รีเซต

บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่ 3 หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่ 3 หน้า 4
Pannaput_tvs
21 กันยายน 2559 ( 09:59 )
12M
2
นาคี ตอนที่ 3
17 หน้า

“เขาเรียกว่าดอกดิน ใช้ลวกกินกับน้ำพริกปลาร้า หรือจะเอาไปทำเป็นขนมดอกดินก็ได้”

ทศพลมองดวงหน้าคำแก้ว เผลอรำพึงออกมาเบาๆ “สวย...” คำแก้วเงยหน้าขึ้นมองทศพล ไม่รู้ว่าเขาชมอะไรกันแน่ “ผมหมายถึงดอกดินน่ะ” เขาหยิบมาดม “มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ด้วย”

คำแก้วจัดเรียงดอกไม้บนใบตองต่อไป ทำเป็นไม่สนใจคำพูดของทศพล “ดอกดินบ้านป่าคงไม่กลิ่นดี สีสวยเหมือนดอกฟ้าในเมืองกรุงหรอกกระมัง”

“ผมชอบความงามตามธรรมชาติมากกว่าความงามถูกปรุงแต่ง” ทศพลจ้องมองคำแก้วไม่วางตา ยิ่งมองก็ยิ่งสวย “ดอกไม้พวกนี้ ผมเหมายกแผงเลยแล้วกัน”

“คุณจะซื้อไปทำไมตั้งเยอะตั้งแยะ กินหมดเหรอ”

“ผมเหมาหมด คุณจะได้ไม่ต้องขายให้ใครอีก”

“ถ้ามีลูกค้าหน้าใหญ่ใจโตอย่างคุณมาซื้อทุกวัน ฉันคงรวยแย่” คำแก้วยื่นมัดผักให้ทศพล

“งั้นผมจะมาอุดหนุนคุณบ่อยๆ ก็แล้วกัน” สายตาทศพลเห็นดอกมะลิวัลย์ที่ผมคำแก้วก็เอ่ยถาม “นั่นดอกอะไร สวยดี หอม.... อยู่ตั้งไกลยังได้กลิ่น”

“ดอกมะลิวัลย์...”

“ผมขอได้มั้ย”

“จะเอาไปทำไม กินก็กินไม่ได้”

“ผมจะเก็บไว้เป็นที่ระลึก... ตอนคิดถึงคุณ”

คำแก้วหน้าหงิก คว้ากระจาดแล้วรีบลุกพรวดไป ทำให้ดอกมะลิวัลย์ที่ทัดผมหล่นลงที่พื้นโดยไม่รู้ตัว ทศพลรีบเก็บดอกมะลิวัลย์ช่อนั้นขึ้นมาดมแล้วเก็บใส่กระเป๋าเสื้อ

 

ทศพลหอบดอกไม้ที่ห่อด้วยใบตองเดินตามคำแก้วต้อยๆ “เดี๋ยวก่อนสิ คุณ !”

“คุณมีอะไรกับฉันอีก”

“ผมแค่อยากรู้ว่าคุณเป็นคนหรือว่าเป็นนางไม้กันแน่”

“บ้าหรือเปล่า นางม้งนางไม้ที่ไหนกัน เพ้อเจ้อ”

“งั้นคุณก็เป็นคนเหมือนผมน่ะสิ ?” ทศพลยืนขวาง

“หลีกไป ฉันจะกลับบ้าน”

ทศพลยังตื๊อไม่เลิก “ผมชื่อทศพลนะ แล้วคุณล่ะ ชื่ออะไร ?”

“คุณไม่จำเป็นต้องรู้หรอก เพราะเราคงไม่ได้เจอกันอีก”

เสียงลำเจียกดังแหวขึ้นมา “นังคำแก้ว !” ลำเจียกปรี่เข้ามาหาคำแก้วอย่างหาเรื่องพร้อมกับชบา มะลิ แต่ก็ต้องตะลึงงันเมื่อเจอกับทศพล “หล่อ... อย่างกะพระเอกหนังแน่ะ” ลำเจียกบิดตัวไปมาด้วยความเขินอาย

“คำแก้ว... ผมจำได้แล้ว น้าคำปองบอกว่ามีลูกสาวชื่อคำแก้วที่แท้ก็คุณนี่เอง”


17 หน้า