บทละครโทรทัศน์ ระเริงไฟ ตอน 10 หน้า 2
หน้าบ้านทัศนะ เขมิกายืนครุ่นคิดเรื่องที่เกิดขึ้น ทัศนะเดินมาหยุดยืนข้างๆ
“คุณพักอยู่ที่นี่นานแค่ไหนก็ได้นะครับ”
“ถ้าเขมจะขออยู่ที่นี่ตลอดไปล่ะคะ”
“ที่ไหนก็ไม่อบอุ่นเท่าบ้านของเราเองหรอกครับ”
“เขมละอายใจค่ะ เขมหาเรื่องให้ที่บ้านเดือดร้อนไม่ได้หยุด เขมไม่กล้ากลับไปเจอหน้าทุกคน โดยเฉพาะพี่ดา”
“เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนงั้นหรือครับ..คุณก็รู้จักตัวจริงของนายคริตแล้ว”
เขมิกาไม่แน่ใจนัก “แต่พี่ดาฉลาด ไม่น่าจะโดนหลอกง่ายๆ บางทีพี่ดาอาจจะเต็มใจก็ได้”
“คุณคิดไปเอง คุณดาก็ถูกหลอกเหมือนคุณนั่นแหละ คุณยังดูไม่ออกหรือไงว่า มันเป็นแผนการของนายคริตทั้งหมด”
“เค้าทำไปเพื่ออะไรคะ คุณนะ” เขมิกาจ้องทัศนะที่ต้องหลบตา ไม่กล้าบอกความจริง
“อย่าเพิ่งคิดเรื่องนี้เลย คิดถึงตัวคุณเองดีกว่า”
“เขมก็อยู่ที่นี่ไปเรื่อยๆจนกว่าจะคิดออก” เขมิกาแกล้งหยอก “คุณนะดูแลเขมเพิ่มอีกคน..ได้ใช่มั้ยคะ”
เขมิกาเดินออกไปแล้วแอบยิ้ม/ทัศนะเก้อๆเขินๆไม่แน่ใจเขมิกาได้ยินที่เขาพูดเมื่อคืนหรือไม่ “คุณเขม..”
ทัศนะรีบตามเขมิกาไปทันที เขมิกาฟื้นใจเร็วเมื่อรู้ว่าทัศนะแอบชอบอยู่ เพราะรู้สึกมีค่าขึ้น
เขมิกาเดินมาจนเกือบถึงตัวบ้าน ทัศนะเดินมาขวางไว้อย่างหัวใจเต้นตึกตักๆ
“คุณพูดจริงๆหรือครับ คุณเขม..คุณจะให้ผมดูแล..”
“ค่ะ เขมอยากให้คุณนะดูแลเขมเหมือนที่ดูแลคุณขวัญดูแลเขมเหมือนน้องสาวอีกคน..”
ทัศนะปิดความรู้สึกผิดหวังไม่มิด
“แล้วคุณนะอยากดูแลผู้หญิงโง่ๆอย่างเขมจริงๆหรือคะ ที่โง่โดนผู้ชายคนเดิมหลอกซ้ำแล้วซ้ำเล่า”
“คุณยังอ่อนประสบการณ์..ถึงได้ตัดสินใจผิด ตั้งแต่วันนี้ไป ผมเชื่อว่า คุณจะเข้มแข็งขึ้น และเป็นเขมิกาคนใหม่จริงๆ” เขมิกาแกล้ง “คุณนะยังไม่ตอบคำถามเขมเลย”
“ผมยินดีดูแลคุณทุกเมื่อ แต่ไม่ใช่เวลานี้..รอให้ผมเคลียร์ตัวเองก่อน..”
เขมิกามองทัศนะอย่างไม่เข้าใจ
ห้องทำงานทัศนะ ที่ T-Mart ชาคริตนั่งที่เก้าอี้ แต่ยังหันหลังให้ประตูอยู่ ชาคริตหมุนเก้าอี้หันมาเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู ทัศนะเปิดประตูเข้ามา “โทรเรียกฉันมา มีอะไร?”
“แกทำอะไรลงไปล่ะ”