บทละครโทรทัศน์ สายลับรักป่วน ตอนที่ 19 หน้า 3
“รัน แต่ฉันคิดว่า คุณดินเค้าไม่น่าจะเป็นคนแบบนี้ไปได้เลยนะ” โจโจ้สีหน้าเชื่อมั่น
“จริง...หน้าตาออกจะใสซื่อขนาดนั้น” รุ้งเสริม
“เค้าถึงได้พูดกันว่า รู้หน้าไม่รู้ใจ...จูบกันฝันถึงกันขนาดนั้น จะให้ฉันเข้าใจว่ายังไงได้อีกล่ะ...แกไม่ต้องมาแก้ตัวแทนดินเลยนังโจ้”
“ทีแกยังฝันถึงคุณโทนี่โดยที่แกไม่ได้คิดอะไรได้เลย แล้วแกก็บอกเองว่า ความฝันมันก็เป็นแค่ความฝัน”
รันถูกโจโจ้ย้อนก็อึ้งเริ่มคิด
รุ้งพยายามปลอบ “ฉันว่าใจเย็นๆ แล้วหาโอกาสค่อยๆ คุยกันดีๆ เถอะแก”
รันคิดไม่ตก ตัดบทเพื่อน “ฉันไม่คุยด้วยละ”
“รัน...ฉันไม่ได้บอกว่า คุณดินเค้าทำผิดหรือทำถูก เพราะฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน...ฉันแค่อยากให้แกมีสติคิดให้ดีๆ แค่นั้นเอง” โจโจ้มองเพื่อนอย่างจริงจัง รันเริ่มคิด
แตนที่เบื่อๆ มาตีตั๋วดูหนังคนเดียว เป็นหนังรักด้วย แตนถือกล่องป๊อปคอร์นกับแก้วน้ำกำลังจะเข้าโรงหนัง เห็นมีแต่คู่รักเดินเข้าโรงด้วยกัน แตนแอบเซ็งๆ แต่ก็เดินเข้าโรงหนังไป แตนนั่งดูหนังคนเดียวข้างตัวมีแก้วน้ำวางอยู่ แล้วก็มีคนมานั่งลงข้างๆ เธอ แตนไม่ได้มองว่าเป็นใคร จู่ๆ คนข้างๆ ก็เอื้อมมือมาหยิบป๊อบคอร์นในมือเธอกิน แตนตกใจ แล้วคนข้างๆ ก็ยังหยิบแก้วน้ำของเธอไปกินด้วย แตนหันไปจะโวยวาย แต่แล้วก็หันไปเห็นว่าเป็นร๊อค
แตนเสียงดัง “นี่นาย...”
ร๊อครีบเอานิ้วชี้จุ๊ปากให้แตนเงียบๆ เพราะอยู่ในโรงหนัง “อย่าเสียงดังรบกวนคนอื่นเค้าสิ” แตนมองร๊อคแบบไม่พอใจ ร๊อคยังคงหยิบป๊อบคอร์นในมือแตนมากินแล้วก็ดูหนังไป แตนไม่รู้จะทำไงทำท่าจะลุกไป ร๊อคดึงมือแตนไว้ “หนังกำลังสนุกเลย จะรีบไปไหนล่ะ”
“ไปให้พ้นจากนายไงล่ะ” แตนพูดจบก็ดึงมือออกแล้วลุกไป
แตนเดินออกมา ร๊อคตามมา“จะไปไหนต่อหรือ”
“เรื่องของฉัน อย่ามายุ่ง”
“ไม่ยุ่งไม่ได้หรอก ก็เราเป็นแฟนกันนี่นา ทำอะไรก็ต้องทำด้วยกันสิ” ร๊อคพยายามตื๊อ
“ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับนายแล้ว...” พูดจบแตนก็เดินหนีไป
แตนกำลังนั่งกินข้าวอยู่คนเดียว จู่ๆ ร๊อคก็มานั่งลงข้างๆ แล้วก็หยิบอาหารในจานของแตนมาชิม “อร่อยดีนี่...” ร็อคหันไปสั่งพนักงาน “น้องๆ เอาแบบนี้อีกจานครับ”
แตนผลักจานของตัวเองไปตรงหน้าร๊อค “ถ้าอดอยากหิวโหยนักก็เอาไปเลย...”