บทละครโทรทัศน์ ข้ามสีทันดร ตอนที่ 11
ข้ามสีทันดร ตอน 11
บทประพันธ์ : กฤษณา อโศกสิน // บทโทรทัศน์ : กู๊ดโฮป
โรงพยาบาล ห้องพักรักษาตัวของดวล ดำเกิงมองแก้วกาแฟเที่ยงวันกับเอนที่ถืออยู่เป็นจุดเชื่อมที่ทำให้เขาเชื่อว่า เอนกับเที่ยงวันมาด้วยกัน “แกพามันมาทำไม”
“เอ่อ.....” เที่ยงวันยังงง
“ไม่ใช่นะพ่อ”
“หุบปากไปเลยไอ้ดวล ไหนแม่แกบอกว่าแกจะกลับตัว แล้วทำไมยังมีไอ้เพื่อนชั่วมาอยู่ที่นี่”
ดำเกงต่อว่าเที่ยงวัน “อ๋อ....แกแค้นฉันใช่มั้ยไอ้ขี้ยา”
“พ่อก็คิดแต่เรื่องแบบนี้” ดวลโมโหพ่อมาก นาราวิ่งไปกอดแขนดวล
“คุณลุงคะ ฟังดวลก่อน ดวลเรื่องเป็นยังไงเล่าให้คุณลุงฟังสิ”
“เอนแค่มาเยี่ยมผม ไม่เกี่ยวกับพี่เที่ยง”
“เฮอะ....แกจะพูดอะไรก็ได้ ฉันไม่ได้โง่นะ นี่เห็นกับตายังกล้าโกหกหน้าด้านๆ”
“กูบอกมึงแล้ว พ่อมึงเค้าไม่เคยเชื่อมึงหรอก”
“นายหยุดพูดไปเลยนะ...ดวลอย่าไปฟัง พูดกับคุณลุงดีๆเชื่อเรานะดวล”
“พูดไปก็เท่านั้น ถ้าพ่อเค้าฟังเราตั้งแต่แรก เราคงไม่ต้องมาตกอยู่ในสภาพแบบนี้หรอก นารา”
“มึงยังกล้ามาโทษคนอื่นอีกเหรอไอ้ดวล”
“ฟังผมก่อนนะครับ เรื่องมัน................” เที่ยงวันพยายามอธิบาย
“คุณเลิกมาวุ่นวายกับครอบครัวผมดีกว่า ผมรู้ว่าคุณแค้นผมถึงได้พาไอ้เด็กนรกนี่มาแก้แค้น”
“พ่อ!” นาราเกาะแขนดวลไม่ให้พูดอะไรมากกว่านี้ เอนยุ “โห....พ่อมึงแรงว่ะ”
“มันไม่ใช่อย่างนั้นน่ะครับ ไม่เคยแค้นอะไรอย่างที่คุณว่าเลย ผมแค่อยากจะช่วยดวล”
“เฮอะ.....อยากจะช่วยเหรอ ฉันจะบอกอะไรให้นะ นึกว่าฉันไม่รู้รึไง นายมันก็แค่อยากจะฟันลูกสาวฉันแค่นั้นเอง” ทุกคนตกใจมากกับคำพูดของดำเกิง ดวลรู้สึกหมดศรัทธาในตัวดำเกิง เดือนสิบโผล่เข้ามาพอดี แน่นอนว่าเธอได้ยิน “คุณพ่อ! ทำไมพูดแบบนั้น”
“ยัยเดือน......”
เดือนสิบอายเที่ยงวันมาก เมื่อเดือนสิบเห็นเอน เธอตกใจมาก “เอน! .....เธอมาได้ยังไง”