บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่10 หน้า 3
ทางด้านกำนันแย้มกับกอมาปรึกษาหมออ่วมที่บ้าน
กอเอ่ย “นับตั้งแต่ไอ้พวกคนเมืองมันเข้ามาในหมู่บ้าน เจ้าแม่นาคีก็ยิ่งเฮี้ยน”
หมออ่วมเห็นด้วย “ข้าเคยเตือนแล้วว่าพวกคนเมืองต่างถิ่นจะเข้ามาเสริมฤทธิ์เสริมเดชให้เจ้าแม่นาคี ดอนไม้ป่าจะต้องลุกเป็นไฟ ผู้คนจะต้องตายเป็นเบือ”
“พวกมันนำความเดือดร้อนมาสู่หมู่บ้านเรา กำนันไม่มีวิธีจัดการมันเลยรึ” กอหันไปถามกำนันแย้ม
กำนันแย้มครุ่นคิด หาเรื่องเอาผิดพวกทศพล “วันบวงสรวงเจ้าแม่นาคี ไอ้เดี่ยวกับไอ้ทัพเห็นไอ้พวกคนเมืองมันลักลอบขโมยของบางอย่างออกมาจากเทวาลัยแต่ก็ยังจับไม่ได้คาหนังคาเขา”
“ถ้ามีหลักฐานว่าพวกมันขโมยสมบัติโบราณ กำนันก็เอาผิดกะพวกมันได้” กอยุส่ง
“ข้าเคยไปค้นที่กระต๊อบพวกมันแต่ก็ไม่เจอ ไม่รู้มันเอาไปซุกซ่อนไว้ที่ไหน” กำนันแย้มจนปัญญา
หมออ่วมนึกๆ “นังเจ้าแม่นาคีอาจใช้เวทมนตร์บังตาพวกเอ็งไว้ก็ได้”
“ถ้างั้นก็เลิกหา ชาตินี้คงไม่เจอแล้วล่ะ” กอประชด
“เฮ้ย ! อย่าเพิ่ง ! หมออ่วมซะอย่าง ไม่จนแต้มง่ายๆ หรอกโว้ย” หมออ่วมตบเข่าฉาด ยิ้มพราย คิดวิธีออกแล้ว
ทางเดินในหมู่บ้าน กอลากข้อมือลำเจียกให้เดินตามมา
“โอ๊ยยย.... นี่พ่อจะลากฉันไปไหนเนี่ย” ลำเจียกโวยวาย
“ตามข้ามาเหอะ เดี๋ยวก็รู้เอง”
“จะบอกหรือไม่บอก ถ้าไม่บอก ฉันกลับ” ลำเจียกสะบัดมือออกจากกอ หันหลังจะกลับบ้านท่าเดียว
“ไปกระต๊อบนายทศพล” กอจำใจบอก
ลำเจียกตาโตหันขวับ “แล้วก็ไม่บอกตั้งแต่แรก” ลำเจียกกลับเป็นฝ่ายลากมือกอแล้วลากให้ตามไปแทน “เร็วๆ สิพ่อ หมออ่วมกับลุงกำนันด้วย งุ่มง่ามกันจริงๆ”
“นังคนนี้ พอรู้ว่าเป็นผู้ชายล่ะหางส่ายดิ๊กๆ เชียวนะ” กำนันแย้มแขวะ
กอได้แต่ส่ายหัวระอาในความบ้าผู้ชายของลำเจียก
ที่เถียงนาที่พวกทศพลอาศัย ลำเจียกผลักประตูเข้าไปแต่ไม่เห็นไม่มีใครอยู่ “คุณทศพลขา.... “ ลำเจียกมองหา “ว้า!....ไม่อยู่หรอกเหรอ เสียเที่ยวจริงๆ” ลำเจียกทำท่าจะหันหลังกลับ
แต่กอมาฉุดข้อมือไว้ก่อน “เดี๋ยว ! อย่าเพิ่งไป นังลำเจียก”
กำนันแย้มพอใจ “พวกมันไม่อยู่ก็ดี เราจะได้ทำงานกันง่ายขึ้น”
ลำเจียกสงสัย “พ่อกับลุงกำนันจะทำอะไรกันแน่”
“หาของที่พวกคนเมืองมันขโมยมาจากเทวาลัยน่ะสิ” กำนันแย้มโพล่งออกมา