รีเซต

บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 5 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 5 หน้า 5
4 กรกฎาคม 2557 ( 14:09 )
1.5M
รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 5
18 หน้า

 

พิมพ์อรฟังแล้วหงุดหงิด “เจติยาอีกแล้วเหรอ ฉันเกลียดนังผู้หญิงคนนี้จริงๆ คุณพ่อก็เหลือเกินยังจะไปชื่นชมมันอีก”  

กสิณได้โอกาสยุยง “พ่อเธอกำลังป่วย ก็หลงผิดอย่างนี้แหละ ถึงได้มองข้ามลูกกตัญญูอย่างเธอไปได้” 

พิมพ์อรเจ็บใจ สายตาเหี้ยมเกรียม “ถ้าฉันได้เป็นเจ้าของกล่องรากบุญเมื่อไหร่ ฉันจะกำจัดคนที่กวนใจฉันออกไปให้หมดเลย ทั้งเจติยา แล้วก็น้องชายงี่เง่าของฉัน”

กสินยิ้มพอใจกับจิตใจด้านมืดของพิมพ์อร ในถังขยะเห็นกระดาษจดหมายถูกขยำยับยู่ยี่โผล่ปลายกระดาษพอได้เห็นชื่อที่ลงท้ายข้อความบรรทัดสุดท้ายที่ว่า “รักและคิดถึงคุณพ่อเสมอ” ด้วยชื่อของ “อยุทธ์ ไกรวิน”  

 

นที และพลอย กำลังช่วยกันเสิร์ฟอาหารให้ลูกค้าอย่างขยันขันแข็งที่ร้านข้าวแกงของมยุรี ทั้งคู่แต่งชุดนักศึกษาวิทยาลัยเตรียมจะไปเรียน โดยหลัวเป็นคนตักกับข้าว มยุรีนั่งคิดเงินอยู่ที่โต๊ะแต่สายตาเหลือบมองลูกชายกับพลอยตลอด ไม่ชอบที่เห็นพลอยมาสนิทกับลูกชายตนเพราะรับไม่ได้กับประวัติของพลอย

นทีเสิร์ฟอาหารเสร็จก็หันไปพูดกับพลอย“พลอย ได้เวลาไปเรียนแล้ว”

“รู้แล้วน่า” พลอยรับเงินจากลูกค้าเสร็จ ก็เอาไปให้มยุรี “หนูไปก่อนนะคะ” พลอยยกมือไหว้มยุรี

มยุรีรับไหว้อย่างเสียไม่ได้ “จ้ะ”

พลอยหันไปหามารดา “ไปนะแม่”

“เออๆ แล้วรีบกลับล่ะ อย่าเถลไถล”

นทีหยิบหนังสือของตน  พร้อมกับหนังสือของพลอยมาให้พลอย นทียกมือไหว้มยุรีก่อนไป “หวัดดีครับแม่”

มุยรีพยักหน้ารับทราบ  สีหน้าดูกลุ้มใจๆ 

ขณะนทีและพลอยกำลังจะเดินออกจากร้าน เจติยาก็มาพอดี “อ้าวพี่เจ มาคนเดียวเหรอะ คุณต้นล่ะ”

“เค้าก็ไปทำงานน่ะสิ วันนี้วันหยุดพี่ ว่าจะมาช่วยแม่ขายของซะหน่อย”

“งั้นผมไปเรียนก่อนนะ” 

พลอยไหว้เจติยา เจติยายิ้มแย้มรับไหว้มองตามนทีกับพลอยที่เดินคุยกระหนุงกระหนิงกันออกไป

มยุรีอยากคุยกับเจติยาตามลำพัง จึงบอกหลัว “หลัวจ๊ะ ไปล้างจานข้างในได้แล้วนะ จานเหลือน้อยแล้ว เดี๋ยวฉันดูหน้าร้านเอง” 

“ค่ะคุณ” หลัวรีบเดินเข้าข้างในไป 

พอหลัวไปมยุรีก็รีบเดินเข้ามาหาเจติยา ปรึกษาด้วยความเป็นกังวลทันที “แม่ไม่ชอบให้นทีไปสนิทสนมกับเด็กพลอยนี่เลย”

“เค้าสนิทกันมากเหรอคะ”

“โอ๊ย ห่างกันเฉพาะตอนอยู่บ้านเท่านั้นแหละ นอกนั้นตัวแทบจะติดกันอยู่แล้ว” มยุรีถอนใจ 

“แม่ไม่ชอบพลอยเหรอคะ”


18 หน้า