รีเซต

บทละครโทรทัศน์ บาปบรรพกาล ตอนที่ 5 หน้า 6

บทละครโทรทัศน์ บาปบรรพกาล ตอนที่ 5 หน้า 6
nuatong_tvs
20 พฤษภาคม 2559 ( 10:38 )
659.8K
บาปบรรพกาล ตอนที่ 5
14 หน้า

อธิวัฒน์หยิบเงินปึกใหญ่มาจูบแล้วหันไปบอก ม.ล.อุณนิษาแบบเอาใจ “พี่พร้อมไปบ้านพรหมบดินทร์แล้วจ้ะ นิษา”

 

ห้องรับแขก บ้านพรหมบดินทร์ ม.ร.ว.หญิงภาวิดาต้อนรับ ม.ล.อุณนิษา อธิวัฒน์และจีรนันท์ด้วยหน้าตายิ้มแย้มดีใจ จวงโผล่หน้าเข้ามา ม.ร.ว.หญิงภาวิดารีบถามจวง “ตารามล่ะ จวง”

จวงเข้าไปกระซิบบอกใกล้ๆ “คุณรามพาแม่รสสุคนธ์ไปทำบุญที่วัดใกล้ๆ ค่ะ คุณหญิง”

ม.ร.ว.หญิงภาวิดาหน้าตึงทันที “บังอาจ มันเป็นตัวซวยทำคนตายไม่พอ ยังออดอ้อนให้ตารามของฉันต้องคอยดูแลอีก...แพศยาจริงๆ”

ม.ล.อุณนิษาได้ยินก็พอจะจับเรื่องราวได้ ชักสีหน้าไม่พอใจเหมือนกัน “วัดอยู่ที่ไหนคะ คุณหญิงแม่”

ม.ร.ว.หญิงภาวิดารีบพูดเอาใจ ม.ล.อุณนิษา “วัดแถวๆ นี้แหละ หนูนิษาอย่าไปสนใจ เดี๋ยวตารามกลับมา แม่จะจัดการเฉ่งนังรสสุคนธ์ให้มันรู้จักที่ต่ำที่สูงเอง”

อธิวัฒน์กับจีรนันท์มอง ม.ล.อุณนิษา จีรนันท์รีบกระซิบบอก สนับสนุนว่าตอนนี้ควรรอเฉยๆ ม.ล.อุณนิษาเลยสงบได้ “สวยๆ เลอค่าอย่างเธอ อย่าลดตัวไปยุ่งกับมันเลยเนอะ”

“คุณรามรู้ว่าอะไรคือเพชร อะไรคือกรวด...เชื่อพี่” อธิวัฒน์สำทับ

 

บ้านพรหมบดินทร์ รามนรินทร์พารสสุคนธ์เดินเข้ามาในห้องรับแขก รสสุคนธ์ไม่ทันรู้ตัวว่าจะมีภัย

ม.ร.ว.หญิงภาวิดาตรงเข้าไปตบหน้ารสสุคนธ์แล้วต่อว่าทันที “นี่คือรางวัลของคนสาระแน แล้วก็บังอาจ ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงอย่างแก”

รสสุคนธ์ทั้งตกใจและอับอายน้ำตาคลอเบ้าแต่พยายามฝืนไม่ร้องไห้หรืออ่อนแอต่อหน้าคนอื่น ม.ล.อุณนิษาเชิดหน้า ปากเหยียดยิ้มเยาะอย่างไม่ปกปิด อธิวัฒน์และจีรนันท์ก็มองมาไม่เป็นมิตร

“ฉันหวังว่าผู้หญิงไม่มีสกุลอย่างเธอ หน้าจะไม่หนาจนเกินไปนะยะ”  ม.ล.อุณนิษาด่าต่อ

รามนรินทร์ได้แต่สงสารรสที่ถูกตบหน้าและรับคำด่าของแม่

 

ห้องทำงาน ม.ร.ว.ภาณุกร รสสุคนธ์ใบหน้าซีดเซียวนั่งอยู่เก้าอี้หน้าโต๊ะทำงาน

ม.ร.ว.ภาณุกรมองด้วยความเวทนา “หนูรสอย่าถือสาพี่หญิงดาหรือคิดมากเรื่องของช้อยเลยนะ”

รสสุคนธ์พยายามฝืนยิ้ม แต่ก็ดูเจื่อนๆ “รสจะพยายามค่ะ คุณชาย”

“งั้นวันนี้ อาให้หนูพักงานหนึ่งวันแล้วกัน..”

รสสุคนธ์ยกมือไหว้ ม.ร.ว.ภาณุกรแทนคำขอบคุณ


14 หน้า