บทละครโทรทัศน์ สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 25 หน้า 4
ธนาเดินตามหทัยรัตน์ เข้ามาอีกมุม
“รัตน์...ธนามีเรื่องอยากขอรัตน์อย่างนึง รัตน์จะให้ธนาได้ไหม”
“ยังไม่รู้เลยว่าจะขออะไร แล้วจะให้รับปากได้ยังไงว่าจะให้ได้รึเปล่า”
“ถอดนาฬิกาเรือนนั้นออกซะทีได้ไหม แล้วใส่เรือนนี้แทน” หทัยรัตน์อึ้ง ธนาหยิบนาฬิกาออกมาจากกระเป๋า “นาฬิกาเรือนนี้ธนาซื้อด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง ซื้อเก็บไว้นานแล้ว ตั้งใจจะให้รัตน์น่ะแหละ แต่ไม่มีโอกาสซะที ไหนๆ นาฬิกาเรือนนั้นก็ไม่เดินแล้ว เจ้าของก็ไม่รู้หายไปไหน รัตน์เลิกเสียดายมันได้ไหม ธนาจะดีใจที่สุด ถ้ารัตน์จะให้เกียรติใส่นาฬิกาเรือนนี้แทน”
หทัยรัตน์ใจอ่อนยวบลงทันที ก้มลงมองนาฬิกาในข้อมือแล้วตัดสินใจ ปลดนาฬิกาเรือนนั้นออก ธนาเอื้อมมือไปจับมือหทัยรัตน์ แล้วสวมนาฬิกาเรือนใหม่ให้
ยงยุทธที่ซ่อนตัวอยู่มุมนึงเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด ปวดใจแทบไม่สามารถทนมองได้
ระพีพรรณสงสัย “เขาอุตส่าห์เปิดใจขนาดนี้แล้ว ตัวเองจะมานั่งกังวลอยู่ทำไม”
หทัยรัตน์ยังก้มมองนาฬิกาในข้อมือ “รัตน์อดห่วงความรู้สึกยงยุทธเขาไม่ได้นะระพี”
“บอกตามตรงนะรัตน์ ตอนนี้ระพีก็ห่วงความรู้สึกของธนาเหมือนกัน ไม่รู้ละ รัตน์จะมามัวลังเลไม่ได้ ต้องชัดเจนกับความรู้สึกของตัวเองสิ”
“รัตน์แย่มากใช่ไหม ที่มีผู้ชายอยู่ในใจพร้อมกันสองคน”
“ก็บอกแล้วไงว่าถึงเวลาที่ต้องเลือกแล้ว ความผูกพันความสงสารกับคำสัญญา มันเรื่องเก่าแล้วนะ” หทัยรัตน์ยังเต็มไปด้วยความกังวล Wเอายังงี้ละกัน รัตน์คิดเอาเองนะว่าอยู่กับใครแล้วรัตน์มีความสุขกว่ากัน ก็เลือกคนนั้นแหละ”
เสียงโทรศัพท์หทัยรัตน์ดังขึ้น หทัยรัตน์ดังขึ้นหทัยรัตน์หยิบโทรศัพท์ออกมาดูเบอร์ที่สำแดง ไม่คุ้นตา ไม่อยู่ในเมมโมรี่ หทัยรัตน์แปลกใจ
ระพีพรรณถาม “ใคร”
“ไม่รู้เหมือนกัน เบอร์ไม่คุ้นเลย”
“คงโทรผิด”
หทัยรัตน์ตัดสายทิ้ง