักฟอกในกะละมังทิ้ง แล้วล้างเสื้อกับน้ำเปล่า อิทธิหันยิ้มแห้งๆให้นก
นกยิ้มให้อิทธิแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำแต่ก็เหลือบกลับไปมองอิทธิที่กำลังซักเสื้ออย่างสงสัย