บทละครโทรทัศน์ ดวงใจในไฟหนาว ตอนที่ 11 หน้า 5
“ฉันมันโง่เอง ฉันมันโง่ โง่ที่สุด” เยี่ยมยุทธชักตกใจกับน้ำตา สีหน้าของดาวเหนือ เลิกล้อเล่น
“นี่ผมล้อเล่นนะคุณ ขึ้นมาเถอะ”
“คนอื่นเขาไม่รู้ว่าคุณเลว เขาก็เลยเชื่อคุณ แต่ฉันรู้ทั้งรู้ ฮือ”
ดาวเหนือนั่งลงร้องไห้ทดท้อจริงจัง จนเยี่ยมยุทธชักรู้สึกผิด ร้อนรนขึ้นมา
“คือ ไม่ได้ตั้งใจ แค่ล้อเล่นจริงๆ เอางี้เอางี้ เดี๋ยวผมไปจูงคุณขึ้นมานะ” เยี่ยมยุทธเดินลุยน้ำลงไป
“เปียกเท่ากันแล้วเห็นไหม ดูนี่ดู” เยี่ยมยุทธเอามือวักน้ำให้เปียกตัวเหมือนกัน เยี่ยมยุทธเดินไปง้อถึงตัวดาวเหนือ เพราะสงสารที่ดาวเหนือ จิตตก เยี่ยมยุทธเข้าไปจับมือทั้งสองของดาวเหนือ จะจูงขึ้นมา จริงจังเลิกล้อเล่นแล้ว “ผมเดินไปครึ่งทาง ไม่เจอใครเลย คำนวณเวลาแล้วไม่น่าจะทัน ฟ้ากำลังจะมืด ผมเลยเดินกลับมาน่ะ มาเถอะ แหะ ถ้าล้อเล่นมากไป ก็ขอโต๊ดด”
ดาวเหนือนั่งบนก้อนหิน มีเยี่ยมยุทธจับมืออยู่ทั้งสองข้างตรงหน้า ทั้งสองสบตากัน “ทนไม่ไหวแล้วโว้ย”
ไม่มีใครคิดฝัน ดาวเหนือ ยกเท้า”ถีบยอดอก”เยี่ยมยุทธ ยันสุดแรง ตูมมมม !! อารมณ์โรแมนติกสลายไปพลัน เยี่ยมยุทธตัวเปียกทั้งตัว ลุกขึ้นจากน้ำ ชี้หน้าดาวเหนือโวยวาย “เฮ้ย ถีบกลางอกกันเลยหรือนี่”
“ก็เออสิ”
“เขามีแต่หมัดเทพเจ้าดาวเหนือ ถีบไม่มีนะ”
“มี! จะลองอีกทีไหมล่ะ สำหรับสิ่งที่คุณโกหกฉัน โกหกคุณปิ่นและความเลวที่คุณทำกับจินดา แค่นี้ยังน้อยไป”
ดาวเหนือค้อน เดินจากไป เยี่ยมยุทธมองตัวเอง เปียกหมดจนได้
สถานีตำรวจ ดาวเด่นถูกตำรวจสอบสวน ตามกระบวนการคดี หน้าเครียด ตอบคำถามต่างๆให้ตำรวจพิมพ์
ที่ทำการเจ้าหน้าที่อุทยาน ตอนค่ำสวยงาม เยี่ยมยุทธคุยกับเจ้าหน้าที่ แล้วเดินเข้าไปข้างในเอาของบางอย่าง
ดาวเหนือนั่งรอในรถบ่นพึม
“จะฟังเทศน์แค่นี้ ทำเป็นอ่านหนังสือไม่ออก ทำเป็นเปิดยูทูปไม่เป็น ต้องถ่อมาให้ลำบาก”
มือถือของเยี่ยมยุทธที่ทิ้งไว้ในรถ มีสัญญาณสั่นอีกแล้ว ดาวเหนือมองรูปที่ปรากฏขึ้น “คุณปิ่นมุก”
บ้านศิลาทอง ปิ่นมุกดีใจ “มีสัญญาณแล้ว”
ดาวเหนือรู้ดีว่าปิ่นมุกจะพูดอะไร เพราะรู้ใจ จึงบ่นประโยคของปิ่นมุก “มีสัญญาณแล้ว”
“โทรมานานเท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้....หึ” ดาวเหนือนึกถึงหน้าปิ่นมุก “...สิ่งที่ฉันเกลียดที่สุด”
“สิ่งที่ฉันเกลียดที่สุด คือคนปฏิเสธฉัน”