รีเซต

บทละครโทรทัศน์ สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 23 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 23 หน้า 2
20 เมษายน 2565 ( 03:00 )
2.2M
สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 23
16 หน้า

สุดาอยู่ที่ปากประตูครัว หันกลับมามองสะใจ ทุกอย่างเป็นไปตามแผน

 

ปวริศก้าวมาถึงหน้าห้องยงยุทธ ประตูห้องไม่ได้ถูกปิด ปวริศค่อยๆ ผลักประตูห้องเข้าไป ภาพในห้องยังอยู่ในสภาพเดิมก่อนยงยุทธออกไป เสื้อผ้าบางชิ้นไม่ได้ถูกขนไป จดหมายที่ถูกฉีกเกลื่อนขึ้น แต่สิ่งที่ทำให้ปวริศ เป็นกังวลคือทั้งยากินและยาฉีดพ่น ถูกทิ้งเอาไว้ ยงยุทธไม่ได้เอาไปด้วย

 

ประยูรปลอบใจแย้มที่ยังฟูมฟาย “เดี๋ยวมันก็กลับมาน่าแม่  มันไปไหนไม่ได้ไกลหรอก”

ปวริศลงมาพอดี “นั่นสิครับคุณย่า เพราะยาเขาก็ไม่ได้เอาไปซักอย่าง”

แย้มยังฟูมฟาย “มันบอกว่ามันทนอยู่ที่นี่กับกู ทนเห็นหน้ากูอีกต่อไปไม่ได้แล้ว...” แย้มยิ่งพูดยิ่งเจ็บปวด

สุดาปลอบ “ใจเย็นค่ะคุณแม่ อาจจะแค่พูดขู่ คนอย่างยงยุทธน่ะทำอะไรเป็นที่ไหน ขืนไม่มีคุณแม่คอยทำให้ ไม่มีทางอยู่รอดได้หรอกค่ะ”

พะยอมเพิ่งมาถึง รีบเข้ามา “แม่..มันเรื่องอะไรกัน”

“มึงไม่ต้องมาตอแหลตีหน้าซื่ออียอม กูว่าเพราะมึงน่ะแหละ ...มึงอยากให้มันรู้ความจริง มึงเป็นคนสาระแนไปบอกมันใช่ไหม ไม่ใช่มึงแล้วมันจะเป็นไอ้อีตัวไหน”

“ฉันไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้นนะแม่ ฉันยังไม่ได้เจอหน้ายงยุทธมันเลย”

“มันเวรกรรมอะไรของกู... มีแต่ลูกหลานอกตัญญู เห็นคนอื่นดีกว่าแม่ดีกว่าย่าของตัวเอง กูอยากตาย กูอยากตาย”

 

ระพีพรรณใช้โทรศัพท์ อย่างเครียด “แย่จริง...ทำไมถึงเป็นอย่างนี้...ได้ๆ มีอะไรก็โทรมาละกัน” เธอกดวางสาย

อุไร อ่ำ เตรียมเอาเสื้อผ้าชุดดำออกมาใช้งาน

ระพีพรรณลำบากใจที่ต้องถ่ายทอดข่าวร้าย “ยาย...ยงยุทธเก็บเสื้อผ้าออกจากบ้านไปแล้ว

อ่ำตกใจ “ยังไงกัน ทำไมเป็นยังงี้ล่ะ”

“ท่าทางจะทะเลาะกับ ย่าเขาอย่างแรง”

“โธ่.ถัง..ทำไมมีแต่เรื่องไม่ดีเลย”

อุไรสะใจ “มันถึงเวลาที่คนอย่างอีแย้มมันต้องรับกรรมที่มันเคยทำเอาไว้ต่างหากแม่มันทำคนอื่นต้องเจ็บมามาก  ถึงคราวของมันบ้างแล้วละ รสชาติของการต้องถูกพรากของรักไปจากอก มันเป็นยังไง มึงได้ซึ้งแก่ใจมึงแล้วอีแย้ม”

 

หทัยรัตน์อึ้งเมื่อรู้เรื่องจากระพีพรรณ “เกิดอะไรขึ้น...ทำไมถึงเป็นอย่างนี้”

“เค้าว่าจะโทรบอกตัวเอง ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว แต่เห็นว่าดึกเกินไป” 


16 หน้า