บทละครโทรทัศน์ สายลับรักป่วน ตอนที่ 6 หน้า 3
รันติดกระดุมกลับคืนแล้วลุกไปที่หน้าประตูห้อง ดินมองตาม รันออกจากห้องไปสักครู่ แล้วยื่นแต่ขาเปลือยเปล่าข้างนึงมาที่หน้าประตู ลูบไล้เพื่อยั่วยวนดิน ดินมองแล้วยิ้มพอใจ รันโผล่ร่างมาทั้งตัวที่หน้าประตู ยืนโพสท่าทางเซ็กซี่ แล้วรันก็เอื้อมมือไปดึงโทนี่จากด้านข้างให้มาที่หน้าประตูโชว์ให้ดินเห็น “เซอร์ไพรส์”
ดินตกใจร้องถาม“นี่รันพามันมาทำไม”
รันจูงมือโทนี่เดินมาที่ปลายเตียง “ก็โทนี่เค้าออกจะรูปหล่อ แถมยังรุ่นกระเตาะเอ๊าะๆ กรุบๆ แข็งแรงบึกบึนน่ากินออกอย่างนี้ รันก็อยากให้เค้ามาอยู่ด้วยกัน แต่ดินไม่ต้องหึงนะ เพราะรันรับรองว่าเราจะเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น”
รันพูดจบก็หันไปกอดกับโทนี่ซบอกแนบแน่นต่อกัน ดินตกใจทำอะไรไม่ถูก ชี้มือไปที่โทนี่พยายามจะร้องห้ามและไล่ไป “ไอ้....ไอ้...เอามือออกไปจากเมียข้าเดี๋ยวนี้ ไอ้...”
จู่ๆ มณีมาลาโผล่ขึ้นมาจากใต้เตียงที่ด้านข้างดินแล้วจับมือของดินที่ชี้โทนี่ให้ดึงลง “อย่าไปชี้หน้าโทนี่อย่างนั้นนะ มันไม่สุภาพ มารยาทต่ำตมสิ้นดี”
ดินหันไปเห็นมณีมาลาก็ตกใจ “เฮ้ย คุณแม่ มาได้ไงเนี่ย”
มณีมาลาลงนั่งบนเตียงข้างดิน “อย่ามาเรียกฉันว่าแม่ เพราะอีกไม่นาน คนที่จะเรียกฉันอย่างนั้นก็คือโทนี่ ส่วนนายก็จะถูกเฉดหัวอัปเปหิไปพ้นจากชีวิตของรันซะที แล้วฉันก็จะได้โทนี่เป็นลูกเขยตามที่ต้องการ งานนี้ฟินแน่ฉันรับรอง” มณีมาลาพูดจบก็หัวเราะชอบใจแบบนางร้ายในหนังการ์ตูนดีสนีย์
ดินมองมณีมาลาหัวเราะแล้วก็กลัว มองโทนี่กับรันกอดกันก็จะบ้าตาย หันมามองมณีมาลาที่หัวเราะเยาะเขาแล้วก็แทบจะเป็นบ้า ดินแหกปากร้องออกมา
ดินสะดุ้งตื่นจากฝันร้าย แหกปากร้องโวยวาย
รันสะดุ้งตื่นจากเสียงร้องของดิน โผเข้าหาดิน“ดินเป็นอะไรไปคะ” ดินหันมาเห็นรันก็ตกใจผงะหนี แต่พอได้สติรู้ตัวว่าฝันร้ายก็หยุดร้อง รันเข้าไปลูบหลังดินเพื่อปลอบ“คงแค่ฝันร้ายน่ะดิน ขวัญเอยขวัญมานะคะ”
ดินคิดหนักที่ฝันร้าย
ยศพลกับอินทิรานั่งรถกันมา ยศพลดูข่าวผ่านทางไอแพด เห็นข่าวเมื่อคืนนี้
“คนร้าย 3 คนลอบสังหารท่านรัฐมนตรีไพศาล โอฬารเลิศวงศ์ ในงานประมูลการกุศลที่คุณมณีมาลา ภรรยาท่านรัฐมนตรีไพศาลจัดขึ้นเมื่อคืนนี้ แต่แผนการสังหารล้มเหลวด้วยความช่วยเหลือจากคุณโทนี่ ทรรษดนัย บุญชนะชัย เซเลบคนใหม่ที่เป็นที่จับตามองของสาวๆ ที่มาร่วมงานด้วย เหตุการณ์นี้ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บและเจ้าหน้าที่ตำรวจกำลังสอบสวนคนร้ายเพื่อหาผู้จ้างวานและขยายผลการจับกุม.....”
ยศพลกดปิดด้วยความโมโห ยศพลยกมือถือโทรหาโทนี่ “ฉันเตือนแล้วใช่มั้ยว่างานครั้งนี้ห้ามพลาดเด็ดขาด แล้วนี่อะไร แกปล่อยให้มันรอดไปได้อย่างนี้ แล้วฉันจะไปแก้ตัวกับลูกค้ายังไง แล้วอย่างนี้จะมีใครมาเชื่อถือฉันได้อีก” ด่าจบยศพลก็กดตัดสายทิ้งด้วยความโมโห