บทละครโทรทัศน์ ระเริงไฟ ตอน 5 หน้า 2
เขมิกาเบี่ยงตัวจากทัศนะทันที ไม่อยากฟังคำสั่งสอนในเวลานี้ “เขมรู้ เขมหาเรื่องใส่ตัวเอง”
“เดินไหวเหรอนั่น”
“ไหว ไม่ได้เมา” เขมิการู้ตัวเองกลิ่นเหล้าคลุ้งจากเหล้าหกจากไฮโซหื่น แต่ขี้เกียจอธิบาย
“ถ้าไม่เมา คุณจะโดนมันลากขึ้นห้องเหรอ คิดว่าเข้าผับเข้าบาร์ มันเท่หรือไง”
“เขมไม่ได้ดื่ม! เขมมาธุระ…” ทัศนะขัด “ไม่ได้ดื่มแล้วกลิ่นเหล้ามาจากไหน? คุณจะดื่มจนเมาตายก็ไม่ทำให้ไอ้คริตมันกลับมาหรอก เลิกเรียกร้องความสนใจจากคนที่ไม่ได้รักคุณซะที”
“ไม่ได้รัก...”
“ใช่! ไอ้คริตไม่เคยรักคุณ!”
เขมิการู้ความจริงข้อนี้อยู่แล้วแต่ก็ไม่วายเจ็บจนด้านชา เขมิกาคืนเสื้อแจ็กเก็ตส่งให้ทัศนะ เขมิกาดึงฉีกแขนเสื้อที่ขาดรุ่งริ่งฉีกทิ้งไป ให้ฉีกขาดทั้งสองข้างจนกลายเป็นเสื้อแขนกุด ทัศนะรู้ว่าพูดแรงไป “คุณเขม..”
เขมิกาหันหลังให้แล้วเดินตรงไปที่รถ น้ำตาไหลเพราะเรื่องโดนชาคริตทิ้งยากที่จะลืม ทัศนะรู้สึกว่าเขมิกาแข็งกระด้างขึ้นและเริ่มไม่เข้าใจ
ห้องคนไข้ ดิลกหันหน้าหนีญาดากับไตรทศอย่างผิดหวังเจ็บแค้น “กลับไปได้แล้ว”
“เรายังไม่ถอดใจเรื่องเขมนะคะ ยังไงดาก็จะพาน้องกลับมาให้ได้..”
ดิลกขัดทันที “B-Star เป็นของพ่อ ! เอากลับคืนมาให้ได้!!”
“ผมยังไม่เห็นทาง..” ญาดาดึงมือไตรทศไว้ห้ามไม่ให้พูดต่อเพราะรู้ว่าดิลกไม่ยอมฟัง
“ค่ะ ดาจะเอา B-Star กลับมาให้คุณพ่อ ไม่ว่าด้วยวิธีไหนก็ตาม!”
ญาดาพยายามให้พ่อสบายใจก่อน/ขยับเข้าไปใกล้ “ดาให้สัญญาค่ะ..เรากลับก่อนนะคะ”
ญาดาหอมแก้มพ่อเบาๆก่อนออกไป ดิลกยังห่อเหี่ยวใจ นัยน์ตาแห้งผากจนไตรทศหนักใจ ญาดากับไตรทศเดินออกไปพลางปรึกษากันเบาๆ แต่ดิลกยังได้ยิน “เราจะทำอะไรได้ครับ พี่ดา สัญญาของไอ้ชาคริตถูกต้องตาม
กฎหมายทุกอย่าง ผมไม่เข้าใจจริงๆ คุณวินิจหักหลังเราได้ยังไง”
“พี่ก็ช็อก คุณพ่อไว้ใจเขามาก ถึงได้ให้ดูแลเอกสารทุกอย่าง คนเห็นแก่เงินก็อย่างนี้ ขายได้ทุกอย่างแม้แต่ขายตัว! เพื่อนทรยศเพื่อน..พี่ว่าเลวยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด!”
ดิลกชะงักกึกเหมือนโดนญาดาด่าเข้าให้ เพราะเคยทรยศกาจมาก่อน