บทละครโทรทัศน์ ดวงใจในไฟหนาว ตอนที่ 21 หน้า 2
สองสาวขนข้าวของมาตบกัน เสียงดังวี้ดว้ายลั่นห้องไปหมด ดาวเหนือจับจินดาไว้ พยายามเรียกสติ
“คุณจินดา ไหนบอกจะเป็นคนดีแล้วไงคะ”
“ฉันไม่เจ็บไม่ปวดหรอก แต่ฉันหมั่นไส้มัน มันจงใจมาหาเรื่องเรานะ”
“แกไม่ต้องมาขวาง แกนั่นแหล่ะตัวดี” ปิ่นมุกบุกเข้ามาแล้วลากดาวเหนือมาจะตบ ดาวเหนือหลบและกดปิ่นมุกลงไป ด้วยท่าป้องกันตัวที่เรียนยูโดมา ปิ่นมุกร้องทันที
“กลับมาครั้งนี้ ฉันเรียนต่อสู้ เรียนป้องกันตัว อย่าคิดทำอะไร ด้วยการเดินดุ่ยๆ เข้ามาทำร้ายฉันอีก”
ดาวเหนือกดปิ่นมุก ด้วยการหักแขน “โอ๊ยเจ็บๆๆ”
จินดาเชียร์ “จับทุ่มเลย ทุ่มให้ซิลิโคนมันหักเลย....ทุ่ม”
“อย่า อย่านะ”
ดาวเหนือ ผลักปิ่นมุกลงไปกองกับพื้น “ออกไปจากที่นี่ได้แล้ว แล้วก็ส่งค่าเสียหายมาชดใช้เขาด้วย
ไม่งั้น ฉันจะยุให้เขาแจ้งตำรวจ แล้วเราสองคนจะไปเป็นพยาน”
ปิ่นมุกชี้หน้าด่า อาละวาด “อีบ้า ถึงยังไงแกก็ต้องเจ็บเพราะฉัน คุณเยี่ยมยุทธ เป็นของฉัน ไม่ใช่ของแก แกมันอีคนขี้แพ้ คอยดูรูปงานหมั้นของฉันก็แล้วกัน”
ดาวเหนือเจ็บปวดเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำว่างานหมั้น จูงมือจินดาเดินออกไป
คอนโดดาวเหนือ จินดา ดาวเหนือ ทั้งสองนั่งคุยกัน
“สะใจจริง ดาวเหนือคนเก่าก็ว่าเก่งแล้ว แต่คนนี้ สมาร์ท เท่ แกร่งสุดๆ ยิ่งกว่าเดิมอีก”
ดาวเหนือเมื่อถึงเวลาที่เยี่ยมยุทธ จะหมั้นจริงๆ ก็อดใจหายไม่ได้ เศร้าไป
“คุณเยี่ยมยุทธคงจะหมั้นกับปิ่นมุกจริง เพื่อปลอบใจคุณปิ่นในเรื่องที่ผ่านมา”
จินดาเข้าใจอารมณ์ดาวเหนือแล้ว แตะมือปลอบ
“อยากร้องไห้หรือเปล่า ฉันลืมเรื่องคุณเยี่ยมไปแล้ว ฉันไม่เป็นไร แต่เธอกับเขารักกัน”
ดาวเหนือพิงซบจินดา หน้าเศร้า ทั้งที่ปากพูดว่าไม่ แต่สีหน้าและความรู้สึกคือเศร้ามาก
“ข่าวมันก็ออกมาตั้งนานแล้วนี่ พวกเราทุกคนรู้ตั้งนานแล้ว จะเศร้าไปทำไมล่ะ” จินดากอดปลอบ
บ้านเด็กกำพร้าชื่อ บ้านเปรมจิต เยี่ยมยุทธมองเด็กเหล่านั้น ทำกิจกรรมกับครู นึกย้อนข้อมูล
“คุณเปรมจิต เคยรับเด็กมาอุปการะกี่คน พวกส่งเสียเลี้ยงดูให้ทุนการศึกษา อะไรแบบนั้นน่ะแบบเด็กกำพร้าไม่มีพ่อแม่น่ะ มีไหม”
“อ้อมีค่ะ ชื่อมูลนิธิบ้านเปรมจิตค่ะ เป็นสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า เด็กยากจน”