รีเซต

บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 3 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 3 หน้า 5
2 กรกฎาคม 2557 ( 17:27 )
1.5M
รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 3
16 หน้า

ลาภิณมองหน้าเจติยากับลุงทวี “แล้วลุงกับเจ คิดว่าเหรียญอันนั้นจะมีพลังชั่วร้ายเหมือนกล่องรากบุญรึเปล่า” 

เจติยายักไหล่ “เราก็ยังไม่รู้ค่ะคุณต้น ตอนนี้เรารู้เกี่ยวกับเหรียญนั่นน้อยมาก เจถึงยังไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้คุณฟังไงคะ แต่ถ้าจะต้องทำงานร่วมกัน เจก็อยากให้คุณต้นรู้เอาไว้”

“ลุงว่าเหรียญอันนั้นต้องมีพลังอะไรซักอย่างแน่นอน เผลอๆ ที่คุณวนันต์กลายเป็นอภิมหาเศรษฐีขึ้นมาได้ ก็อาจจะเป็นเพราะเหรียญนั่นล่ะ”

ลาภิณคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ก็เป็นไปได้นะครับ แต่ผมคิดว่าถ้าคุณลุงไม่ได้ทำเรื่องไม่ดี คุณลุงจะครอบครองอะไร ก็เป็นสิทธิ์ของเค้า ไม่น่าจะเป็นปัญหาอะไร”

“แต่การต้องตกเป็นทาสของมันก็ไม่ใช่เรื่องถูกต้องนะคะ”

“ถ้าคุณลุงเค้าเต็มใจจะเป็นทาสมัน เราจะไปทำอะไรได้ล่ะเจ แต่ถ้าเค้าเอาพลังจากเหรียญไปใช้ในทางที่ผิดสิ เราถึงค่อยขัดขวาง  แต่ไม่ใช่บังคับให้เค้ามาคิดอย่างเดียวกับเรา”

“ค่ะ” เจติยาตอบอย่างไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไร 

“ถ้าไม่มีอะไรติดใจกันแล้ว ผมเดินหน้าเรื่องตึกใหม่เลยนะ”

ทวีมีสีหน้าไม่สบายใจนัก “แล้วแต่คุณต้น  ถ้าคุณต้นไม่กังวลเรื่องนี้ ผมก็ไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว” 

“แต่เจขอระแวงไว้ก่อนนะคะ”

ลาภิณหันมองหน้าเจติยา เจติยายังคงมีสีหน้าเป็นห่วงไม่สบายใจ “บอกตรงๆ เจยังไม่หายหลอนจากกล่องรากบุญเลย  เจยังไม่อยากเชื่อใจใครง่ายๆ อีกแล้วล่ะค่ะ”

ลาภิณยิ้มให้เจติยาอย่างเข้าใจ  พร้อมกับจับมือเจติยาเอาไว้ “ผมเข้าใจครับ” 

 

พิมพ์อรกำลังจับมือทั้งสองข้างกับมือของกสิณ โดยที่ถ้าพิมพ์อรจับมือทั้งสองข้างของตนกับมือ

ทั้งสองข้างของกสิณ จะสามารถเห็นและได้ยินทุกอย่างที่ตนอยากรู้ 

พิมพ์อรเต็มไปด้วยความโกรธเกลียดและโมโหเจติยา “มันตั้งตัวเป็นศัตรูกับฉันชัดๆ”

กสิณปล่อยมือจากมือของพิมพ์อร “ใจเย็นๆ ..เจติยาไม่ได้หมายถึงเธอหรอก เพราะเค้าไม่รู้ว่าเธอเป็นคนครอบครองเหรียญอยู่”

คำพูดของกสิณยิ่งทำให้พิมพ์อรโมโหหนักกว่าเดิม “ถ้างั้นก็หมายถึงคุณพ่อฉันน่ะสิ  มันจะมากเกินไปแล้ว”

“แต่ถึงยังไงตอนนี้เธอก็ต้องอดทน จนกว่าจะรู้ร่องรอยเหรียญอีกสองอัน”

พิมพ์อรได้แต่ขบกรามแน่นด้วยความเจ็บใจเมื่อฟังสิ่งที่กสิณพูด “ได้ แต่ถ้ารู้ร่องรอยเหรียญเมื่อไหร่ เธอก็จัดการแม่นี่ได้เลย” 

กสิณยิ้มบางๆ “ฉันยินดีทำตามคำขอเสมอจ้ะพิมพ์อร”


16 หน้า