บทละครโทรทัศน์ ระเริงไฟ ตอน 4
บทประพันธ์ โสภี พรรณรายบทโทรทัศน์ พิมพ์ธนา
หน้าบ้านทัศนะ แสงไฟจากแท็กซี่สาดส่องเข้ามาก่อนที่ตัวรถจะแล่นมาจอด ทัศนะกับเพ็ญขวัญเดินออกมาทันทีเพราะรออยู่นานแล้ว ทัศนะพุ่งไปเปิดประตูหลังรถ เพ็ญขวัญชะโงกเห็นเขมิกาเมาคอพับอยู่ เพ็ญขวัญไม่อยากเชื่อ “คุณเขม!” ทัศนะกับเพ็ญขวัญรีบช่วยประคองเขมิกาออกจากรถ
“ค่ารถเท่าไหร่
“มีคนจ่ายให้แล้ว”
“ใคร?” ทัศนะดุ เอาจริง “รับน้องฉันมาจากไหน?!!”
“The Club” โชเฟอร์รีบออกรถไปทันที ทัศนะอึ้งเมื่อได้ยินชื่อ “The Club” ก็นึกถึงชาคริตทันที
เพ็ญขวัญเร่ง “พี่นะ!!” ทัศนะได้สติรีบช่วยอุ้มเขมิกาเดินลิ่วๆเข้าบ้านไป โดยเพ็ญขวัญตามไปติดๆ
ห้องนอนเพ็ญขวัญ ทัศนะวางเขมิกาลงนอนบนเตียง เพ็ญขวัญขยับเข้ามามองสภาพเขมิกา
“นี่เกิดอะไรขึ้น คุณเขมไม่ได้ไปโรงพยาบาลเหรอคะ”
ทัศนะเครียด “..ไป..”
“สงสัยจะมีเรื่องทะเลาะกันมาแน่ๆ แต่เมามาแบบนี้ ไม่ใช่คุณเขมเลย”
“ถ้าคุณเขมได้สติก็ไม่ต้องถามอะไรมาก เรื่องนี้พี่จะจัดการเอง..”
ทัศนะเหลือบไปเห็นกระเป๋าถือของเขมิกาที่ถูกทิ้งไว้ที่บนเตียง ทัศนะคว้ามือถือออกมาแล้วกดเช็คอย่างรวดเร็ว
ทัศนะพึมพำ “นึกแล้ว..”
จอมือถือชื่อ “ชาคริต” ที่เป็นสายเดียวที่โทรเข้ามา ทัศนะโกรธ “ไอ้คริต!!”
ทัศนะประมวลเรื่องได้อย่างรวดเร็วว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขมิกา
หน้า The Club ชาคริตดื่มไวน์จนหมดแล้วเดินกลับเข้าในคลับ พนักงานรับแก้วไวน์จากชาคริตอย่างได้จังหวะพอดิบพอดีแบบว่ามีคอยรับใช้ตลอด ไตรทศเดินตามมาติดๆ เอื้อมมือไปจะกระชากไหล่ชาคริต “ไอ้ชาคริต!”
พนักงาน 3 คนที่เฝ้าระวังอยู่แล้วดึงไตรทศไว้โดยแตะไม่ถึงตัวชาคริตได้เลย ญาดารีบเร่งตามมา
“ไตร! อย่า! อย่าลดตัวทำเรื่องต่ำๆ!”
“แต่ที่เราเห็นนี่ ไม่ใช่ผมนะที่ลดตัวทำเรื่อง..ไม่ค่อยน่าดูน่ะ”