รีเซต

บทละครโทรทัศน์ บาปบรรพกาล ตอนที่ 19 หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ บาปบรรพกาล ตอนที่ 19 หน้า 4
oey_tvs
13 มิถุนายน 2559 ( 10:11 )
659.8K
บาปบรรพกาล ตอนที่ 19
15 หน้า

ม.ล.อุณนิษากรีดร้องลั่น พยายามดิ้นเอาชีวิตรอดแต่ก็สู้แรงกดของปริกไม่ได้ ม.ล.อุณนิษาสำลักน้ำหายใจไม่ออกเหมือนกำลังจะตาย เหมือนภาพที่ ม.ล.อุณนิษาจับหัวปริกกดน้ำ...ปริกดิ้นรนจะเอาชีวิตรอด มือป่ายไปมา...

ม.ล.อุณนิษาพยายามจะผงกหัวขึ้นมาจากอ่างล้างหน้ามาหายใจ แต่ปริกกดหัวเธอไว้ “มึงจะต้องตายเหมือนกู”

ม.ล.อุณนิษาดันตัวสุดแรงจนหัวพ้นจากน้ำได้ก็หวีดร้องลั่น “ช่วยด้วย...ช่วยด้วย”

 

อธิวัฒน์กับจีรนันท์รีบพากันเข้ามาหยุดที่หน้าประตูห้องน้ำ อธิวัฒน์เคาะประตูเรียก “คุณนิษา ๆ เป็นอะไรหรือเปล่าคุณนิษา” เงียบไม่มีเสียงตอบรับ

ม.ล.อุณนิษาพยายามจะตอบแต่ก็ถูกกดหัวลงไปในน้ำ ม.ล.อุณนิษาพยายามกลั้นหายใจแต่ก็เริ่มกลั้นไม่อยู่

จีรนันท์สงสัย “หรือว่าคุณนิษาจะเกิดเรื่อง จีจี้ว่าเราพังประตูเข้าไปดูเหอะพี่วัฒน์”

“เอาวะ ถ้ายัยนิษาโป๊อยู่เธอรับผิดชอบนะ” อธิวัฒน์พุ่งเอาตัวกระแทกประตูจนประตูเปิดออกอย่างแรง

ทั้งคู่เห็น ม.ล.อุณนิษาเอาหน้าจุ่มอ่างล้างหน้าอยู่นิ่งไม่ไหวติง

จีรนันท์ร้องลั่น “ว้าย คุณนิษา ตายหรือยัง”

อธิวัฒน์รีบดึงร่าง ม.ล.อุณนิษาออกจากอ่างล้างหน้า ม.ล.อุณนิษานอนแน่นิ่งหมดสติ ยังหายใจรวยริน อธิวัฒน์เห็น ม.ล.อุณนิษายังหายใจอยู่รีบบอก “ยัง...คุณนิษา...ทำใจดีๆ ไว้นะ จีจี้รีบโทรตามรถพยาบาลเร็ว”อธิวัฒน์รีบช้อนตัว ม.ล.อุณนิษาขึ้นแล้วอุ้มออกไป

จีรนันท์รีบกดมือถือโทรหาโรงพยาบาลทันที

 

ที่เรือนไม้หอม ผีแม้นมาศกำลังนั่งเล่นขิมร้องเพลงดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ

รสสุคนธ์เข้ามาเห็นก็ถามด้วยความสงสัย “วันนี้ย่าเล็กดูอารมณ์ดีจังเลยนะคะ มีเรื่องอะไรดีๆ เหรอ บอกรสหน่อยสิ”

“ฉันอารมณ์ดีก็เพราะเรื่องนังปริกน่ะสิ เธอไม่ต้องกลัวเรื่องโดนคนใส่ร้ายแล้วนะ ป่านนี้นังปริกมันคงกำลังไป

หักคอคนที่ฆ่ามันแล้ว”

“อะไรนะคะ แล้วทำไมย่าเล็กถึงไม่ห้ามน้าปริกล่ะ”

“วิญญาณที่จมปลักด้วยความพยาบาทเคียดแค้นอย่างมัน...ก็เหมือนคนหูหนวกตาบอด พูดอะไรไปมันก็ไม่ฟัง

หรอก”

“แล้วน้าปริกรู้เหรอคะว่าใครเป็นฆาตกร”

“มันน่าจะรู้ดีเลยล่ะ ไม่งั้นมันคงไม่แค้นถึงขนาดนี้”

“แสดงว่าน่าจะเป็นคนใกล้ตัว”

รสสุคนธ์แสดงอาการอยากรู้อยากเห็นออกมา จนผีแม้นมาศเป็นห่วงต้องรีบดักคอห้ามไว้ “จะเป็นใครก็ช่าง มันไม่ใช่เรื่องของเธอ ฉันขอเตือนไว้ตรงนี้เลย อย่าได้อุตริไปถามเอาความกับมันเด็ดขาดนะ ไม่งั้นเธอนั่นล่ะที่จะกลายเป็นศพซะเอง เข้าใจมั้ย”

รสสุคนธ์พยักหน้ารับคำไปงั้นๆ แต่ในใจกลับนึกสงสัยอยากรู้ตัวฆาตกรอยู่ดี


15 หน้า