บทละครโทรทัศน์ ระเริงไฟ ตอน 14 หน้า 3
“เขม!”
ชาคริตลุกขึ้นมาโอบไหล่ญาดาไว้ “ไม่เป็นไรหรอก ดา..เขมคงยังตัดใจจากผมไม่ได้”
“คุณนี่เลวไม่เปลี่ยนจริงๆ!” เขมิกาเดินออกไปทันที
“คุณทำให้เรื่องยิ่งแย่ลง ! รออยู่ตรงนี้นะ ห้ามไปไหนเด็ดขาด!”
ญาดาเดินไปหาดิลก ชาคริตไม่มีทีท่าจะเชื่อญาดาแม้แต่น้อย
ดิลกรับยาลดความดันจากไตรทศมากินพร้อมดื่มน้ำตาม ไตรทศจับชีพจรที่ข้อมือดิลก ความดันขึ้น หัวใจเต้นแรง “หายใจลึกๆครับ คุณพ่อ..”
ญาดาเดินเข้ามา “คุณพ่อคะ”
ดิลกลุกขึ้นตบหน้าญาดาทันที ไตรทศตกใจ “คุณพ่อ!”
ญาดาเจ็บจนตาพร่าไปชั่วขณะ แล้วน้ำตาก็ค่อยๆไหลอย่างห้ามไม่ได้ “ฟังดาก่อน!”
“ไม่ฟัง! แกพาผัวมาด่าฉันถึงในบ้าน! แกมันลูกเนรคุณ!”
“ดามีเหตุผลที่พาคุณคริตมาด้วย คุณคริตเป็นแค่เครื่องมือของศัตรูของเรา คุณพ่อเคยมีปัญหากับมิสเตอร์ หว่องหรือเปล่า”
“ฉันไม่เคยไปเหยียบตีนใคร! ผัวแกมันบ้าไปเอง”
“คุณพ่อไม่เคยมีปัญหากับใครจริงๆหรือคะ ถ้างั้นก็อาจเป็นเรื่องเข้าใจผิด แต่ไม่มีธุรกิจไหนที่ไม่มีคู่แข่ง พ่อคิดดูดีๆ ความลับไม่มีในโลกหรอกนะคะ”
“แกจะยัดเยียดความผิดให้ฉันให้ได้ใช่มั้ย นังดา!”
ดิลกเริ่มร้อนตัวว่าญาดาไปรู้อะไรมา ดิลกเงื้อมือจะตบญาดาที่ยืนเฉยให้ตบอยู่ แต่ชาคริตจับมือดิลกไว้ได้แล้วบิดมือจนแทบจะหักข้อมือดิลก “โอ๊ย!!” ชาคริตสะบัดมือออก ดิลกแทบหงายหลังไปแต่ไตรทศมารับพ่อไว้ทัน
“ไอ้ชาคริต!”
“มันสมควรโดน!” ชาคริตบอกกับญาดา “คุณอย่าพยายามเลย..คนอย่างนี้..ต้องรอให้เห็นนรกอยู่ตรงหน้าก่อน..ถึงจะสำนึก! อีกไม่นานหรอก อีก-ไม่-นาน!” ชาคริตมองดิลกให้ขนหัวลุกว่าเอาจริงในไม่ช้า
“พี่ดาพามันออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!!” ญาดามองพ่อกับน้องชายอย่างเสียใจสุดๆ แต่ชาคริตดึงญาดาออกไปทันที ไตรทศมองตามอย่างเจ็บใจที่ทำอะไรชาคริตไม่ได้
บ้านดิลก ดิลกลุกขึ้นยืนผงาดอย่างโกรธแค้น ข้อมือขวาพันผ้าไว้