บทละครโทรทัศน์ บาปบรรพกาล ตอนที่ 16 หน้า 3
“ลองสังเกตตัวพอพานดูสิคะ”
“ไม่เหมือนกันจริงๆ ด้วย” รามนรินทร์ยื่นให้ ม.ร.ว.ภาณุกรดู
ม.ร.ว.ภาณุกรเองก็ตกใจเช่นกัน “นี่ก็หมายความว่า”
รสสุคนธ์ย้ำ “ย่าเล็กถูกฆาตกรรม!!”
รามนรินทร์กับ ม.ร.ว.ภาณุกรได้ยินก็พากันอึ้ง
รามนรินทร์มีสีหน้าเคร่งเครียด ครุ่นคิด “ใครกันที่เป็นฆาตกร” ระหว่างนั้นก็หันไปเห็นรสสุคนธ์กำลังเดินเร่งรีบออกไปทางหลังบ้านก็แปลกใจ “คุณรสจะไปไหน” รามนรินทร์มองตามด้วยความสงสัย
คนขับแท็กซี่ขยับกระจกมองหลังภายในรถ ปรับเพื่อจะมองทวนให้ถนัด แต่แล้วภาพในกระจกกลับสะท้อนภาพของผีแม้นมาศขึ้นมา คนขับแท็กซี่ชะงัก ค่อยๆ มองกระจกอย่างเต็มสองตา ผีแม้นมาศแสยะยิ้มให้ คนขับแท็กซี่ตกใจเหยียบเบรกเอี๊ยด...ด...ด
ทวนเซหัวโขกกับเบาะรถ “เฮ้ย...หยุดทำไมวะ”
“ผี ผี.........” คนขับแท็กซี่ร้องบอกด้วยความกลัว
“ผีที่ไหนว่ะ” ทวนทำเป็นใจแข็ง คนขับแท็กซี่ค่อยๆ หันไปมองที่กระจกหน้ารถ มีเลือดไหลลงมาเป็นทางและหัวผีแม้นมาศก็ไหลตามลงมา ทวนตกใจตาเหลือก “ผี........................” ทวนขยับจะเปิดประตู แต่ก็โดนดันปิดกลับมา ทวนร้อนรนขยับไปเปิดประตูรถอีกด้านแต่ก็โดนดันปิดเข้ามาอย่างเดิม
รสสุคนธ์เปิดประตูหลังบ้านพรหมบดินทร์ออก แล้วส่องมองหาคนที่นัดไว้ทางโทรศัพท์ แต่แล้วก็มีชายฉกรรจ์
คนหนึ่งเดินออกมาจากที่ซ่อนตัวร้องถาม“คุณรสใช่มั้ย”
“ใช่...ฉันเอง แต่คนที่ฉันนัดเป็นผู้หญิงนิ”
“ตามมาเดี๋ยวก็รู้” ชายฉกรรจ์เดินนำออกไป
รสสุคนธ์ลังเลแต่ก็ตัดสินใจก้าวออกจากประตูหลังบ้านพรหมบดินทร์ เดินตามออกไป
ปริกที่แอบดูอยู่ก็โผล่ออกมาพร้อมกับหยิบมือถือขึ้นเตรียมถ่ายคลิปเด็ด“ชะตาแกขาดแล้วรสสุคนธ์...ออกจากเขตบ้านนี้แล้ว แกอย่าหวังว่าจะได้รอดกลับมาเลย” ปริกยิ้มเหี้ยมแล้วเดินตามรสสุคนธ์ออกไป
ชายฉกรรจ์เดินนำรสสุคนธ์ออกมาไม่ไกลนักจู่ๆ ก็หยุดกลางทางแล้วหันมายิ้มเจ้าเล่ห์ให้รสสุคนธ์
“มีอะไรหรือเปล่า” รสสุคนธ์ถาม ชายฉกรรจ์ยังไม่ทันได้พูดอะไร จู่ๆ ก็มีชายฉกรรจ์อีกสองคนพุ่งออกมาจากที่ซ่อนมาจับตัวรสสุคนธ์ไว้ “ว้ายยยยยยยยย จะทำอะไร” รสสุคนธ์ตกใจ กลัวจนทำอะไรไม่ถูก
“พี่ก็จะพาน้องไปขึ้นสวรรค์ไงจ๊ะ” ชายฉกรรจ์ทั้งสามคนพากันยิ้มหื่น
รสสุคนธ์หน้าซีดรู้ทันทีว่าตัวเองหลงกลแล้ว ปริกที่แอบตามมาหามุมหลบ ถ่ายคลิปทันที