บทละครโทรทัศน์ ข้ามสีทันดร ตอนที่ 22 หน้า 4
“ขอโทษทีจ้ะ ไม่ตั้งใจเลยจริง ๆ”
“คนรวยก็งี้ คิดแต่เรื่องงาน”
“แต่วันนี้ฉันต้องขอโทษด้วยนะจ๊ะทุกคน ฉันมีธุระต้องไปดูที่ต่อน่ะ คงอยู่นานไม่ได้”
เชิญจิตกับมิถุนาเดินเข้ามาพอดี
“เออแน่ะ พูดแล้วก็มาพอดีเลย ทุก ๆ คนจ๊ะ นี่คุณเชิญจิตกับหนูนีน่าลูกสาวจ้ะ”
มิถุนาไหว้ทุกคนอย่างนอบน้อม ดูน่ารัก สวยงามและมารยาทดี จนสวาทวิมลสะดุดใจ
บ้านชีวาตม์ ในห้องนอน กิ่งคำครั่นเนื้อครั่นตัวต้องการยา เพราะขาดมันมา 2 วันแล้ว กิ่งคำคิดว่าถ้าอดทนสักนิด อาจจะเลิกมันได้ เวลานี้กิ่งคำต้องการกำลังใจเหลือเกิน ชีวาตม์เดินออกมาจากห้องน้ำ กิ่งคำลงจากเตียง เดินเข้าไปกอด แต่ชีวาตม์กลับรู้สึกทำใจไม่ได้ขึ้นมา ลึก ๆ ในใจ ชีวาตม์นึกถึงแต่เที่ยงวันที่หักหลังเขา
“ขอโทษนะครับกิ่ง ผมจะรีบไปแต่งตัว วันนี้มีประชุมลูกค้า”
กิ่งคำ ได้แต่ถอยออกมาด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ ชีวาตม์เองก็รู้สึกเสียใจมาก จึงรีบเดินไปแต่งตัว
งานปาร์ตี้น้ำชาเล็ก ๆ มิถุนาบรรจงรินน้ำชาให้เชิญจิต และดูคล่องแคล่วในการดูแลผู้ใหญ่ทุกคน ดูน่ารักสดใสมาก จนทุกคนเอ็นดู
“หนูนีน่าจบมาจากอังกฤษ คงจะคุ้นชินกับปาร์ตี้น้ำชานะจ๊ะ”
“ที่อังกฤษปาร์ตี้น้ำชายังไม่น่ารักเท่าที่นี่เลยค่ะ คุณน้านัดทานน้ำชากันทุกเดือนเลยเหรอคะ เก๋จัง แถมคุณน้าแต่ละคนก็ดูเก๋ไก๋ มีสไตล์กันหมดทุกคนเลยด้วย”
“ก็นัดกันตามประสาคนแก่ขี้เหงาน่ะจ้ะ”
“อุ๊ย... อย่าพูดอย่างนั้นสิคะ คุณน้ายังดูสาวกันอยู่เลยนะคะ”
“แหม หนูนี่ช่างพูดจริง ๆ” เพื่อนชื่นจิตหัวเราะชอบใจ
“ดิฉันกับลูกเลยเข้ามาขัดจังหวะคุยสนุกเลยนะคะ”
“ไม่หรอกค่ะ มีคุณเชิญจิตกับหนูนีน่ามาคุยด้วยอย่างนี้ สนุกดีนะคะ”
“จริงค่ะ เรื่องที่น่ะ ไม่ต้องไปดูแล้ว วันนี้คุยกันดีกว่านะคะ”
“ก็ไม่รู้ว่าจะขายทำไมนี่คะ ขายแล้วทรัพย์สินก็หมดไป เงินที่ได้มาก็ไม่รู้จะไปใช้อะไร คราวนี้ที่ยอมขาย เพราะยัยนีน่านะคะเนี่ย”
“คุณแม่จะเก็บที่เก็บสมบัติไว้ทำไมเยอะแยะล่ะคะ มีกันแค่ 2 คนแม่ลูก ขายแล้วเอาเงินไปทำบุญดีกว่า ต่อไปนีน่าก็ต้องอยู่คนเดียว จะมีเงินมีสมบัติเยอะแยะไปทำไม”