บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่ 23 หน้า 3
“เพราะคนสมสู่กับงู มันถึงเกิดอาเพศ เมื่อใดก็ตามที่นาคราชกลืนดวงตะวัน บริวารเจ้าแม่นาคีจะมีฤทธิ์ พวกเอ็งฆ่ายังไง มันก็ไม่ตาย”
กอหัวเราะ “ก่อนจะถึงวันเกิดสุริยคราส นังงูผีมันก็เหลือแต่ชื่อแล้วโว้ย”
“ทำไมเอ็งถึงมั่นใจนักวะ”
กอกอดอก มั่นใจว่ามนต์อาลัมพายน์จะปราบคำแก้วได้ราบคาบ
บุญส่งมองแผ่นศิลาจารึกมนต์อาลัมพายน์อย่างไม่ค่อยเชื่อถือ “บริวารนังเจ้าแม่นาคีมันร้ายกาจนัก มนต์อาลัมพายน์จะปราบมันได้เหรอ”
เมืองอินทร์ยิ้มหน้าเหี้ยม “อย่าว่าแต่บริวารนังเจ้าแม่นาคีเลย มนต์บทนี้แม้แต่พญานาคก็ยังกลัว”
“มนต์อะไรของเอ็ง ตั้งแต่เกิดมาจนหัวหงอก ข้ายังไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อน” กำนันแย้มสงสัย
“มนต์อาลัมพายน์เป็นมนต์ที่พญาครุฑมอบให้แก่ฤาษีโกสิยโคตรตั้งแต่สมัยพระพุทธองค์เสวยชาติเป็นพระภูริทัต มนตราบทนี้มีอำนาจเหนือพญานาคราชและอสรพิษทั้งปวง เมื่อได้ยินมนต์บทนี้จะทุรนทุรายประดุจเหล็กร้อนยอนเข้าไปในหู”
เมืองอินทร์รับศิลาจารึกมา เอามือสัมผัส ทันใดนั้นก็มองเห็นภาพในอดีตชาติ
ขุนวังมารายงานพระเจ้านิรุทธราช ตัวสั่นงันงก หวาดกลัว “รูปพญานาคทั่วทั้งมรุกขนครถูกทุบทำลายหมดแล้วเจ้าข้า”
“ดี ! นับแต่นี้ชาวมรุกขนครจักไม่บวงสรวงบูชาพญานาคอีกต่อไป หากอ้ายอีคนไหนกล้าฝ่าฝืนโองการข้า ข้าจักเอาตัวมันมาตัดตีนสินมือให้สิ้น”
เหล่าเสนาอำมาตย์ต่างมองหน้ากันเลิ่กลั่ก ทั้งกลัวพญานาค ทั้งกลัวพระเจ้านิรุทธราช
“พระบาทเจ้า....” ขุนวังอึกๆ อักๆ ไม่กราบกราบทูล
“มีอันใดก็เร่งว่ามา”
สีหน้าขุนวังที่ซีดเผือด เล่าเหตุการณ์ที่เพิ่งพบมาให้พระเจ้านิรุทธราชฟัง
พวกทหารต่างทุบทำลายเทวรูปท้าวศรีสุทโธนาคที่เป็นพญานาค 9 เศียรจนกระทั่งพังครืนลงมา ทันใดนั้นฝุ่นที่เกิดจากการทุบหินทรายก็ลอยคลุ้งเป็นรูปพญานาค 9 เศียร ร้องคำรามอย่างกราดเกรี้ยว พุ่งชนพวกทหารที่ทุบทำลายจนกระอักเลือดปางตาย
พญานาคจะมาเล่นงานขุนวัง แต่ยกมือไหว้ปลกๆ “ข้ากลัวแล้ว อย่าทำอันใดข้าเลย ท่านท้าวศรีสุทโธนาค ไว้ชีวิตข้าด้วย”
พญานาคคลายโทสะ ไว้ชีวิตขุนวัง ก่อนลอยพุ่งออกไปทางประตูทันที ขุนวังหน้าซีด เข่าอ่อน ตัวสั่นงันงก เห็นอิทธิฤทธิ์พญานาคต่อหน้าต่อตา