บทละครโทรทัศน์ สายลับรักป่วน ตอนที่ 4
รถตู้คนร้ายขับเลี้ยวเข้าทางเปลี่ยว รถตู้ของดินขับตาม
คนร้ายคนหนึ่งมองกระจกหลังแล้วบอกเพื่อน “เราถูกติดตาม”
“ยิงแม่งเลยดิ” คนร้ายอีกคนเปิดหน้าต่างชะโงกออกไปแล้วยิงใส่รถตู้ของดิน
รถตู้ของดินใช้กระจกกันกระสุนเลยไม่เป็นอะไร
คุกกี้ตกใจขับรถส่ายไปมา“เราถูกโจมตี”
ร๊อคนั่งข้างคนขับ คีย์ข้อมูลดูป้ายทะเบียนรถตู้ของคนร้ายแล้วแจ้ง “รถตู้ใช้ทะเบียนปลอม พวกมันต้องเป็นคนร้ายที่กำลังจะทำอะไรชั่วๆ แน่ เอาไงต่อดีพี่”
ดินอยู่ด้านหลังเอ่ยขึ้น “เราไม่รู้ข้อมูลหรือรายละเอียดเกี่ยวกับคนร้ายในรถคันนั้นเลย ถ้าบุ่มบ่ามทำอะไรลงไป อาจทำให้คนบริสุทธิ์ได้รับอันตรายไปด้วย” ดินเตือน
“งั้นก็ใช้ไอ้นี่” คุกกี้หยิบแว่นกับนาฬิกาออกมาจากลิ้นชักด้านหน้า แล้วยื่นให้ร๊อค “ร๊อค แกส่งบั๊กสาระแนบินเข้าไปส่องดูรายละเอียดในรถ”
“บั๊กสาระแน ชื่อก็ยังไม่เท่อยู่ดีอะพี่”
“งั้นฉันให้แกตั้งเองเลย”
“ชื่อ..จิ๋วเจือกนะพี่”
ร๊อคสวมแว่นตา แล้วกดปุ่มที่นาฬิกา มีแมลงหน้าตาเหมือนแมลงวันบินออกจากนาฬิกา ร๊อคแตะหน้าปัดนาฬิกาเลื่อนนิ้วไปมาเพื่อควบคุมให้แมลงบินไปมา ที่ตัวแมลงมีกล้องติดอยู่ ร๊อคจะเห็นภาพจากตัวแมลงทางกรอบแว่นข้างนึงที่กำลังสวมอยู่
“จิ๋วเจือกของพี่สุโค่ยมาก ไว้ผมขอยืมไปใช้บ้างนะ” ร๊อคชักเริ่มสนุก ควบคุมให้แมลงบินออกไป
แมลงบินออกจากรถตู้ปฏิบัติการแล้วบินเข้ารถตู้คนร้ายจากทางกระโปรงหน้า แมลงบินเข้ากระโปรงหน้าแล้วลอดเข้ามาในรถทางช่องแอร์ แมลงบินลอยอยู่ด้านหน้า หันไปมา ร๊อคมองดูภาพจากแว่นแล้วเห็นคนร้าย 2 คน
“คนร้ายสองคนที่ด้านหน้า คนที่นั่งข้างคนขับมีอาวุธปืน”
คนร้ายเห็นบั๊กสาระแนก็คิดว่าเป็นแมลงวัน ก็หาทางปัดไปมา จนบั๊กส่ายไปมา ร๊อคบังคับให้บั๊กสาระแนบินมาด้านหลัง เห็นมณีมาลา เม แล้วสาวคนอื่น นั่งหลับแบบคอพับ ทุกคนหัวส่ายไปมาพร้อมกันตามการเคลื่อนของรถ
“เม และสาวอีก 7 คนอยู่ในรถ... มีป้าหน้าผ่องอีกคนนึงด้วย น่าจะผ่านมีดหมอหรือร้อยไหม โบท็อค ฟิวเลอร์ มาบ้างแล้วด้วย ทุกคนสลบกันหมด คาดว่าอาจจะถูกจับตัวมา...”