บทละครโทรทัศน์ ระเริงไฟ ตอน 9 หน้า 4
“ไม่ต้องไปหางานใหม่หรอก หาผัวน่าจะง่ายกว่า”
“ง่ายยังไง แม่ ฉัตรเป็นได้แค่กิ๊ก ไม่เคยได้เป็นตัวจริงของใครเลย”
“ก็แกยอมผู้ชายมันเอง ต่อไปได้ใครแล้วก็ประกาศออกสื่อเลย แกเล็งคุณกสิณไว้ใช่มั้ย..รอจังหวะดีๆ แล้วงาบมาเลย! แต่เราต้องหาตัวช่วย!” สองแม่ลูกคิดหนักว่าจะหาใครมาช่วยสานแผนจับกสิณดี
Penthouse Suite ชาคริตยืนรออยู่ที่ริมหน้าต่าง เสียงกริ่งดังขึ้น ชาคริตยิ้มเพราะรู้ว่าใครมา เดินไปเปิดประตู
เขมิกายืนรออยู่หน้าประตู กำลังกลั้นน้ำตาอยู่ “คุณคริต!” เขมิกาโผเข้ากอดชาคริต
“เข้มแข็งไว้..เขม”
“เขมไม่มีใครจริงๆ มีแต่คุณคริตคนเดียว”
“ไม่มีใครจริงๆ ไม่มีเพื่อนคบซักคนเลยเหรอ” เขมิกาชะงักผละออกจากชาคริตทันทีที่ได้ยินเสียงชญานี
ชญานีเดินเข้าขวางกลางอย่างจงใจ
“ผมโทรเรียกนีมาเอง มีเพื่อนผู้หญิงอยู่ด้วยซักคน น่าจะดีสำหรับเขม..”
“แล้วพี่คริตจะได้ไม่ต้องเสียชื่อไปกับคุณด้วย”
“เดี๋ยวผมเปิดห้องพักที่นี่ให้”
“ไม่ดีมั้ง ให้คุณเขมไปพักกับนีดีกว่าค่ะ” เขมิกาเสียงแข็ง “ไม่รบกวนล่ะค่ะ”
“คุณโทรมาขอให้พี่คริตหาที่พักให้ไม่ใช่หรือคะ นี่คงไม่คิดจะมาพักที่นี่หรอกนะ เรื่องคุณกับพี่คริตเป็นอดีตไปแล้ว ถ้าใครเห็นคุณอยู่กับพี่คริต..เดี๋ยวคนได้ขุดข่าวเก่าๆขึ้นมาอีก”
“พูดมากน่ะ นี งั้นเขมพักอยู่กับนีแล้วกัน สบายใจเมื่อไหร่ค่อยกลับบ้าน”
“แต่ว่าเขม..”
“อยู่ไปก่อนเถอะครับ แล้วผมจะหาที่พักใหม่ให้” ชาคริตกำชับชญานี “ห้ามพูดอะไรให้เขมไม่สบายใจล่ะ”
“พูดความจริงก็ผิดด้วย” เขมิกาไม่สบายใจที่จะต้องไปพักกับชญานี ชาคริตกุมมือเขมิกาไว้
“คุณไม่ต้องห่วง..ผมอยู่ข้างๆคุณเสมอ..”
เขมิกาค่อยพอยิ้มออก ชญานีปรายตามองอย่างไม่พอใจ ชาคริตดูเป็นคนดี
คอนโดฯชญานี ชญานีเดินพาเขมิกาเข้ามา
“ทำไมฉันต้องมารถคุณด้วย รถฉันก็มี ในรถยังพอมีเสื้อผ้าติดมาบ้าง แล้วฉันยังต้องซื้อของใช้ส่วนตัวอีก ฉันไม่อยากรบกวนคุณมากไปกว่านี้”
“คุณไม่จำเป็นต้องซื้ออะไรเพิ่มหรอก เพราะคุณจะไม่ได้พักที่นี่”