รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ระเริงไฟ ตอน 1

บทละครโทรทัศน์ ระเริงไฟ ตอน 1
Entertainment Report_1
27 พฤศจิกายน 2560 ( 19:02 )
6.3M
ระเริงไฟ ตอน 1
14 หน้า

บทประพันธ์ โสภี พรรณรายบทโทรทัศน์ พิมพ์ธนา

โรงแรมหรู  เวลาเย็น บรรยากาศงานแต่งงานหรูหราออกสไตล์เจ้าหญิงตามรสนิยมของเจ้าสาว ชาคริตกำลังผูกไทให้ตัวเองอยู่หน้ากระจก หน้าชาคริตดูนิ่งๆ ขณะหยิบสูททักซิโด้มาใส่ แล้วหยิบผ้าเช็ดหน้ามาเสียบใส่กระเป๋าสูทโดยไม่สนใจกับช่อดอกไม้สำหรับติดเสื้อเจ้าบ่าวที่วางอยู่ ชาคริตเปิดประตูเดินออกไปอย่างมั่นใจว่าตัดสินใจถูกต้องแล้ว ช่อดอกไม้ถูกวางทิ้งไว้อย่างจงใจ

 

ช่อดอกไม้ที่ใหญ่กว่าถูกเสียบลงผมที่เกล้าสวยของเขมิกาโดยมือช่างทำผม เขมิกาในชุดเจ้าสาวมองตัวเองอยู่หน้ากระจกอย่างรู้สึกตื่นเต้นดีใจ เขมิกาแตะช่อดอกไม้ที่ผมเบาๆ ยิ้มอย่างมีความสุข

 

ชาคริตก้าวยาวๆ เข้าไปในลิฟต์ ไฮโซผู้หญิง 2 คนเดินช้าลากยาวในชุดราตรีมาแต่ไกล ส่งเสียงมาก่อนตัว

“รอด้วยค่ะ” ชาคริตยืนเฉยไม่สนใจ ไฮโซ 2 คนร้องเรียกอีก แต่ยังเดินเชื่องช้าน่ารำคาญ ประตูลิฟต์ค่อยๆ ปิดลง พร้อมๆ กับชาคริตเริ่มยิ้มด้วยความรู้สึกสนุกและสะใจ

 

ห้องจัดเลี้ยง บรรยากาศงานแต่งงานที่ดูระส่ำระสาย พิธีกรชายหญิงถือไมค์ยืนชะเง้อรอ บรรดาแขกในงานกระซิบกระซาบ แขกบางส่วนเดินออกไปจากงาน เขมิกายืนหน้าซีดอยู่กับดิลกที่ซุ้มดอกไม้สำหรับถ่ายรูปที่หน้างาน กมลพรรณแตะแขนดิลกอย่างเอาใจช่วย แล้วสะกิดให้ปาริฉัตรหยุดถ่ายเซลฟี่กับซุ้มดอกไม้ ทัศนะกับไตรทศเดินดุ่มๆ ด้วยความเคร่งเครียดเข้ามา “หาไม่เจอครับ คุณดิลก”

ไตรทศแนะ “ยกเลิกงานไปเลยดีกว่าครับ คุณพ่อ อย่าให้ต้องขายหน้าไปมากกว่านี้เลย”

“ไม่!! เค้าต้องมา ยังไงเค้าก็ต้องมา”

ชญานีเดินด้วยท่าทางสบายๆเข้ามา

“พี่ชายนีรับสายหรือยัง”

“ยังค่ะ ใจเย็นๆ งานเลทแค่สองชั่วโมงเอง เอ๊ะ หรือว่าสามชั่วโมง”

ทุกคนไม่ขำกับคำพูดเล่นๆของชญานี มีแต่ปาริฉัตรที่หัวเราะกิ๊กออกมาแล้วรีบเบรกตัวเอง แขกผู้ใหญ่ที่มีหน้าที่มาอวยพรเจ้าสาว มีคนติดตาม 3 คนเดินเข้ามาหาดิลก “ผมต้องกลับแล้ว แล้วตกลงเจ้าบ่าวหายไปไหน?!”

ดิลกนิ่งอึ้งอย่างอับอายขายหน้า เขมิกากลั้นน้ำตา


14 หน้า