รีเซต

บทละครโทรทัศน์ จัดรัก..วิวาห์ลวง ตอนที่ 9 (1/2) หน้า 3

บทละครโทรทัศน์ จัดรัก..วิวาห์ลวง ตอนที่ 9 (1/2) หน้า 3
3 สิงหาคม 2558 ( 11:09 )
1.8M
1
จัดรัก..วิวาห์ลวง ตอนที่ 9 (1/2)
18 หน้า

“ได้ๆ! ตกลงไม่ไปต่อแล้วนะลุง” โน้ตหยิบเงินส่งให้คนขับแท๊กซี่ “ไม่ต้องทอนครับ!” โน้ตเข้าไปถือกระเป๋าให้จูน “มานี่! ถือให้เลย!” จูนเปิดประตูรั้วให้โน้ตเข้าบ้าน  

คนขับมองจูนกับโน้ตที่พากันเข้าบ้านไป พึมพำ “ท่าทางจะหิวกันมาก!”

 

คิมกำลังขับรถ แหวนนั่งข้างคนขับมีนกนั่งเบาะหลัง ทั้งสามดูครุ่นคิดเรื่องโน้ตกับจูนที่กลับแท็กซี่ไปคันเดียวกัน แต่ไม่มีใครพูดอะไรออกมา

ในที่สุดนกทนไม่ไหว ยื่นหน้าเข้ามาตรงกลาง “โทษนะคะ...ตกลงไม่มีใครคิดจะพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเลยเหรอคะ!?”

แหวนเปลี่ยนเรื่อง กวนใส่เพื่อน “เรื่องที่แกโดนตบน่ะเหรอ?!”

นกเซ็ง “ขอบใจที่ย้ำ จะลืมแล้วแท้ๆ...ฉันหมายถึงเรื่องไอ้จูนกับคุณโน้ตต่างหาก”

แหวนปราม “ไอ้นก!” แหวนเหลือบมองเกรงใจคิม แต่นกคันปากอยากเมาท์  

คิมตามองทาง แต่ในหัวก็คิดเรื่องจูน “ไม่เป็นไรหรอกครับ”

นกตบเข่าฉาด “นั่นไง! พี่คิมก็รู้สึกทะแม่งๆเหมือนกันใช่มั้ยคะ?อยู่ดีๆก็ทิ้งแฟนตัวเองมาขอกลับกับพวกเรา แล้วพอถึงกรุงเทพ ก็แยกกลับไปกับไอ้จูนสองต่อสองอีก!” 

แหวนแก้ต่างให้จูน “ก็เค้าสนิทกัน! จากที่ไอ้จูนต้องไปจัดงานแต่งให้เค้าไง!”

นกต้องหน้าแหวน “อีแหวน! แกสาบานมั้ยว่าแกคิดแค่นี้!”

แหวนชะงัก จ้องหน้านกแล้วพูดไม่มีเสียงว่า “เดี๋ยว-ค่อย-คุย-กัน”

“พี่ว่าพวกเราอย่าเพิ่งคิดมากกันเลยครับ” นกกับแหวนชะงัก “คุณโน้ตเค้ากำลังจะแต่งงานกับคุณแพต แล้วเค้าสองคนก็ดูรักกันดี...ที่สำคัญ พี่มั่นใจในตัวจูน”

“จริงค่ะ! ไอ้จูนมันไม่ใช่คนที่ทำผิดศีลธรรม แล้วยังมานั่งหน้าชื่นตาบานได้เหมือนใครบางคนหรอกค่ะ!!” แหวนเหลือบมองนก

“ด่ากันขนาดนี้ พูดชื่อฉันไปเลยดีกว่ามั้ย!” 

“ได้! ฉันด่าแกก็ได้...ผู้ชายมีตั้งเยอะตั้งแยะไม่ไปยุ่ง ไปยุ่งกับคนมีเจ้าของ...ดีออก!!”

นกสะดุ้ง เกรงใจคิม แล้วพูดไม่มีเสียงว่า “เดี๋ยว-ค่อย-คุย-กัน”  

คิมยังคงกังวลเรื่องโน้ตกับจูน

 

โน้ตถือกระเป๋าเดินทาง เดินตามจูนขึ้นบันไดไปที่ชั้นสองของบ้าน  จูนใจตุ้มๆต่อมๆเพราะไม่เคยพาโน้ตเข้าบ้านมาก่อน  โน้ตที่เดินตามก็ท่าทางตื่นเต้นไม่ต่างกัน  จูนไขประตูบ้านแล้วเปิดประตู เห็นโน้ตลากกระเป๋าตามเข้ามา  

จูนกดเปิดสวิตช์ไฟป๊อกแป๊ก 2-3 ครั้ง แต่ไฟไม่ติด  “เอ๊า! ไฟดับเหรอเนี่ย”

“ไหน!” โน้ตลองกดเปิด-ปิดสวิตช์ “เออ! จริงด้วย”

จูนหยิบมือถือขึ้นมาเปิดไฟฉาย “เดี๋ยวฉันเดินไปดูคัทเอาท์ก่อน”

“เดี๋ยวผมไปเป็นเพื่อน” โน้ตขยับเดินแล้วสะดุดอะไรบางอย่าง “โอ๊ย!!” 


18 หน้า